Ton piąty (plagalny pierwszy). Ton Zmartwychwstania [OKTOECHOS – muzyczna ikona ekonomii zbawienia]
Każdy ton plagalny kontynuuje i rozwija temat swego autentycznego źródła. Ton piąty (plagalny pierwszy) rozwija i wieńczy idee tonu pierwszego. Przyjście Boga w nasz, przepełniony tragediami świat (epifania) już jest „Światłością, która w ciemnościach świeci” (J 1, 5).
Niepokonana światłość
W Zmartwychwstaniu Chrystusa widzimy, iż zagęszczony mrok nie zdołał zgasić tej Światłości, że został przez nią pokonany. Zmartwychwstanie związane jest z nocą, przedświtem (o tej porze tradycyjnie celebruje się jutrznię i liturgię wielkanocną), wierni zapalają świece, uzewnętrzniając to, o czym śpiewa kanon Wielkanocy: „Przyjdźmy, niosący świece, do Chrystusa, który jak Oblubieniec wychodzi z grobu”[1]. Przyjście Boga jako Światłości w mrok świata – to temat pierwszego tonu, zwycięstwo Boskiej Światłości nad mrokiem – to temat pierwszego plagalnego.
Ton śpiewów paschalnych
W tonie piątym mamy najważniejsze śpiewy paschalne. To jest troparion Paschy Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν: „Chrystus powstał z martwych, śmiercią podeptał śmierć i będącym w grobach życie darował”; „Anielski zbiór” – szereg troparionów o biegu kobiet z olejkami na miejsce pogrzebu Jezusa i znalezieniu przez nich pustego grobu; kluczowe wielkie stichiry Wielkiej Soboty: „Ciebie, który odziewasz się światłością jak szatą…”, „Przyjdźcie, zawsze godnego pamięci błogosławmy Józefa…”; stichiry Paschy, śpiewane od niedzieli Wielkanocy aż do Wniebowstąpienia Pańskiego. Wspomnieliśmy już o trenach nad Grobem Pańskim: dwie trzecie ich są w piątym tonie. W nich teksty są jeszcze przeważnie żałobne, jednak melodia już paschalna.
W czasie Liturgii eucharystycznej Wielkiej Soboty, Pieśń Mojżesza o cudownym przejściu przez Morze Czerwone oraz Pieśń Trzech Młodzieńców, którą wykonywali w piecu ognistym, śpiewana się w tonie piątym. Czyli w całym bizantyjskim triduum paschalnym ton piąty jest mocno obecny. A w niedzielę wielkanocną cała jutrznia Paschy składa się ze śpiewów w pierwszym i w piątym tonie.
W nadziei Zmartwychwstania
Ponieważ oficjum za dusze zmarłych strukturalnie jest zbudowane na wzór Jutrzni Jerozolimskiej (jutrzni nad grobem Pańskim), śpiewy w tonie piątym zajmują w nim kluczowe miejsce – w ten sposób każde oficjum zaduszne ma w sobie motyw nadziei Zmartwychwstania. Mówiąc inaczej – Zmartwychwstanie Chrystusa odzwierciedla się w każdym oficjum za duszę zmarłego czy zmarłych.
Paschalność jest widoczna i w melodycznej strukturze piątego tonu – pierwszego plagalnego – ΗΧΟΣΠΛΑΓΙΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ z zaśpiewem ἀνέανες. Ton pierwszy, budując się na D, rzadko w rozwoju linii melodycznej wzlatuje do dominanty A, trzymając się przeważnie kwarty D-G. Natomiast ton pierwszy plagalny zazwyczaj jest w rozwoju melodii kwintowy (D-A), a oprócz tego ma też bardzo wysoką – najwyższą ze wszystkich ośmiu tonów – wersję z oparciem na A jako isonie.
Wśród wielkich świąt Wniebowstąpienie Pańskie ma kanon jutrzni w piątym tonie.
**********
[1] Kanon Paschy św. Jana z Damaszku, pieśń 5, troparion 3.
Kolejna część już w następną niedzielę na łamach naszego portalu.
Przykłady śpiewów w tonie piątym
Alleluja bizantyjskie – Ton IV wersja I
Muz.: Simon Karas
Śpiew: Andrij Szkrabiuk
Ison: Sławomir Witkowski, Wojciech Sznyk OP
Alleluja bizantyjskie – Ton IV wersja II
Muz.: Nektarios Thanos
Śpiew: Andrij Szkrabiuk
Ison: Sławomir Witkowski, Wojciech Sznyk OP
Nuty do pobrania:
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
Ton ósmy (plagalny czwarty). Ton pełni, wieczności...
Ton czwarty plagalny łączy w sobie elementy ziemskie i niebiańskie, należące do czasu i należące... więcej
-
Ton siódmy (plagalny trzeci). Ton przemienienia [OKTOECHOS...
Bizantyjski ton siódmy, choć miałby, wedle logiki, nazywać się ΗΧΟΣ ΠΛΑΓΙΟΣ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ, czyli plagalny... więcej
-
Ton szósty (plagalny drugi). Ton pokutny [OKTOECHOS...
Ton szósty (plagalny drugi) jest melodycznie jednym z najbogatszych i najgłębszych tonów, jeśli chodzi o... więcej
-
29 lis
Wrocław: Warsztaty Muzyczno-Liturgiczne + Rekolekcje na początku Adwentu
Dominikanie we Wrocławiu i Schola OP po raz kolejny organizują… więcej
Andrij Szkrabiuk
Urodził się w 1969 roku we Lwowie. Od wczesnych lat śpiewa w różnych cerkwiach i kościołach Lwowa. Studiował historię na uniwersytecie Lwowskim i teologię na KUL. Od 2006 roku pracuje jako protopsalta i wykładowca liturgiki na Ukraińskim Katolickim Uniwersytecie we Lwowie. Zajmuje się tłumaczeniem tekstów liturgicznych, zrobił tłumaczenia z języków oryginalnych na ukraiński Psałterza, Oficjum Wielkiego Tygodnia, tekstów z większości świąt bizantyjskiego roku liturgicznego. Oprócz tego od 2001 roku jest kierownikiem chóru katedry Ormiańskiej we Lwowie.