I CZYTANIE Iz 66, 18-21

Tak mówi Pan: «Ja znam ich czyny i zamysły. Przybędę, by zebrać wszystkie narody i języki; przyjdą i ujrzą moją chwałę. Ustanowię u nich znak i wyślę niektórych ocalałych z nich do narodów Tarszisz, Put, Lud, Meszek i Rosz, Tubal i Jawan, do wysp dalekich, które nie słyszały o mojej sławie ani nie widziały mojej chwały. Oni rozgłoszą chwałę moją wśród narodów. Z wszelkich narodów przyprowadzą jako dar dla Pana wszystkich waszych braci –

na koniach, na wozach, w lektykach, na mułach i na dromaderach – na moją świętą górę w Jeruzalem – mówi Pan – podobnie jak Izraelici przynoszą ofiarę pokarmową w czystych naczyniach do świątyni Pana. Z nich także wezmę sobie niektórych jako kapłanów i lewitów» – mówi Pan.

PSALM RESPONSORYJNY Ps 117 (116)

Chwalcie Pana, wszystkie narody, wysławiajcie Go, wszystkie ludy,

bo potężna nad nami Jego łaska, a wierność Pana trwa na wieki.

II CZYTANIE Hbr 12, 5-7. 11-13

Bracia: Zapomnieliście o napomnieniu, z jakim Bóg się zwraca do was jako do synów: «Synu mój, nie lekceważ karcenia Pana, nie upadaj na duchu, gdy On cię doświadcza. Bo kogo miłuje Pan, tego karci, chłoszcze zaś każdego, którego za syna przyjmuje». Trwajcie w karności! Bóg obchodzi się z wami jak z dziećmi. Jakiż

to bowiem syn, którego by ojciec nie karcił? Wszelkie karcenie na razie nie wydaje się radosne, ale smutne, potem jednak przynosi tym, którzy go doświadczyli, błogi plon sprawiedliwości. Dlatego wyprostujcie opadłe ręce

i osłabłe kolana! Proste ślady czyńcie nogami, aby kto chromy, nie zbłądził, ale był raczej uzdrowiony.

WERSET PRZED EWANGELIĄ J 14, 6

Ja jestem drogą i prawdą, i życiem.

Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.

EWANGELIA Łk 13, 22-30

Jezus przemierzał miasta i wsie, nauczając i odbywając swą podróż do Jerozolimy. Raz ktoś Go zapytał: «Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?» On rzekł do nich: «Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie zdołają. Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas, stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać: „Panie, otwórz nam!”, lecz On wam odpowie: „Nie wiem, skąd jesteście”. Wtedy zaczniecie mówić: „Przecież jadaliśmy i piliśmy z Tobą, i na ulicach naszych nauczałeś”. Lecz On rzecze: „Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy, którzy dopuszczacie się niesprawiedliwości!” Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych. Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy

i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym. Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi».

MODLITWA NAD DARAMI 

Panie, nasz Boże, Ty przez jedną Ofiarę Chrystusa nabyłeś sobie lud Nowego Przymierza, udzielaj swojemu Kościołowi darów jedności i pokoju.

MODLITWA PO KOMUNII

Miłosierny Boże, przywróć nam pełne zdrowie duszy, i tak nas przemień swoją łaską i wspieraj, abyśmy zawsze mogli się Tobie podobać.

 KOMENTARZ

Wspólne dla wszystkich ludzi pragnienie prawdziwych radości znajduje spełnienie w zjednoczeniu z Bogiem, który sam jest Jednością Trzech Osób. Naszą drogą do tej rzeczywistości jest Jezus – prawdziwy człowiek i prawdziwy Bóg. To On niesie nas ku Ojcu, do którego odwiecznie się zwraca jako Syn – a ponieważ przez chrzest jesteśmy wszczepieni w Jego Ciało, pociąga nas za sobą.

Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. 

Zatem trwanie w jedności z Ciałem-Kościołem jest gwarantem naszego zjednoczenia z Bogiem. Pogłębia je osobista znajomość Chrystusa, która jest przyjęciem Jego nauki w relacji miłości.

(…) daj swojemu ludowi miłować to, co nakazujesz.

Kościół umożliwia komunię również w sensie horyzontalnym – łączy w sobie wszystkie narody i języki.

Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym. 

Jednak życie we wspólnocie niesie ze sobą wiele trudności. Nasuwa skojarzenie z ciosaniem kamieni, które dopiero po osiągnięciu odpowiedniego kształtu mogą tworzyć spójną budowlę. Drugie czytanie kieruje do nas zachętę, byśmy w takich doświadczeniach nie upadali na duchu.

WSKAZÓWKI DO REFLEKSJI

– Jak pogłębiam znajomość z Chrystusem?

– Czy rozważam Słowo Boże, uczestniczę w liturgii, przebywam z Nim w codzienności?

– Jak rozumiem Kościół? Czy widzę w nim Ciało Chrystusa, czy tylko instytucję?

– Czy życzę zbawienia wszystkim ludziom?

MODLITWA PO MEDYTACJI