KOLEKTA

„Boże wszechświata, od Ciebie pochodzi wszelka doskonałość, zaszczep w naszych sercach miłość ku Tobie i daj nam wzrost pobożności, umocnij w nas wszystko, co dobre, i troskliwie strzeż tego, co umocniłeś”.

– Bóg jest Panem wszechświata;

– Bóg jest źródłem Miłości;

– Od Boga pochodzi doskonałość;

TEKSTY LITURGII MSZY ŚWIĘTEJ

I Czytanie – Jr 20, 7-9 (Prorok poddany próbie)

Uwiodłeś mnie, Panie, a ja pozwoliłem się uwieść; ujarzmiłeś mnie i przemogłeś. Stałem się codziennym pośmiewiskiem, wszyscy mi urągają. Albowiem ilekroć mam zabierać głos, muszę obwieszczać: „Gwałt i ruina!”. Tak, słowo Pana stało się dla mnie każdego dnia zniewagą i pośmiewiskiem.
I powiedziałem sobie: „Nie będę Go już wspominał ani mówił w Jego imię”. Ale wtedy zaczął trawić moje serce jakby ogień nurtujący w moim ciele. Czyniłem wysiłki, by go stłumić, lecz nie potrafiłem.

Psalm responsoryjny – Ps 63,2.3–4.5–6.8–9

Ciebie, mój Boże, pragnie moja dusza.

Boże mój, Boże, szukam Ciebie
i pragnie Ciebie moja dusza.
Ciało moje tęskni za Tobą,
jak ziemia zeschła i łaknąca wody.

Oto wpatruję się w Ciebie w świątyni,
by ujrzeć Twą potęgę i chwałę.
A Twoja łaska jest cenniejsza od życia,
więc sławić Cię będą moje wargi.

Będę Cię wielbił przez całe me życie
i wzniosę ręce w imię Twoje.
Moja dusza syci się obficie,
a usta Cię wielbią radosnymi wargami.

Bo stałeś się dla mnie pomocą
i w cieniu Twych skrzydeł wołam radośnie:
Do Ciebie lgnie moja dusza,
prawica Twoja mnie wspiera.

II Czytanie – Rz 12,1–2 (Rozumna służba Boża)

Proszę was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście dali ciała swoje na ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną, jako wyraz waszej rozumnej służby Bożej. Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe.

Ewangelia – Mt 16,21–27 (Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie)

Jezus zaczął wskazywać swoim uczniom na to, że musi iść do Jerozolimy i wiele wycierpieć od starszych i arcykapłanów, i uczonych w Piśmie; że będzie zabity i trzeciego dnia zmartwychwstanie.
A Piotr wziął Go na bok i począł robić Mu wyrzuty: „Panie, niech Cię Bóg broni! Nie przyjdzie to nigdy na Ciebie”.
Lecz On odwrócił się i rzekł do Piotra: „Zejdź Mi z oczu, szatanie! Jesteś Mi zawadą, bo nie myślisz o tym, co Boże, ale o tym, co ludzkie”.
Wtedy Jezus rzekł do swoich uczniów: „Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł?
Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę? Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego razem z aniołami swoimi, i wtedy odda każdemu według jego postępowania”.

KOMENTARZ

Liturgia Słowa tej niedzieli na pierwszy rzut oka jest mało pozytywna. Kiedy jednak zaczniemy rozważać każde zdanie, możemy odkryć Życie, do którego nas Bóg zaprasza. Prorok Jeremiasz wręcz narzeka, że stał się pośmiewiskiem. Ale chwilę wcześniej czytamy jego słowa: „Uwiodłeś mnie Panie, a ja dałem się uwieść.” Dałeś mi siebie zobaczyć Panie, to mnie „porwało”, zainspirowało, poszedłem za tym. Jak głębokie musiało być to uwiedzenie, że pomimo bycia pośmiewiskiem Jeremiasz trwa i wypełnia swoją misję. Psalmista mówi o tym, jak jego dusza tęskni za Bogiem. Łaska Boga jest cenniejsza od życia. To znaczy, że daję pełnię przenika serce, napełnia ducha człowieka. W Ewangelii Jana czytamy, że Bóg jest Duchem. Duch napełnia ducha człowieka. Napełnia, sprawia, że człowiek nie pragnie. Pomimo, że (w czytaniu wyżej) nie raz z powodu Boga jest odrzucany przez ludzi. Święty Paweł w liście do Rzymian zachęca ich by dali ciała swoje na ofiarę. Jako ci, którzy będą świadkami Boga. I pisze; „Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe”. Branie wzoru z tego świata jest przeciwieństwem życia w łasce Boga. Życie według tego świata wprowadza chaos i utrudnia rozpoznanie woli Bożej. Wreszcie sam Jezus mówi nam w dzisiejszej Ewangelii, że pójście za Nim jest doświadczeniem dźwigania krzyża. Bycie uczniem Chrystusa to zapieranie się samego siebie, to wędrówka w której człowiek traci życie, które jest według świata. Ta utrata jest paradoksalna, ponieważ prowadzi do Pełni Życia. Jezus o tym zapewnia: „kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je”.

WSKAZÓWKI DO ROZWAŻANIA

Czy jestem wierny Bogu wbrew przeciwnościom, które mnie spotykają?

Czy doświadczam tęsknoty za Bogiem? Czy Bóg jest wypełnieniem mojej duszy? Jak dźwigam krzyż codzienności, czy wybieram Chrystusa? Czy sprawy tego świata nie przysłaniają mi rozpoznawania woli Bożej? Czy przyjmuję swój krzyż by naśladować Jezusa?

MODLITWA PO MEDYTACJI

Jezu, Zbawicielu świata otwieraj nasze serca na posłuszeństwo Twojej woli. Naucz nas rozpoznawać to, do czego nas zapraszasz. Uwalniaj nas ze zniewoleń i odnawiaj nasze umysły, byśmy w sposób czysty potrafili wybierać Ciebie. Panie Życia, dodaj nam odwagi w codziennym podążaniu za Tobą.

Opracowała s. Zofia Zagraba CHR