Kolekta

Panie, nasz Boże, spraw, abyśmy znajdowali radość w Twojej służbie, albowiem szczęście trwałe i pełne możemy znaleźć tylko w wiernym oddaniu się Tobie, Stwórcy wszelkiego dobra.
– Bóg jest sprawcą wszelkiego dobra;
– Bóg pragnie byśmy byli mu wierni;
– Służba Bogu ma przynosić radość;

TEKSTY LITURGII MSZY ŚWIĘTEJ

I Czytanie – Prz 31, 10-13. 19-20. 30-31 (Poemat o dzielnej niewieście)

Niewiastę dzielną kto znajdzie? Jej wartość przewyższa perły. Serce małżonka jej ufa, na zyskach mu nie zbywa; nie czyni mu źle, ale dobrze przez wszystkie dni jego życia. O wełnę i len się stara, pracuje starannie rękami. Swe ręce wyciąga po kądziel, jej palce chwytają wrzeciono. Otwiera dłoń ubogiemu, do nędzarza wyciąga swe ręce.
Kłamliwy wdzięk i marne jest piękno: chwalić należy niewiastę, co boi się Pana. Uznajcie owoce jej rąk, niech w bramie sławią jej czyny.

Psalm responsoryjny Ps 128 (127), 1b-2. 3. 4-5

Szczęśliwy człowiek, który służy Panu.

Szczęśliwy człowiek, który służy Panu
i chodzi Jego drogami.
Będziesz spożywał owoc pracy rąk swoich,
szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie.

Małżonka twoja jak płodny szczep winny
w zaciszu twego domu.
Synowie twoi jak oliwne gałązki
dokoła twego stołu.

Tak będzie błogosławiony człowiek,
który służy Panu.
Niech cię z Syjonu Pan błogosławi
i obyś oglądał pomyślność Jeruzalem
przez wszystkie dni twego życia.

II Czytanie 1 Tes 5, 1-6 (Dzień Pański nadejdzie niespodziewanie)

Nie potrzeba wam, bracia, pisać o czasach i chwilach, sami bowiem dokładnie wiecie, że dzień Pański przyjdzie tak jak złodziej w nocy.
Kiedy bowiem będą mówić: «Pokój i bezpieczeństwo» – tak niespodzianie przyjdzie na nich zagłada, jak bóle na brzemienną, i nie umkną. Ale wy, bracia, nie jesteście w ciemnościach, aby ów dzień miał was zaskoczyć jak złodziej. Wszyscy wy bowiem jesteście synami światłości i synami dnia. Nie jesteśmy synami nocy ani ciemności. Nie śpijmy przeto jak inni, ale czuwajmy i bądźmy trzeźwi.

Ewangelia

Jezus opowiedział swoim uczniom następującą przypowieść:
«Podobnie jest z królestwem niebieskim jak z pewnym człowiekiem, który mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał. Zaraz ten, który otrzymał pięć talentów, poszedł, puścił je w obieg i zyskał drugie pięć. Tak samo i ten, który dwa otrzymał; on również zyskał drugie dwa. Ten zaś, który otrzymał jeden, poszedł i, rozkopawszy ziemię, ukrył pieniądze swego pana. Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi.
Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i rzekł: „Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem”. Rzekł mu pan: „Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!”
Przyszedł również i ten, który otrzymał dwa talenty, mówiąc: „Panie, przekazałeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem”. Rzekł mu pan: „Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!”
Przyszedł i ten, który otrzymał jeden talent, i rzekł: „Panie, wiedziałem, że jesteś człowiekiem twardym: żniesz tam, gdzie nie posiałeś, i zbierasz tam, gdzie nie rozsypałeś. Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Oto masz swoją własność!” Odrzekł mu pan jego: „Sługo zły i gnuśny! Wiedziałeś, że żnę tam, gdzie nie posiałem, i zbieram tam, gdzie nie rozsypałem. Powinieneś więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją własność. Dlatego odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów. Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz – w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”».

KOMENTARZ

Dzisiejsza Liturgia Słowa podkreśla, że przyjście Pana będzie miało miejsce niespodziewanie. Pan (Jezus Chrystus) rozdaje swoje dary, talenty tym, którzy są przy Nim blisko (uczniom) na czas swojej podróży (czas śmierci, zmartwychwstania i wniebowstąpienia). Możemy zauważyć, że słudzy w różny sposób podchodzą do powierzonego im zadania. Jedni gorliwie pomnażają majątek swego Pana, a jeden z lęku przed Panem zakopuje by ukryć. Sługa, który boi się Pana, nie będzie potrafił Go kochać, nie doceni daru i zaufania jaki jemu powierzono. Raczej będzie podejrzewał, doszukiwał się czegoś, czego nie ma, porównywał hojność Pana wobec każdego innego sługi. Zapominając o istocie sprawy, o najważniejszym. Uczeń/sługa, który kocha nie odczuwa lęku i posłusznie wypełnia swoje zadanie. Odczuwa przy tym radość i satysfakcję. Niewiasta z tekstu Księgi Przysłów to wierna służebnica Pana, angażująca się w pełni w powierzone zadanie. Święty Paweł natomiast mówi o tym, że nadejście Pana będzie niespodziewane ale ci, którzy żyją w świetle nie mają powodów by się obawiać. Nazywa ich synami światłości. Żyją oni w stałej łączności z Panem i wypełniają Jego świętą wolę.

WSKAZÓWKI DO ROZWAŻANIA

Do jakich zadań zaprasza mnie Bóg? Czy wypełniam je gorliwie i z oddaniem? Czy pełnienie woli Bożej przynosi mi radość? Czy ufam Bogu jak kochającemu Ojcu?

MODLITWA PO MEDYTACJI

Panie Jezu, naucz mnie rozpoznawać Twoją wolę i umiejętności przyjmowania zadań, do których mnie zapraszasz i które mi powierzasz. Uzdalniaj mnie do gorliwości, kształtuj we mnie ducha pokory, oddania i miłości do Ciebie. Dobry Boże, prowadź mnie tak, bym był gotowy w momencie, w którym przyjdziesz.

Chwała Ojcu przez Syna, w Duchu Świętym. Amen.

opr. s. Zofia Zagraba CHR