Kolekta

Boże, Ty sprawiasz, że ta najświętsza noc jaśnieje blaskiem zmartwychwstania Pańskiego, wzbudź w Twoim Kościele ducha dziecięctwa, którego otrzymaliśmy na chrzcie świętym, abyśmy odnowieni na duchu i ciele służyli Tobie z całkowitym oddaniem.

„Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką” Ta Światłość przyszła na świat w Betlejem. Na chwilę zgasła w Jerozolimie po to by rozbłysnąć już na zawsze. Z ciemność, która nas otacza, w której rozpoczynamy dzisiejszą Liturgię wyłania się światło Chrystusa. Ten prosty, znak przypomina nam, że przez Chrzest staliśmy się dziećmi Światłości. Od tego momentu jesteśmy wszczepieni w Chrystusa i naturalną dynamiką naszego życia jest przechodzenie z ciemności do światła, ze śmierci do życia, nieustanne odnawianie na duchu i ciele. W dzisiejszej Liturgii (która trwa od trzech dni) możemy razem z Chrystusem przechodzić tą paschę. Razem z Chrystusem weszliśmy w śmierć. Dziś tej nocy razem z Nim wstaniemy do życia. Celebrujmy ten moment, uchwyćmy się Chrystusa, aby mając udział w śmierci mieć razem z Nim udział Zmartwychwstaniu.

Czytanie 1: Rdz 1, 1 – 2, 2

Czytanie 2: Rdz 22, 1-18

Czytanie 3: Wj 14, 15 – 15, 1a

Czytanie 4: Iz 54, 4a. 5-14

Czytanie 5: Iz 55, 1-11

Czytanie 6: Ba 3, 9-15. 32 – 4, 4

Czytanie 7: Ez 36, 16-17a. 18-28

Czytanie 8: Rz 6, 3-11

Jeżeli bowiem przez śmierć, podobną do Jego śmierci, zostaliśmy z Nim złączeni w jedno, to tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno przez podobne zmartwychwstanie.

Ewangelia: Mk 16, 1-7

«Nie bójcie się! Szukacie Jezusa z Nazaretu, ukrzyżowanego; powstał, nie ma Go tu. Oto miejsce, gdzie Go złożyli. A idźcie, powiedzcie Jego uczniom i Piotrowi: „Podąża przed wami do Galilei, tam Go ujrzycie, jak wam powiedział”».

Modlitwa nad drami

Panie, nasz Boże, przyjmij modlitwy i dary Twojego ludu i spraw, aby Ofiara, która wzięła początek w Misterium Paschalnym, * stała się dla nas lekarstwem na wieczność.

Modlitwa po komunii

Wszechmogący Boże, tchnij w nas Ducha Twojej miłości i w swojej dobroci zjednocz wszystkich, których posiliłeś wielkanocnym sakramentem. Przez Chrystusa, Pana naszego

Dzisiejsza Liturgia Słowa odsłania nam serce Boga. Ukazuje jak Bóg szuka człowieka. Jak za nim tęskni i pragnie udzielać Mu swojego życia. Robi to na różne sposoby. Na różne sposoby dostosowuje swoją Boską nieskończoność do wymiaru człowieka. Przychodzi, mówi, powołuje, wystawia na próbę, wyprowadza z niewoli, prowadzi do ziemi obecnej. Poznajemy Boga obietnicy, poznajemy Boga kochającego, troskliwego, czułego, wiernego. W szczególny sposób daje nam się poznać w osobie Jezusa Chrystusa, przynosi wolność ostateczną, zwycięża śmierć raz na zawsze. Jego działanie i tęsknota, Jego zwycięstwo nie należą tylko do historii, którą słyszymy w dzisiejszych czytaniach. Tak jak kiedyś tak i dziś Bóg szuka człowieka. I tak jak kiedyś działał przez patriarchów, przemawiał przez proroków tak dziś Jego sposobem działania i udzielania się człowiekowi są Sakramenty. Bóg przez znaki sakramentalne wchodzi w historię naszego życia, jak niegdyś wszedł w historię narodu wybranego. Jest obecny i przychodzi do nas w kawałku chleba, w geście rozgrzeszenia, w namaszczeniu olejem. Proste znaki, które widzimy sprawiają Jego obecność, rozjaśniają nasze ciemności jak niegdyś słup ognia oświetlał drogę Izraelitom. Jak niegdyś wody morza dały wolność Narodowi wybranemu tak dzisiaj przez wody chrztu stajemy się wolni. Jak niegdyś Bóg karmił Izraelitów manną na pustyni, tak dziś karmi nas sobą – chlebem Eucharystycznym.

Dzięki łasce chrztu jesteśmy zdolni widzieć, słyszeć rozpoznawać obecność Chrystusa. Dzięki Duchowi Świętemu jesteśmy zdolni odpowiadać na Chrystusowe wezwania. Otwórzmy tej nocy nasze serca i zanurzmy się w Zbawczej – Sakramentalnej obecności Boga. Otwórzmy serca, aby Chrystus wszedł i objawił się w historii naszego życia. Niech stanie się to naszym udziałem przez pełne uczestnictwo w tej Świętej Liturgii.

Pytania do rozważenia

Co dla mnie oznacza fakt, że jestem ochrzczona? Jak przeżywam uczestnictwo w innych sakramentach? Dlaczego w nich uczestniczę?

Jak przeżywam ten czas Wielkiego Tygodnia i Triduum Paschalnego? Na czym jestem skupiona? Wokół jakich spraw skupiam swoje myśli i działania? Jak bym chciała przeżyć ten czas świętowania Zmartwychwstania Jezusa, a jak go przeżywam naprawdę?

Modlitwa

(fragment hymnu Nieszporów Niedzieli Zmartwychwstania)
Na świętej uczcie Baranka, Odziani w szaty zbawienia, Przebywszy Morze Czerwone, Ku czci Chrystusa śpiewajmy! Bo Jego Ciało nas karmi, Na krzyżu za nas wydane, A Jego Krwią napojeni, Żyjemy odtąd dla Boga.

Opr. s. Anna Kotyra CHR