Kolekta

Wszechmogący, wieczny Boże, pomnóż w nas wiarę, nadzieję i miłość i daj nam ukochać Twoje przykazania, abyśmy mogli otrzymać obiecane zbawienie.

Dzisiejsza kolekta jest prośbą, aby to Bóg pomnożył w nas wiarę, nadzieję i miłość i dał nam ukochać przykazania Boże. Akcent położony jest na łaskę i inicjatywę Boga. On pierwszy przychodzi z pomocą, a do nas należy współpracować z Jego łaską, aby osiągnąć zbawienie, które Bóg przygotował dla nas od wieków.

TEKSTY LITURGII MSZY ŚWIĘTEJ

I Czytanie: Wj 22, 20-26 (Bóg słyszy skargę pokrzywdzonych)

Tak mówi Pan:

«Nie będziesz gnębił ani uciskał przybysza, bo wy sami byliście przybyszami w ziemi egipskiej.

Nie będziesz krzywdził żadnej wdowy ani sieroty. Jeślibyś ich skrzywdził i poskarżą Mi się, usłyszę ich skargę, rozpali się gniew mój, i wygubię was mieczem; i żony wasze będą wdowami, a dzieci wasze sierotami.

Jeśli pożyczysz pieniądze ubogiemu z mojego ludu, żyjącemu obok ciebie, to nie będziesz postępował wobec niego jak lichwiarz i nie każesz mu płacić odsetek.

Jeśli weźmiesz w zastaw płaszcz twego bliźniego, winieneś mu go oddać przed zachodem słońca, bo jest to jedyna jego szata i jedyne okrycie jego ciała podczas snu. I jeśliby się on żalił przede Mną, usłyszę go, bo jestem litościwy».

Psalm responsoryjny: 18 (17), 2-3a. 3b-4. 47 i 51ab

Ref. Miłuję Ciebie, Panie, Mocy moja.

Miłuję Cię, Panie,
Mocy moja,
Panie, Opoko moja i Twierdzo,
mój Wybawicielu.

II czytanie: 1 Tes 1, 5c-10 (Służyć Bogu żywemu i oczekiwać Jego Syna)

Bracia: Wiecie, jacy dla was byliśmy, przebywając wśród was. A wy, przyjmując słowo pośród wielkiego ucisku, z radością Ducha Świętego, staliście się naśladowcami naszymi i Pana, tak że okazaliście się wzorem dla wszystkich wierzących w Macedonii i Achai.

Dzięki wam nauka Pańska stała się głośna nie tylko w Macedonii i Achai, ale wasza wiara w Boga wszędzie dała się poznać, tak że nawet nie potrzebujemy o tym mówić. Albowiem oni sami opowiadają o nas, jakiego to przyjęcia doznaliśmy od was i jak nawróciliście się od bożków do Boga, by służyć Bogu żywemu i prawdziwemu i oczekiwać z niebios Jego Syna, którego wskrzesił z martwych, Jezusa, naszego wybawcę od nadchodzącego gniewu.

Ewangelia: Mt 22, 34-40 (Największe przykazanie)

Gdy faryzeusze posłyszeli, że zamknął usta saduceuszom, zebrali się razem, a jeden z nich, uczony w Prawie, wystawiając Go na próbę, zapytał: «Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?»

On mu odpowiedział: «„Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem”. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Na tych dwóch przykazaniach zawisło całe Prawo i Prorocy».

Modlitwa nad darami

Wszechmogący Boże, wejrzyj na dary, które Ci składamy, niech ta Ofiara, wyraz naszej służby, przyczyni się do Twojej chwały.

Modlitwa po komunii

Boże, nasz Ojcze, niech Twój Sakrament dokona w nas tego, co oznacza, abyśmy osiągnęli zjednoczenie z Chrystusem, którego przyjmujemy pod osłoną chleba i wina.

KOMENTARZ

„Na tych dwóch przykazaniach zawisło całe Prawo i Prorocy“. Prawo i Prorocy zawisło na miłości. Jezus w dzisiejszej Ewangelii wskazuje na miłość, która jest ponad wszystkim. Zwraca uwagę, że to miłość jest przed wszystkim innym, że jest pierwsza. Mam patrzeć na moje życie, relacje, trudności, ale także na drugą osobę przez pryzmat miłości, a nie tylko przez pryzmat prawa, przepisów, zarządzeń. Św. Augustyn mówił „kochaj i rób co chcesz“. Jezus po swoim zmartwychwstaniu, nad Morzem Tyberadzkim, najpierw zapytał Piotra, czy kocha, a dopiero później powiedział do niego „paś owce Moje“. Jeśli kochasz to „paś Moje owce“, jeśli kochasz to idź do ludzi, do których Cię posyłam. Jeśli kochasz to nic złego nie zrobisz, bo dobro drugiego człowieka będzie ważniejsze. Często natomiast, łatwiej jest schować się za różnymi zasadami, zarządzeniami, a Ewangelia pokazuje konkretnie, że miłość jest pierwszym i największym przykazaniem. Miłość może być „przykazana”, ponieważ wcześniej jest nam dana, jest odpowiedzią na dar miłości, z jaką Bóg przychodzi do mnie i do Ciebie. Bóg zna doskonale kondycję człowieka i wie, że sam z siebie nie wykrzesa miłości. Natomiast każda Eucharystia jest tą rzeczywistością, gdzie mogę tę miłość Boga czerpać i karmić się nią. Wówczas miłość nie jest już przykazaniem, smutnym obowiązkiem, ciążącym zobowiązaniem, ale odpowiedzią na dar miłości, z jaką Bóg przychodzi mnie.

PYTANIA DO REFLEKSJI

Czy patrzę na moje życie, na bliźniego, relacje, a także na siebie samego przez pryzmat miłości?
Co dla mnie osobiście oznacza kochać Boga całym sercem i umysłem?
Kto z moich bliźnich jest tym, którego wciąż nie potrafię kochać? Czy zwracam się do Boga w swojej niemocy kochania, aby to On uzdalniał mnie do miłości?
Czy akceptuję, szanuję, cenię i kocham siebie?
Czy nie lekceważę życzliwości, zainteresowania, troskliwości drugiego człowieka wobec mnie? 

MODLITWA

„Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej!”  /J 15, 9/
Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu…

opr. s. Magdalena Cieślak CHR