Liturgia w soczewce: XXXI Niedziela Zwykła, rok C (komentarz)

„Liturgia w soczewce” to nowa propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze głębiej przeżywać niedzielną Eucharystię. O tym czym są, oraz jak je wykorzystać, możecie przeczytać w naszym serwisie (tutaj).

KOLEKTA

Wszechmogący i miłosierny Boże, Ty sprawiasz, że wierni Twoi godnie Ci służą; daj nam bez przeszkody dążyć do zbawienia, które obiecujesz. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

Bóg złożył nam obietnicę i jest jej wierny. Obiecał nam Zbawienie – życie z Bogiem w wieczności. Jak możemy to osiągnąć? Sami nie możemy. O tym właśnie mówi ta krótka modlitwa, zbierająca nasze intencje. Wyznajemy tu, że Bóg jest wszechmogący i miłosierny. W swojej wszechmocy i miłosierdziu sprawia, że my – Jego wierni, możemy godnie (na miarę tego kim jesteśmy i jacy jesteśmy) mu służyć. On sam nas do tego uzdalnia.

TEKSTY LITURGII MSZY

I Czytanie – Mdr 11, 22 – 12, 2

Panie, świat cały przy Tobie jak ziarnko na szali, kropla rosy porannej, co opadła na ziemię. Nad wszystkimi masz litość, bo wszystko w Twej mocy, i oczy zamykasz na grzechy ludzi, by się nawrócili.

Psalm – Ps 145 (144), 1b-2. 8-9. 10-11. 13-14

Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu.

II Czytanie – 2 Tes 1, 11 – 2, 2

Bracia: Modlimy się stale za was, aby Bóg nasz uczynił was godnymi swego wezwania i aby z mocą wypełnił w was wszelkie pragnienie dobra oraz działanie wiary. Aby w was zostało uwielbione imię Pana naszego, Jezusa Chrystusa – a wy w Nim – za łaską Boga naszego i Pana Jezusa Chrystusa.

Aklamacja – por. J, 3-16

Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego; każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne.

Ewangelia – Łk 19, 1-10

Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: «Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu». Zszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany. A wszyscy, widząc to, szemrali: «Do grzesznika poszedł w gościnę».

Modlitwa nad darami

Panie, nasz Boże, niech ta Eucharystia wzniesie się do Ciebie jako Ofiara czysta i wyjedna nam dary Twojego miłosierdzia. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Antyfona na Komunię

Ty, Panie, ukażesz mi ścieżkę życia, pełnię radości przy Tobie.

Modlitwa po Komunii

Panie, nasz Boże, pomnóż w nas działanie swej mocy i przygotuj nas swoją łaską do życia wiecznego,  którego zadatek otrzymaliśmy w Najświętszym Sakramencie. Przez Chrystusa, Pana naszego.

KOMENTARZ

W dzisiejszej liturgii słowa nasza uwaga skierowana jest na pragnienie Boga. On obiecuje nam, czyli pragnie naszego Zbawienia. Uczestnicząc w Eucharystii tego doświadczamy, doznając jednocześnie przedsmaku nieba. Jezus daje nam zbawienie, daje wolność, usuwa przeszkody, uczy jak żyć – godnie czyli na miarę bycia Jego uczniem, na miarę powołania jakie wkłada w serce każdego człowieka.
Tą rzeczywistość ukazuje nam dzisiejsza Ewangelia. Słyszymy o Zacheuszu. Grzeszniku, który pragnął zobaczyć Jezusa. Grzeszniku, który kierowany tym pragnieniem szukał sposobu, aby je wypełnić. Widzimy, że pragnienie, które ożywia serce Zacheusza, motywuje go do działania. Jezus odpowiada na to pragnienie i wypełniając je, idzie o krok dalej. Nie tylko pozwala Zacheuszowi się zobaczyć, ale pozwala mu doświadczyć czegoś odwrotnego. Zacheusz jest zauważony przez Jezusa. Jezus zobaczył Zacheusza. Wprosił się do Jego domu. Można powiedzieć, że zarówno serce Jezusa jak i serce Zacheusza ożywiało to samo pragnienie – pragnie zobaczenia, spotkania. To spotkanie dwóch pragnień – pragnienia Boga i pragnienia człowieka, które przyniosło wolność, szerząc Królestwo Niebieskie. Uwolniło serce Zacheusza od przywiązania do rzeczy ziemskich, materialnych i skierowało na Królestwo Niebieskie. Zacheusz zaczyna żyć godnie, to znaczy na miarę tego kim jest naprawdę, na miarę tego z Kim się spotkał.

PYTANIA (ZADANIA) DO MEDYTACJI

Każdy z nas może utożsamić się z postacią Zacheusza. Słuchając Ewangelii spróbuj to zrobić. Spróbuj zobaczyć w sobie pragnienie zobaczenia Jezusa. Zobacz czy pragniesz i jak bardzo pragniesz. Spróbuj go spotkać i pozwolić Mu, aby się wprosił pod twój dach. Usłysz słowa tłumu, które mówią o tobie – do grzesznika poszedł w gościnę. Spróbuj posłuchać co mówi Jezus i zobaczyć od czego i do czego On chce Cię uwolnić. Pozwól sobie na to, żeby nie mieć planów i intencji i spraw, które chcesz z Nim dziś załatwić, spraw za które chcesz się pomodlić, ale wsłuchaj się w Jego obecność. Z wiarą wsłuchaj się w słowa kolekty, w których jest obietnica dla Ciebie, w których jest intencja Jezusa.

MODLITWA

Panie spraw Niech moje serce ożywiają te same pragnienia, które masz Ty. „Panie, pragnienia ludzkich serc, Ty zaspokoisz sam. Przyjdź, Chlebie Żywy, Zbawco nasz, Pszeniczny Darze, przyjdź!”

Opr. s. Anna Kotyra CHR


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

REKLAMA

Zobacz także