Liturgia w soczewce: XX Niedziela Zwykła, rok C (komentarz)

„Liturgia w soczewce” to nowa propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze głębiej przeżywać niedzielną Eucharystię. O tym czym są, oraz jak je wykorzystać, możecie przeczytać w naszym serwisie (tutaj).

KOLEKTA

Boże, Ty dla miłujących Ciebie przygotowałeś niewidzialne dobra, wlej w nasze serca gorącą miłość ku Tobie, abyśmy miłując Ciebie we wszystkim i ponad wszystko, otrzymali obiecane dziedzictwo, które przewyższa wszelkie pragnienia.

Dzisiejsza kolekta zwraca uwagę na obiecane nam niewidzialne dobro, jakim jest udział w odwiecznej wspólnocie miłości Bożej. Wskazuje również na uprzedzające działanie Boga, który sam nas uzdalnia do wejścia z Nim w relację.

TEKSTY LITURGII MSZY

I czytanie Jr 38, 4-6. 8-10

W czasie oblężenia Jerozolimy przywódcy, którzy trzymali Jeremiasza w więzieniu, powiedzieli do króla: «Niech umrze ten człowiek, bo naprawdę obezwładnia on ręce żołnierzy, którzy pozostali w tym mieście, i ręce całego ludu, gdy mówi do nich podobne słowa. Człowiek ten nie szuka przecież pomyślności dla tego ludu, lecz nieszczęścia».

Król Sedecjasz odrzekł: «Oto jest w waszych rękach!» Nie mógł bowiem król nic uczynić przeciw nim. Wzięli więc Jeremiasza i wtrącili go, spuszczając na linach, do cysterny Malkiasza, syna królewskiego, która się znajdowała na dziedzińcu wartowni. W cysternie zaś nie było wody, lecz błoto; zanurzył się więc Jeremiasz w błocie. Ebedmelek wyszedł z domu królewskiego i rzekł do króla: «Panie mój, królu! Źle zrobili ci ludzie, tak postępując z prorokiem Jeremiaszem i wrzucając go do cysterny. Przecież umrze z głodu w tym miejscu, zwłaszcza że nie ma już chleba w mieście». Rozkazał król Kuszycie Ebedmelekowi: «Weź sobie stąd trzech ludzi i wyciągnij proroka Jeremiasza

z cysterny, zanim umrze».

Psalm responsoryjny Ps 40

Z nadzieją czekałem na Pana, a On pochylił się nade mną i wysłuchał mego wołania.

Wydobył mnie z dołu zagłady, z błotnego grzęzawiska, stopy moje postawił na skale i umocnił moje kroki.

II czytanie Hbr 12, 1-4

Mając dokoła siebie takie mnóstwo świadków, zrzuciwszy wszelki ciężar, a przede wszystkim grzech, który nas łatwo zwodzi, biegnijmy wytrwale w wyznaczonych nam zawodach. Patrzmy na Jezusa, który nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala. On to zamiast radości, którą Mu obiecywano, przecierpiał krzyż, nie bacząc na jego hańbę, i zasiadł po prawicy na tronie Boga. Zważcie więc na Tego, który ze strony grzeszników tak wielką wycierpiał wrogość wobec siebie, abyście nie ustawali, załamani na duchu. Jeszcze nie opieraliście się aż do krwi, walcząc przeciw grzechowi.

Werset przed Ewangelią por. J 10, 27

Moje owce słuchają mego głosu,

Ja znam je, a one idą za Mną.

Ewangelia Łk 12, 49-53

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże pragnę, ażeby już zapłonął. Chrzest mam przyjąć, i jakiej doznaję udręki, aż się to stanie. Czy myślicie, że przyszedłem dać ziemi pokój? Nie, powiadam wam, lecz rozłam. Odtąd bowiem pięcioro będzie podzielonych w jednym domu: troje stanie przeciw dwojgu, a dwoje przeciw trojgu; ojciec przeciw synowi, a syn przeciw ojcu; matka przeciw córce, a córka przeciw matce; teściowa przeciw synowej, 

a synowa przeciw teściowej».

Modlitwa nad darami

Panie, nasz Boże, składamy Tobie dary od Ciebie pochodzące na eucharystyczną Ofiarę, w której dokonuje się święta wymiana; przyjmij je łaskawie i daj nam siebie samego w Twoim Synu.

Modlitwa po komunii Ps 130, 7

U Pana jest łaska, u Niego obfite odkupienie.

 

 KOMENTARZ

Teksty liturgii rzucają światło na życie człowieka wiernego Bogu, którego za tę wierność spotykają prześladowania. 

Wzięli więc Jeremiasza i wtrącili go, spuszczając na linach, do cysterny (…) W cysternie zaś nie było wody, lecz błoto; zanurzył się więc Jeremiasz w błocie.

(…) troje stanie przeciw dwojgu, a dwoje przeciw trojgu.

Drugie czytanie odnosi tę sytuację do męki i śmierci Chrystusa, stawiając Go jako wzór dla każdego prześladowanego w imię sprawiedliwości. Daje też nadzieję, że skoro Chrystus, zniósłszy hańbę krzyża, zasiadł po prawicy na tronie Boga, również Jego wierny sługa dostąpi ratunku.

Zważcie więc na Tego, który ze strony grzeszników tak wielką wycierpiał wrogość wobec siebie, abyście nie ustawali, załamani na duchu.

W ogniu, o którym mówi Jezus w Ewangelii, widzę Ducha Świętego, który rozlewa w sercach wierzących miłość Bożą (kolekta). Kieruje przez to naszą uwagę i całe istnienie ku najgłębszej, niewidzialnej rzeczywistości, w której mają się spotkać dwa pragnienia: Boże i ludzkie. 

Możemy do tego niewidzialnego świata przylgnąć wiarą i życiem, możemy też go zwalczać jako coś urojonego – kiedy nasze patrzenie zaciemni grzech, który nas łatwo zwodzi. Wzdłuż tego wyboru może przebiegać granica między byciem prześladowanym – i mającym nadzieję na chwałę – a prześladującym.

 

WSKAZÓWKI DO REFLEKSJI

– Jak dbam o mój “duchowy wzrok”? Gdzie szukam prawdy o sobie, ludziach, Bogu?

– Jak uczę się dostrzegać niewidzialną rzeczywistość ukrytą za widzialnymi znakami?

– Gdzie szukam wiedzy o sakramentach Kościoła?

– Jakie są moje pragnienia? Czy mówię o nich Bogu?

MODLITWA PO MEDYTACJI

Panie, u Ciebie jest łaska i obfite odkupienie. 

Z nadzieją czekam na Ciebie, a Ty pochyl się nade mną i wysłuchaj mego wołania.

Wydobądź mnie z dołu zagłady, z błotnego grzęzawiska, 

stopy moje postaw na skale i umocnij moje kroki.

 

Opr. s. Katarzyna Gizicka CHR


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Zobacz także