Propozycje doboru pieśni na XXV Niedzielę Zwykłą roku B

Wejście: Oto jest dzień (t.: hymn brewiarzowy, m.: A. Gouzes OP, Niepojęta Trójco t. I, str.199)

Uważam, że niezwykle cenne jest uporczywe przypominanie sobie, po co właściwie się spotykamy w niedzielę. Oczywiście przypominanie nie w celach edukacyjnych, ale żeby wspólnie uwielbiać Boga i uświadamiać sobie dokąd idziemy. Dlatego bardzo dobrym chwytem jest śpiewanie pieśni o Zmartwychwstaniu na wejście. Nie chodzi mi tu o tradycyjne pieśni rezurekcyjne, bo jednak byłby to pewien zgrzyt, ale o takie bardziej uniwersalne, a jednak nawiązujące do Zmartwychwstania. Proponowana przeze mnie pieśń „Oto jest dzień” dobrze spełnia te kryteria, gdyż refren jest pełen radości paschalnej, a jednocześnie nie opisuje na sposób rezurekcyjny samego wydarzenia. Natomiast zwrotki mówią o historii Zbawienia w szerszym sensie. Pieśń ta ma też tę ogromną zaletę, że jest prosta, dzięki czemu wszyscy zebrani mogą włączyć się w aktywną, wspólną modlitwę (o ile tylko obniży się tonację!!!). Ponadto mówi o ocaleniu, więc nawiązuje do dzisiejszych czytań (żeby dojść do sedna nawiązania, proponuję po pierwszej zwrotce zaśpiewać 5,6 i 7).

Przygotowanie darów: Ubi caritas (m.: Taize, Niepojęta Trójco t. I, str.311)

Gdzie dobroć i miłość, tam jest Bóg. To proste ostinato nawiązuje do drugiego czytania i Ewangelii: ten jest synem Bożym, kto ma czyste serce, jest skłonny do zgody, wprowadza pokój, a nie wojnę, służy, a nie wywyższa się. O tym zwłaszcza zwrotki solo (Hymn o miłości).

Komunia: U Ciebie, Boże (m.: J. Gałuszka OP, Niepojęta Trójco t. I, str.151)

Ta pieśń porusza inny aspekt ocalenia: ten, o którym mowa w pierwszym czytaniu i psalmie. Mimo, że szatan na nas czyha – będziemy ocaleni, gdyż Bóg jest naszą opoką i twierdzą.

Uwielbienie: O Jezu cichy i pokorny (m.: Taize, Niepojęta Trójco t. I, str.304)

Ta pieśń ma sprawdzony potencjał modlitewny, warto więc pomodlić się nią o to, żeby być jak Jezus – Syn Boży. W śpiewniku jest kanonem, ale myślę, że wszelkie kanony (gdzie kolejne głosy wchodzą z opóźnieniem, jak w „Panie Janie”) niezbyt się sprawdzają na liturgii, gdyż utrudniają włączanie się w śpiew wiernych. Dlatego proponuję zaśpiewać ją w jednogłosie albo kolejno wchodzące głosy zamiast tekstu mogą zastosować mormorando lub też można wykonać ją w czterogłosie.

Wyjście: Kto się w opiekę (t.: Ps 91, m.: trad., opracowanie czterogłosowe: J. Sykulski, Niepojęta Trójco t. II, str.220)

Tu znów aspekt obrony Bożej przed wszelkim złem świata dla każdego, kto Mu ufa.