Nie tylko dla kapłanów

W niektórych wydaniach MR można zauważyć, że modlitwa ta była proponowana nie tylko kapłanom, którzy przygotowywali się do celebracji, ale także świeckim, którzy mieli przyjąć Komunię Świętą. Zaznaczano zatem odpowiednio niektóre fragmenty, które w przypadku kapłanów odnosiły się do ich posługi kapłańskiej, a w przypadku wiernych pomagały im przygotować się do przyjęcia Komunii Świętej. Podobnie jak w poprzednich modlitwach również ta nie była obowiązkowa, natomiast otrzymała przywilej 100 dni odpustu od Leona XIII (17 lutego 1883), natomiast papież Pius XI udzieli 3 lat odpustu (3 października 1936).

Duchowe zbliżenie

Modlitwa jest skierowana do Matki dobroci i miłosierdzia, a jednocześnie do Najświętszej Dziewicy. Te powszechnie przyjęte tytuły Maryi opierają się na fakcie Jej Bożego Macierzyństwa. Ona zrodziła bowiem Zbawiciela, który jest najpełniejszym objawieniem Bożej dobroci (pietatis) i miłosierdzia (misericordiæ) dla człowieka grzesznego.

Właśnie ten grzesznik ucieka się do Maryi całą mocą swego uczucia i serca. O ile słowo „uczucie” (affectum) jest uzasadnione i wyraża uczuciowe przylgnięcie do Matki Bożego Syna, to słowo „serce” (cor) musi oznaczać coś więcej, czyli także rozum, umysł, wolę.

Celem tego duchowego zbliżenia się do Maryi jest świadomość tego co ma robić kapłan. On nędzny i grzesznik ma bowiem sprawować Najświętszą Ofiarę, czyli uobecniać Tajemnicę, która znalazła swoje dopełnienie na Krzyżu. Tam pod Krzyżem obecna była Ona, Matka dobroci i miłosierdzia, która tam stała się Matką dla św. Jana i dla wszystkich kapłanów. Zatem ten akt duchowego uciekania się do Niej staje się dla modlącego się kapłana źródłem nadziei i umocnienia więzi z Maryją i innymi kapłanami.

Uniwersalność i solidarność

W modlitwie tej przejawia się świadomość uniwersalności liturgii eucharystycznej i duchowej solidarności między kapłanami. Modlący się kapłan, prosi bowiem Maryję o towarzyszenie w tych świętych obrzędach nie tylko dla siebie, ale także dla wszystkich kapłanów, którzy w całym Kościele składają Najświętszą Ofiarę. Myśl modlitwy podkreśla ścisły związek celebracji z ofiarą Chrystusa na Golgocie. Na końcu wybrzmiewa prośba do Maryi o pomoc, by składana ofiara była godna i miła Bogu.

Poczucie grzeszności

Modlitwa jest krótka i piękna. Można znowuż krytycznie oceniać poczucie grzeszności człowieka, który zbliża się do Bożych tajemnic, ale może właśnie ta świadomość pobudza do pokory i pozwala pełniej otworzyć się na działanie łaski Bożej. Zwrócenie się w modlitwie do Matki Bożej w takim momencie jest charakterystyczne nie tylko dla naszej tradycji łacińskiej.

Tekst łaciński:

O Mater pietatis et misericordiae, beatissima Virgo Maria, ego miser et indignus peccator ad te confugio toto corde et affectu; et precor pietatem tuam, ut, sicut dulcissimo Filio tuo in Cruce pendenti astitisti, ita et mihi, misero peccatori, (et sacerdotibus omnibus, hic et in tota sancta Ecclesia hodie offerentibus) [et fidelibus omnibus sacrosanctum Filii tui Corpus sumentibus], clementer adsistere digneris, ut, tua gratia adiuti, (dignam et acceptabilem hostiam in conspectu summae et individuae Trinitatis offerre valeamus) [digne ac fructuose illud sumere valeamus]. Amen.

Śpiewana modlitwa do Najświętszej Maryi Panny w wykonaniu Bractwa San Clemente:

Muzyka: tradycyjna, Ton 5., Melos kijowski.
Śpiew: Bractwo San Clemente w składzie: Hubert Boćko, Mirosław Chudy, Mateusz Kucharski, Maciej Ordowski, Wojciech Sznyk OP, Grzegorz Szulik.
Gość specjalny: Marcin Wasilewski-Kruk.
Prowadzenie zespołu: Wojciech Sznyk OP.
Przygotowanie emisyjne: Marcin Wasilewski-Kruk.
Realizacja nagrania: Anita Pyrek, Mateusz Kucharski.

Więcej na naszym kanale na YouTube.