Liturgia w soczewce: XXVIII Niedziela Zwykła, rok B (komentarz)

„Liturgia w soczewce” to nowa propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze głębiej przeżywać niedzielną Eucharystię. O tym czym są, oraz jak je wykorzystać, możecie przeczytać w naszym serwisie (tutaj).

KOLEKTA

Prosimy Cię, Boże, niech Twoja łaska zawsze nas uprzedza i stale nam towarzyszy, pobudzając naszą gorliwość do pełnienia dobrych uczynków.

W dzisiejszej kolekcie prosimy Boga, by Jego łaska nas przygotowywała oraz nieustannie nam asystowała w działaniach jakie podejmujemy, by pełnić dobro. Ma ona stale rozpalać w nas pilność i zapał w słuchaniu słów Ewangelii oraz postępowaniu według niej.

TEKSTY LITURGII MSZY ŚW.

I czytanie – Mdr 7, 7-11 (Mądrość to skarb najcenniejszy)

 Modliłem się i dano mi zrozumienie, przyzywałem, i przyszedł mi z pomocą duch Mądrości. Oceniłem ją wyżej nad berła i trony i w zestawieniu z nią za nic uznałem bogactwa. Nie zrównałem z nią drogich kamieni, bo wszystko złoto wobec niej jest garścią piasku, a srebro przy niej będzie poczytane za błoto. Umiłowałem ją nad zdrowie i piękność i wolałem mieć ją aniżeli światło, bo blask jej nie ustaje. A przybyły mi wraz z nią wszystkie dobra i niezliczone bogactwa w jej ręku.

Psalm responsoryjny – Ps 90 (89), 12-17

 Naucz nas liczyć dni nasze, *
byśmy zdobyli mądrość serca. (…)

Nasyć nas o świcie swoją łaską, *
abyśmy przez wszystkie dni nasze
mogli się radować i cieszyć.

II czytanie – Hbr 4, 12-13 (Skuteczność słowa Bożego)

Żywe jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca. Nie ma stworzenia, które by dla Niego było niewidzialne; przeciwnie, wszystko odkryte jest i odsłonięte przed oczami Tego, któremu musimy zdać rachunek.

Werset przed Ewangelią – Mt 5, 3

Błogosławieni ubodzy w duchu,
albowiem do nich należy królestwo niebieskie.

Ewangelia – Mk 10, 17-30 (Rada dobrowolnego ubóstwa) 

Gdy Jezus wybierał się w drogę, przybiegł pewien człowiek i upadłszy przed Nim na kolana, zaczął Go pytać: «Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?» Jezus mu rzekł: «Czemu nazywasz Mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg. Znasz przykazania: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, nie oszukuj, czcij swego ojca i matkę». On Mu odpowiedział: «Nauczycielu, wszystkiego tego przestrzegałem od mojej młodości». Wtedy Jezus spojrzał na niego z miłością i rzekł mu: «Jednego ci brakuje. Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną». Lecz on spochmurniał na te słowa i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości.

MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, przyjmij nasze modlitwy i dary, które składamy i przez udział w świętej Ofierze doprowadź nas do wiecznej chwały.

MODLITWA PO KOMUNII

Wszechmogący Boże, Ty nas karmisz Najświętszym Ciałem i Krwią Twojego Syna; pokornie Cię błagamy, abyś nam dał udział w Twoim boskim życiu.

KOMENTARZ

Dzisiejsza Liturgia Słowa to pochwała ideałów mądrości i ubóstwa. W Ewangelii widzimy postać człowieka, który ma niespokojne serce, pragnie od życia czegoś więcej, widzi w Jezusie kogoś, kto udzieli mu odpowiedzi na nurtujące go pytania. W rozmowie wyjawia swoje pragnienia, konfrontuje się z nimi, a w konsekwencji okazuje się, że nie jest w stanie sprostać temu co usłyszał i odchodzi zasmucony.

Tylko Bóg widzi całą prawdę o człowieku i całe jego wnętrze, wszystko odkryte jest i odsłonięte przed [Jego] oczami. Zna wszystkie zakamarki naszego serca, pragnienia, intencje, motywacje, dylematy, konflikty wewnętrzne. Chce On byśmy przede wszystkim kochali Go z całego serca i Jego stawiali jako fundament. Wszystkie rzeczy stworzone zostały dla nas, abyśmy posługiwali się nimi na tyle, na ile pomagają nam miłować Boga i braci. Grzech jednak wzbudza w nas żądzę posiadania, a rzeczy doczesne często zajmują miejsce Boga. Lęk o doczesność popycha nas do szukania szczęścia w rzeczach materialnych, zamiast w Bogu.

Co Bóg może mi dać? Znacznie więcej w tym życiu niż jesteśmy sobie w stanie wyobrazić, a przede wszystkim życie wieczne, udział w wiecznej chwale i Jego boskim życiu. Są to rzeczywistości duchowe, których nie widać, nie można ich zmierzyć, nie można kupić.

Często nie dorastamy do ideałów, które obieramy i jesteśmy rozczarowani, sfrustrowani. Uznanie swoich słabości, ułomności i ograniczeń jest początkiem zbawienia. Zetknięcie się z prawdą o sobie samym sprawia, że stajemy w doświadczeniu niemocy. Potrzebujemy Boga, który zbawia. On zna ludzką kondycję i przyjmuje nas takimi. Nam zaś nieustannie potrzeba Jego łaski, o którą prosimy w dzisiejszej kolekcie, by zawsze nas uprzedzała i stale nam towarzyszyła, byśmy mogli wzrastać i rozwijać się zgodnie z Jego wolą.   

WSKAZÓWKI DO ROZWAŻANIA

– Czy idę za Jezusem bezinteresownie, z miłości, czy raczej oczekuję gratyfikacji?

– Co najtrudniej jest mi oddać Bogu?

MODLITWA PO MEDYTACJI

Jezu, Ty widzisz moje serce, wzbudzaj we mnie gorliwość w podążaniu za Tobą  i szukaniu tylko Twojej świętej woli, by mogła objawiać się Twoja chwała.

Amen.

Opr. s. Karolina Ostopinko CHR


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

REKLAMA

Zobacz także