Kolekta

Boże, Ty nam zesłałeś Zbawiciela i uczyniłeś nas swoimi przybranymi dziećmi, † wejrzyj łaskawie na wierzących w Chrystusa, * i obdarz ich prawdziwą wolnością i wiecznym dziedzictwem.

Przyjście Chrystusa i całe dzieło zbawienia jest dla nas źródłem niekończących się łask. Dzisiejsza kolekta zwraca naszą uwagę na dwie z nich: prawdziwą wolność i wieczne dziedzictwo. Są to przymioty człowieka, który żyje prawdą o tym, że jest dzieckiem Boga – jest dziedzicem królestwa i jest wolny.

TEKSTY LITURGII MSZY ŚWIĘTEJ

I czytanie – Iz 35, 4-7a (Przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą)

Powiedzcie małodusznym: „Odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg, oto pomsta; przychodzi Boża odpłata; On sam przychodzi, by was zbawić„. Wtedy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą. Wtedy chromy jak jeleń wyskoczy i język niemych wesoło krzyknie. Bo trysną zdroje wód na pustyni i strumienie na stepie; spieczona ziemia zmieni się w staw, spragniony kraj w krynice wód.

Psalm responsoryjny – Ps 146, 6-10

Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego

On wiary dochowuje na wieki, *
uciśnionym wymierza sprawiedliwość,
chlebem karmi głodnych, *
wypuszcza na wolność więźniów.

Pan przywraca wzrok ociemniałym, *
Pan dźwiga poniżonych,
Pan kocha sprawiedliwych. *
Pan strzeże przybyszów.

Ochrania sierotę i wdowę, *
lecz występnych kieruje na bezdroża.
Pan króluje na wieki, *
Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.

II czytanie – Jk 2, 1-5 (Bóg wybrał ubogich)

Bracia moi, niech wiara wasza w Pana naszego Jezusa Chrystusa uwielbionego nie ma względu na osoby. Bo gdyby przyszedł na wasze zgromadzenie człowiek przystrojony w złote pierścienie i bogatą szatę i przybył także człowiek ubogi, w zabrudzonej szacie, a wy spojrzycie na bogato odzianego i powiecie: „Usiądź na zaszczytnym miejscu”, do ubogiego zaś powiecie: „Stań sobie tam albo usiądź u podnóżka mojego”, to czy nie czynicie różnic między sobą i nie stajecie się sędziami przewrotnymi?
Posłuchajcie, bracia moi umiłowani! Czy Bóg nie wybrał ubogich tego świata na bogatych w wierze oraz na dziedziców królestwa przyobiecanego tym, którzy Go miłują?

Aklamacja przed Ewangelią – Mt 4, 23

Jezus głosił Ewangelię o królestwie
i leczył wszelkie choroby wśród ludu.

Ewangelia – Mk 7, 31-37 (Uzdrowienie głuchoniemego)

Jezus opuścił okolice Tyru i przez Sydon przyszedł nad Jezioro Galilejskie, przemierzając posiadłości Dekapolu.
Przyprowadzili Mu głuchoniemego i prosili Go, żeby położył na niego rękę. On wziął Go na bok osobno od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka; a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: „Effatha”, to znaczy: „Otwórz się”. Zaraz otworzyły się jego uszy, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić. Jezus przykazał im, żeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym gorliwiej to rozgłaszali. I pełni zdumienia mówili: „Dobrze uczynił wszystko. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę”. 

Modlitwa nad darami

Boże, źródło prawdziwej pobożności i pokoju, † spraw, abyśmy tą Ofiarą godnie uczcili Twój majestat * i przez udział w Eucharystii umocnili naszą jedność w wierze. 

Modlitwa po Komunii

Wszechmogący Boże, Ty nas karmisz i umacniasz Twoim słowem i Najświętszym Sakramentem, † spraw, niech tak korzystamy z wielkich darów Twojego Syna, * abyśmy zawsze mogli uczestniczyć w Jego życiu.

KOMENTARZ

Głuchoniemy z dzisiejszej Ewangelii, w pewnym sensie, żyje w swoim świecie, jest w nim jakby zamknięty. Obserwuje to, co się dzieje dookoła ale nie może się z nikim porozumieć. Nie może swobodnie przekazać swoich myśli, uczuć, opowiedzieć o sobie i usłyszeć innych. Żyje trochę obok świata. Mimo wszystko ma wokół siebie ludzi, dla których jest ważny, którzy starają się mu pomóc. Wiedzą, że sami nie potrafią więc przyprowadzają go do Jezusa i proszą o uzdrowienie. Jezus spełnia ich prośbę ale sposób w jaki to robi jest wyjątkowy. Zabiera tego człowieka z dala od tłumu, chce żeby byli sami. Robi to, bo zamierza dotknąć miejsc, które powodują jego zamknięcie. 

W naszym życiu też są sytuacje czy zranienia, które powodują, że zamykamy się w sobie, stajemy się jak ten głuchoniemy. Budujemy wokół siebie mur, który ma nas chronić ale w ostateczności powoduje naszą izolację. Ale Bóg nie chce żebyśmy żyli w zamknięciu dlatego przyszedł, żeby nas zbawić, a więc uczynić wolnymi. I nieustannie działa w naszym życiu, żebyśmy umieli żyć w wolności dzieci Bożych. Ale dużo zależy od nas – czy pozwolimy Mu zabrać się na bok i dotknąć naszych zamkniętych miejsc.

PYTANIA DO REFLEKSJI

– jak wygląda Twoje życie? czy żyjesz w wolności? co ma wpływ na Twoje decyzje, zachowanie?

– czy dopuszczasz Boga do trudnych miejsc i doświadczeń w Twoim życiu? czy pozwalasz Mu ich dotykać?

– czy umiesz dawać wolność innym?

MODLITWA  

On wiary dochowuje na wieki, *
uciśnionym wymierza sprawiedliwość,
chlebem karmi głodnych, *
wypuszcza na wolność więźniów.

Pan przywraca wzrok ociemniałym, *
Pan dźwiga poniżonych,
Pan kocha sprawiedliwych. *
Pan strzeże przybyszów.

Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego

Opr. s. Monika Guzek CHR