KOLEKTA

Boże, Obrońco ufających Tobie, bez Ciebie nic nie jest mocne ani święte, spraw w swoim wielkim miłosierdziu, abyśmy pod Twymi rządami i Twoim przewodnictwem dobrze używali rzeczy przemijających i nieustannie ubiegali się o dobra wieczne. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa…

Dziś nasza myśl i serce kierowane są przez modlitwę Kościoła na rzeczywistość daru Bożego, na rzeczy przemijające, na świat doczesny i rzeczy wieczne – rzeczywistość  Królestwa Bożego. Możemy sięgnąć pamięcią do opisu stworzenia świata i przypomnieć sobie Boży zachwyt nad stworzeniem gdy widział Bóg, że to co stworzył było dobre. Po raz kolejny przypominamy sobie, albo uświadamiamy, że wszystko co przemijalne, materialne cielesne jest Bożym darem i ma nam służyć. Modlimy się, aby ta doczesna, materialna rzeczywistość była na właściwym miejscu w naszym życiu. Dobrze używać rzeczy przemijających. Dobrze wykorzystywać przemijający czas. Dobrze dysponować materialnymi posiadłościami. Dobrze przeżywać relacje z ludźmi. Dobrze to znaczy tak by to wszystko służyło mojej relacji z Bogiem, aby służyło budowaniu Królestwa Niebieskiego tu i teraz, w doczesności.

ANTYFONA NA WEJŚCIE

Bóg jest w swoim świętym mieszkaniu, Bóg dom gotuje dla opuszczonych, On sam swojemu ludowi daje potęgę i siłę.

PIERWSZE CYZTANIE: 2 Krl 4, 42-44

Lecz sługa jego odrzekł: «Jakże to rozdzielę między stu ludzi?»

PSALM 145

Ref: Otwierasz rękę, karmisz nas do syta.

DRUGIE CZYTANIE: Ef 4, 1-6

Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który jest i działa ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich.

AKLAMACJA Por. Łk 7, 16

Allleluja. Wielki prorok powstał między nami, i Bóg nawiedził lud swój.

EWANGELIA: J 6, 1-15

«Zbierzcie pozostałe ułomki, aby nic nie zginęło». Zebrali więc i ułomkami z pięciu chlebów jęczmiennych, pozostałymi po spożywających, napełnili dwanaście koszów.

MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, przyjmij dary, które Ci składamy z Twoich dobrodziejstw, aby mocą Twojej łaski ta Ofiara uświęciła nasze życie doczesne i doprowadziła nas do wiekuistych radości. Przez Chrystusa, Pana naszego.

ANTYFONA NA KOMUNIĘ

Błogosław, duszo moja, Pana i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.

MODLITWA PO KOMUNII

Panie, nasz Boże, przyjęliśmy Najświętszy Sakrament, wieczną pamiątkę męki Twojego Syna, spraw, aby ten dar Jego niewysłowionej miłości przyczynił się do naszego zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.

KOMENTARZ

Dzisiejsza Liturgia koncertuje nasza uwagę na dwóch aspektach naszego życia: wieczność i przemijalność. Zarówno Pierwsze Czytanie i Ewangelia mówią o cudownym rozmnożeniu chleba. Ukazują jak Bóg działa i objawia się człowiekowi przez to co materialne i przemijalne. Ukazuje swoją wieczną dobroć i hojność, przez dar doczesny.

W Ewangelii spotykamy Jezusa, troszczącego się o ludzi, którzy za nim poszli. Niewątpliwie ludzie skoncentrowani są na Jezusie, na tym co mówi, co robi, na Jego nauczaniu, Zapewne wielu czekało na bliższy kontakt z Jezusem, oczekiwało, że zostaną uzdrowieni. A Jezus widząc tych ich wszystkich zastanawia się jak ich nakarmić. Zastanawia się, skąd wziąć chleb dla takiej rzeszy. Ta troska Jezusa, to Jezusowe zwrócenie się do tych pierwszy przyziemnych spraw jak jedzenie zwraca naszą uwagę na naszą doczesność, na naszą materialną rzeczywistość, która nas otacza, w którą jesteśmy wrośnięci, która jest konieczna dla naszego życia i przeżycia. Jest ona Bożym darem i ma służyć człowiekowi. Jezus posługuje się tą właśnie przestrzenią, aby ukazać coś więcej. Chleb, którym Jezus karmi tłum jest zwykłym powszednim chlebem, a jednocześnie jest chlebem z nieba. Jest Bożym darem – przeobfitym. Bóg daje więcej niż człowiek może przyjąć – zostało 12 koszów ułomków z 5 chlebów. To nam pokazuje, że te dwa wymiary przemijający i wieczny są ze sobą związane. To co przemijające ustępuje miejsca temu co wieczne. To co wieczne ukryte jest pod zasłoną tego co przemijające. To co przemijające objawia wieczność. I w nas te rzeczywistości się przeplatają, mamy życie wieczne – otrzymane na chrzcie, ale przemijamy. Dziś Jezus zaprasza nas i o to się modlimy w tej Liturgii, aby w naszej przemijalności i widoczna była wieczność. Tak jak w przemijalności chleba, który rozmnożył Jezus był widoczny wieczny Bóg.

PYTANIA DO ROZWAŻENIA

Jak korzystam z Bożych darów?
Jakimi darami Bóg mnie obdarował? Za Jakie dary jestem wdzięczny/na Bogu? Jak korzystam z Bożych darów? Co przeżywam jako największy dar Boży?
Czy umiem dzielić się tym co mam z innymi?
Czy posiadanie i korzystanie z rzeczy materialnych służyły czy przeszkadza mi we wzroście duchowym?  W jaki sposób?
Jak przeżywam czas postu i ascezy?

MODLITWA

Pomódl się słowami dzisiejszego Psalmu dziękując za wszystkie dary:

Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła, i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy. Niech mówią o chwale Twojego królestwa, i niech głoszą Twoją potęgę. Oczy wszystkich zwracają się ku Tobie. Oczy wszystkich zwracają się ku Tobie. Oczy wszystkich zwracają się ku Tobie. i karmisz do syta wszystko, co żyje. Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach, i łaskawy we wszystkich swoich dziełach. Pan jest blisko wszystkich, którzy Go wzywają, wszystkich wzywających Go szczerze.

s. Anna Kotyra CHR