Kolekta:

Boże, Ty zawarłeś wszystkie nakazy świętego Prawa w przykazaniu miłości Ciebie i bliźniego, spraw, abyśmy zachowując Twoje przykazania, zasłużyli na życie wieczne.

Dzisiaj w modlitwie Kościoła wstawiamy się za siebie nawzajem, prosimy, abyśmy przebywali z Bogiem w Wieczności w Jego Królestwie Niebieskim – żyli z Nim na zawsze. To nasze życie z Bogiem (Życie Wieczne) rozpoczęło się w czasie Chrztu Świętego. Dar wiary, który otrzymaliśmy w tym sakramencie dał nam Życie Wieczne. „Królestwo Niebieskie już jest pośród nas”, prawem tego Królestwa jest prawo miłości. To w przykazaniu miłości Boga i bliźniego Jezus zawarł wszystkie nakazy dotychczasowego Prawa. Ukazał, że sercem moralności tych, którzy idą za Nim jest miłość. Sam żył miłością i dawał o niej świadectwo, ukazywał jak wypełniać prawo Miłością. Takie życie, w którym naśladujemy miłość Chrystusa upodabnia nas do Niego i niewątpliwie daje smakować Życia z Bogiem już tu i teraz, życia które trwać będzie w Wieczności.

I czytanie: Mdr 2, 12. 17-20
Bezbożni mówili: «Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego, bo nam niewygodny: sprzeciwia się naszemu działaniu, zarzuca nam przekraczanie Prawa, wypomina nam przekraczanie naszych zasad karności.

Psalm: Ps 54

Bóg podtrzymuje całe moje życie.

II czytanie: Jk 3, 16 – 4, 3

Skąd się biorą wojny i skąd kłótnie między wami? Nie skądinąd, tylko z waszych żądz, które walczą w członkach waszych.

Alkamacja; Alleluja

Bóg wezwał nas przez Ewangelię, abyśmy dostąpili chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa.

Ewangelia: Mk 9, 30-37

«Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi. Ci Go zabiją, lecz zabity, po trzech dniach zmartwychwstanie».

Jezus wraz z uczniami podąża do Jerozolimy. Miejsca, w którym już nie będzie mówił o miłości i nie będzie nauczał, ale w którym wypełni swoją naukę. Zbliża się do kulminacyjnego momentu swojej wędrówki. Słowo Jezusa, które dziś słyszymy jest zapowiedzią tych wydarzeń. Zapowiedzią spełnienia i wypełnienia tej miłości, którą głosił. Słowo to jest miłością i pokorą. Być ubogim, pokornym i małym to charakterystyczna cecha Jezusa, Boga – Człowieka. To charakterystyczna cecha naszego Mistrza i nauczyciela, który stał się ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich. Stał się ubogim, aby nas ubóstwem swoim ubogacić. Jezus głosi dziś miłość. Miłość, która zapomina o samym sobie dla dobra innych. Miłość, która stawia innych ponad siebie, miłość pełną, doskonałą i do końca. Bycie uczniem to stawanie się jak Mistrz. Apostołowie słyszą Jezusa, ale nie rozumieją i boją się pytać. Ten strach sprawia, że zaczynają po swojemu pojmować miłość. Tworzyć własne rozumienie słów Jezusa, własne rozumienie miłości, które skierowało ich spojrzenie na nich samych na ich wielkość, na władzę. Posprzeczali się między sobą. Pycha i Egoizm, własne wyobrażenie o miłości zamknęła ich oczy i umysły na zrozumienie i przyjęcie Jezusowe punktu widzenia. Zapomnieli, że bycie uczniem to zadawanie pytań by rozumieć bardziej i stawać się coraz bardziej do Niego podobnym.

Modlitwa nad darami

Panie, nasz Boże, przyjmij łaskawie dary swojego ludu, i spraw, aby w sakramencie Eucharystii otrzymał dobra, w które wierzy z całego serca. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Antyfona na komunię

Ja jestem dobrym Pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają.

Modlitwa po komunii

Wszechmogący Boże, udzielaj nieustannie pomocy wszystkim, których posiliłeś swoim Sakramentem, abyśmy dzięki sprawowanym misteriom doznali skutków odkupienia w naszym życiu. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Pytania do przemyślenia:

Jak rozumiem przykazanie miłości? Co dla mnie znaczy kochać Boga z całego serca? Czym jest miłość bliźniego?  Jak w sposób dobry i zdrowy kochać samego siebie? Co Jezus mówi mi o miłości?

Modlitwa – pomódl się słowami piosenki:

„Wody nie ugaszą jej, nie da zdławić się przez wiatr. Rzeki nie zatopią jej, a jej żar to ognia żar.
Jak śmierć jest miłość, tak potężna jest, jak śmierć jest miłość, potężniejsza jest.”

s. Anna Kotyra CHR