Mój III blogowy Ewangeliczny Country Piknik (2)

Drugą część Pikniku otwiera Lawson Bates (ur. 1992), przedstawiciel młodego pokolenia głównego nurtu muzyki country. Zaśpiewa dwie piosenki. Najpierw „God On the Mountain” [Bóg na górze], która zachęca do ufności w Bogu, kiedy po okresie „góry” (czas radości i powodzenia), przychodzi „dolina” (czas trudności i cierpienia). Ale Bóg jest ten sam, zarówno na górze, jak i w dolinie; zarówno w świetle dnia, jak i w ciemności nocy. Autorem piosenki jest Tracy Dartt (ur. 1944), duchowny baptystyczny oraz wykonawca i autor utworów gospel.

God On The Mountain – YouTube

Tutaj można przeczytać o kontekście powstania tej piosenki.

Lawson Bates jest czwartym z dziewiętnaściorga dzieci swych rodziców. Teraz zaśpiewa własną piosenkę „One Plus One” [Jeden plus jeden], którą ułożył w zeszłym roku z okazji ślubu swojej siostry Carlin (Carlin, urodzona w 1998, jest dziewiąta w kolejności). Piosenka mówi o tym, że w małżeństwie 1+1=3. Tym Trzecim (a w gruncie rzeczy Pierwszym) jest oczywiście sam Bóg. W videoclipie występują państwo młodzi, czyli Carlin i Evan Stewart. Lawsonowi w piosence partneruje gościnnie Olivia Collingsworth, należąca do rodzinnego zespołu gospel The Collingsworth Family.

Wystąpi teraz Amber Thompson, młoda wykonawczyni należąca do rodzinnego zespołu gospel The Nelons, który założył w 1977 r. jej dziadek Rex Nelon. Amber również śpiewa i nagrywa samodzielnie. Piosenka „God is Always Good” [Bóg zawsze jest dobry] z wydanej w 2015 roku solowej płyty „Just Sing”. Nie znalazłem nigdzie informacji o autorstwie, może jest to kompozycja własna?

Miło jest napotkać wśród kompozycji gospel tworzonych przez protestantów akcent maryjny. Wystąpi teraz Mark Lowry (ur. 1958), komik, piosenkarz i autor tekstów w piosence swego autorstwa „Mary, Did You Know?” [Maryjo, czy wiedziałaś?]. Towarzyszą mu Guy Penrod i David Phelps. Treścią piosenki są pytania kierowane do Maryi, czy wiedziała, że całując twarz Dzieciątka całuje Boga, że Ten, którego urodziła będzie chodził po wodzie, uciszał burzę, uzdrawiał niewidomych i głuchych, że jest doskonałym Barankiem a na końcu będzie panował nad narodami. Mark Lowry jest autorem słów, zaś muzykę skomponował Buddy Greene, znany z obu moich wcześniejszych pikników i który też jeszcze dzisiaj wystąpi.

To nagranie oraz parę innych z pierwszego dnia pikniku pochodziło ze spotkań Gaither Homecoming.

Wystąpi teraz sam Bill Gaither (ur. 1936), prawdziwy patriarcha współczesnej muzyki gospel, w bardzo ładnej piosence swego autorstwa „I Believe, Help Thou My Unbelief” [Wierzę, zaradź memu niedowiarstwu] mówiącej o ufności w Jezusie w każdej okoliczności.

No i wreszcie zapowiadany już Buddy Greene (ur. 1953). Tak jak w latach ubiegłych zaprezentuje on własną aranżację tradycyjnego hymnu. Tym razem wielbiący hymn „Revive Us Again” [Przywróć nas ponownie do życia] z 1867 roku, autorstwa Williama P. Mackaya. Greene’mu towarzyszą wokaliści Reggie Smith i Charlotte Ritchie, a w pierwszym rzędzie widać dwoje wykonawców, którzy już dzisiaj nam śpiewali: w niebieskiej koszuli Mark Lowry, a z białą broszką we włosach Amber Thompson. W 0:41 widoczna nieco z tyłu Jamie Allen Martin (śpiewała z rodzicami w pierwszym dniu pikniku) a w 3:13 Sonya Isaacs, którą gościliśmy na dwóch poprzednich edycjach pikniku.

Pomału czas kończyć. Dobrym akcentem na koniec będzie utwór gospel „Yes, I know” [Tak, ja wiem] z 1920 roku, autorstwa Ann Waterman. Piosenka jest oddaniem chwały Krwi Jezusa oczyszczającej grzeszników. Jak mówi refren: „Tak, ja wiem! Krew Jezusa może najbardziej nikczemnego grzesznika uczynić czystym”. Nagranie z imprezy gospel Billa Gaithera, na scenie mnóstwo wykonawców, w tym widoczna cała plejada tych, co występowali na pikniku w tym roku i w latach ubiegłych: siostry Isaacs (Becky śpiewa drugą zwrotkę), Jimmy Fortune, kwartet Oak Ridge Boys, Olivia Collingsworth, Mark Lowry, Amber Thompson, Guy Penrod, na harmonijce gra Buddy Greene, na basie Ben Isaacs. W 2:53 ujęty z bliska Squire Parsons, autor „Sweet Beulah Land”.

* * *

I proponuję jeszcze dwa króciutkie bisy. „Rivers of Babylon”, znany jako utwór disco, tu zaśpiewany jako modlitwa, zgodnie ze swym tekstem wziętym z Psalmu 137. Nagranie z koncertu w Jerozolimie, śpiewają małżonkowie Jeff i Sheri Easter oraz Charlotte Ritchie.

Pierwszy dzień pikniku otworzył Josh Turner. Drugi dzień niech zamkną jego najbliżsi. „River of Happiness” [Rzeka szczęśliwości], piosenka, którą ułożył najstarszy syn Josha Hampton Turner (ur. 2006) przy pomocy mamy Jennifer, która akompaniuje na fortepianie. Śpiewają wszyscy czterej synowie Josha i Jennifer: Hampton, Colby, Crawford i Samuel.

Do zobaczenia i usłyszenia na pikniku za rok, jak Pan pozwoli i będziemy żyli (zob. Jk 4,15)!