Rzym 2023 (I): pierwsze udane polowania

Wśród tych innych spraw najważniejsze są oczywiście spotkania, zarówno z dawno nie widzianymi współbraćmi marianami, jak i rzymskimi przyjaciółmi. Od razu pierwszego dnia pobytu, czyli przedwczoraj, wspólna kolacja z Enrico i Emanuelą, o których wspominałem przy okazji dawniejszych wpisów „rzymskich”, a z Anteo i jego rodziną czas na spotkanie będzie w przyszłym tygodniu. W jutrzejszą niedzielę chcę się wybrać na Boską Liturgię do cerkwi przy Russicum, nie wiem czy po długiej przerwie odważę się na koncelebrę, może pozostanę w nawie, ale jeśli tylko będą profesorowie Stefano Parenti i Elena Velkovska, na pewno się z nimi przywitam i chętnie, jak 6 lat temu, skorzystam z agapy w korytarzu Kolegium, o ile tylko ta chwalebna praktyka jeszcze istnieje.

No właśnie, prof. Stefano Parenti. W moim „rzymskim” wpisie sprzed 6 lat (czyli tutaj) wspominałem o rozmowie z nim i o kontynuowanym przez niego projekcie Juana Mateosa / Roberta Tafta całościowego opracowania historii liturgii św. Jana Chryzostoma. Niedawno zauważyłem w internecie, że Parenti opublikował monumentalną pozycję o anaforze św. Jana Chryzostoma „L’anafora di Crisostomo: testo e contesti”, Aschendorff, Münster 2020 (czyli: „Anafora Chryzostoma: tekst i konteksty”), co było ostatnim ale niezwykle ważnym brakującym elementem projektu Mateosa / Tafta. Do obowiązkowego nabycia. Wczoraj po południu nawiedziłem najpierw księgarnię przy uczelni „Orientale” (koło bazyliki Santa Maria Maggiore), ale tam okazało się, że oferują tylko książki wydawane przez wydawnictwo uczelniane, więc zrobiłem sobie dłuższy spacer do księgarenki „Sole” koło Gregorianum. O tej bardzo sympatycznej księgarni już kiedyś wspominałem, konkretnie tutaj, prowadzi ją ciągle ten sam księgarz (tylko po 20 latach jest nieco starszy, tak jak i ja). Tam tej książki nie było, ale wizyta w „Sole” nie była bezowocna, bo kupiłem w niej anselmiańską pracę zbiorową pod redakcją o. Dominika Jurczaka OP i Markusa Tymistera „Studi sulle fonti della liturgia romana. Messale – Lezionario – Pontificale” („Studia nad historią liturgii rzymskiej. Mszał – Lekcjonarz – Pontyfikał”), Rzym 2022, która to książka też była na mojej liście obowiązkowej. Dziś przed południem, dopiąwszy sprawy związane z kapitulną Mszą otwarcia pojutrze, wybrałem się pod Watykan do znakomitej księgarni „Leoniana”. Tam dostałem oczopląsu, bo od razu zobaczyłem całą serię książek, które chętnie bym kupił, ale przywołałem się do powściągliwości. Bez wahania kupiłem tylko „Sacramentari gregoriani. Guida ai manoscritti e concordanza verbale” („Sakramentarze gregoriańskie. Przewodnik po rękopisach i konkordancja słowna”), pozycja opracowana przez trio: bp Andrzej Suski, Manlio Sodi i Alessandro Toniolo i wydana przez uniwersytet Lateranum w 2018 roku. Do dziś nie wiedziałem nawet, że taka pozycja istnieje, ale zobaczywszy nie zawahałem się, bo jeśli mam nadal jakoś drążyć temat Sakramentarza tynieckiego – a mam taki zbożny zamiar – to książka ta jest narzędziem koniecznym. Książki Parentiego w „Leonianie” wprawdzie nie było, ale księgarz obiecał ją zamówić i zostawiłem mu kontakt do siebie. Tak więc jest nadzieja na bardzo „grubego zwierza”, a dwa już upolowane też są całkiem dorodne.

No i jeszcze AS Roma. W pierwszy dzień mego pobytu kompromitująco poległa w Pucharze Włoch (1:2 z Cremonese i to u siebie). Należałoby wesprzeć tę drużynę. Zobaczymy, może i tym razem uda się wybrać na jakiś mecz.