O tonie B z Graduale Romanum [Vademecum diakona cz. 3]
Vademecum diakona to seria przygotowana przez o. Grzegorza Dońca OP dla serwisu Liturgia.pl. To zestaw praktycznych pomocy dla diakonów i nie tylko. Tym razem o. Grzegorz poddaje analizie strukturę tonu B z Graduale Romanum, nazywanym dalej tonem II rzymskim.
Korekty materiału do serii, sporządzenia zapisu kwadratowego i nagrania przykładów podjął się o. Wojciech Sznyk OP.
Dialog przed Ewangelią
Przed lekcją Ewangelii w tonie II rzymskim stosuje się poniższy dialog:
Inicjum i mediacja
W tonie II rzymskim formuła inicjum wygląda jak poniżej, natomiast mediację śpiewa się na jednym dźwięku, bądź, jak w tonie dominikańskim:
Terminacja
Formuła terminacji w tonie II rzymskim rozpoczyna się na drugą sylabę od końca zdania. Wygląda ona następująco:
Pytanie
Zdanie pytajne posiada własną formułę. Rozpoczyna się ono od niższej nuty si i wznosi się poprzez la do nuty do. W pytaniu na ostatniej akcentowanej sylabie dwie nuty łączą się w pes.
Zgodnie z sugestią Marcina Bornusa-Szczycińskiego, podajemy również drugi wariant użycia formuły pytania, wzięty wprost z Graduale Romanum (1974). „Tam, we wszystkich trzech melodiach, konsekwentnie i zawsze pes jest na końcu pytania, niezależnie, od akcentu, który wydobywa się za pomocą umieszczenia akcentowanej sylaby ostatniego słowa o ton wyżej w stosunku do poprzedniej nuty. To forma celowa, choć w pewnym sensie sztuczna. Ale to właśnie wydobywa doskonale formę pytającą.” – dopowiada pan Marcin.
Zakończenie
Formuła zakończenia lekcji w tonie II rzymskim ma swoją własną mediację i terminację. Mediacją zaczyna się na ostatniej akcentowanej sylabie przed pauzą:
Dialog po Ewangelii
Dialog po Ewangelii w tonie II rzymskim posiada następujące zakończenie:
Przykład Ewangelii
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
O tonie mozarabskim I [Vademecum diakona cz. 7]
Ton mozarabski I[1] jest rzadko spotykanym tonem w liturgii katolickiej. Pochodzi on z rytu mozarabskiego,... więcej
-
O tonie V [Vademecum diakona cz. 6]
Vademecum diakona to seria przygotowana przez o. Grzegorza Dońca OP dla serwisu Liturgia.pl. To zestaw praktycznych... więcej
-
O tonie IV – Piotrkowskim [Vademecum diakona cz. 5]
O tym tonie Paweł Szaniecki OSB pisze w następujący sposób: „Warto przypomnieć, że do 1965... więcej
Grzegorz Doniec OP
Współpracownik Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny. Dominikanin, muzyk-instrumentalista, pasjonat liturgii i muzyki liturgicznej. Ukończył Akademię Muzyczną w Krakowie w klasie klarnetu. Doktorant na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Papieskiego św. Jana Pawła II. Koncertował m.in. z Orkiestrą Państwowej Filharmonii w Krakowie w kraju i za granicą. W Zakonie, jako wieloletni kantor, uczył śpiewu i był inicjatorem różnych inicjatyw muzycznych, związanych głównie z popularyzacją chorału gregoriańskiego. Swoją pracę magisterską z teologii poświęcił prezentacji muzyki liturgicznej w ujęciu Josepha Ratzingera - Benedykta XVI.