I czytanie – Jr 17,5-8 (Błogosławiony, kto pokłada ufność w Bogu)

Przeklęty mąż, który pokłada nadzieję w człowieku i który w ciele upatruje swą siłę, a od Pana odwraca swe serce. (…) Błogosławiony mąż, który pokłada ufność w Panu, i Pan jest jego nadzieją. Jest on podobny do drzewa zasadzonego nad wodą, co swe korzenie puszcza ku strumieniowi. Nie obawia się, skoro przyjdzie upał, bo utrzyma zielone liście. Także w roku posuchy nie doznaje niepokoju i nie przestaje wydawać owoców.

Psalm responsoryjny – Ps 1

Szczęśliwy człowiek, który ufa Panu.

Szczęśliwy człowiek, który nie idzie za radą występnych,
nie wchodzi na drogę grzeszników
i nie zasiada w gronie szyderców,
lecz w Prawie Pańskim upodobał sobie
i rozmyśla nad nim dniem i nocą. (…)
Albowiem droga sprawiedliwych jest Panu znana,
a droga występnych zaginie.

II czytanie – 1 Kor 15, 12. 16-20 (Zmartwychwstanie Chrystusa podstawą naszej wiary)Jeżeli głosi się, że Chrystus zmartwychwstał, to dlaczego twierdzą niektórzy spośród was, że nie ma zmartwychwstania? Jeśli umarli nie zmartwychwstają, to i Chrystus nie zmartwychwstał. A jeżeli Chrystus nie zmartwychwstał, daremna jest wasza wiara i aż dotąd pozostajecie w waszych grzechach. (…) Tymczasem jednak Chrystus zmartwychwstał jako pierwociny spośród tych, co pomarli.

Śpiew przed Ewangelią – Por. Łk 6, 23ab

Cieszcie się i radujcie,
bo wielka jest wasza nagroda w niebie.

Ewangelia – Łk 6, 17. 20-26 (Błogosławieni ubodzy, biada bogaczom)

Jezus zszedł z Dwunastoma na dół i zatrzymał się na równinie. On podniósł oczy na swoich uczniów i mówił: (…) «Błogosławieni jesteście, gdy ludzie was znienawidzą i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego odrzucą z pogardą wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom. Natomiast biadawam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą.

Modlitwa nad darami

Miłosierny Boże, niech ta Ofiara oczyści nas i odnowi, i wyjedna wieczną nagrodę pełniącym Twoją wolę.

Modlitwa po komunii

Posileni na Uczcie eucharystycznej, prosimy Cię, Boże, spraw, abyśmy zawsze pragnęli tego Chleba, który daje prawdziwe życie.

Bóg stwarzając człowieka, obdarzył go wolną wolą. Każdy z nas ma możliwość wyboru dobra lub zła, błogosławieństwa lub przekleństwa. Pomocą w dokonywaniu wyborów jest dla nas słuchanie Słowa Bożego. To stawia nas w postawie ucznia, który niewiele wie, dlatego wysila się i nadstawia uszu, by czegoś się nauczyć od swojego Mistrza.

Jezus w swoim nauczaniu zmienia perspektywę – odwraca wartości dotyczące, wydawałoby się, podstaw prawdziwego szczęścia. Tych, którzy głodują, płaczą, są ubodzy, nazywa błogosławionymi, to znaczy szczęśliwymi. Z kolei boleje nad tymi, którym się dobrze powodzi. Pokazuje tym, że szczęścia nie da się znaleźć w bogactwie, rozrywce, sławie, władzy, pieniądzach, w spełnianiu zachcianek, lecz jedynie w Bogu. Tylko w Nim nasza dusza znajdzie prawdziwy spokój i spełnienie. Ten zaś, kto znajduje pociechę w sobie oraz w ziemskich bogactwach, zazwyczaj nie zdaje się na Boga i nie szuka Go. Jezus błogosławi ubogich, gdyż oni w swoim niedostatku potrafią Bogu zawierzyć. Nie nic mają do  stracenia, pokładają ufność w Panu, On jest ich nadzieją i siłą w trudnościach. Być uczniem Chrystusa to nieustannie dojrzewać w zaufaniu Ojcu, to oczyszczać swoje serce, by w prawości i szczerości stawało się coraz bardziej godnym mieszkaniem Trójcy. Być uczniem to dokonywać życiowych wyborów, które bywają trudniejsze, lecz będą bardziej owocne. Przyswojenie sobie tej lekcji uczniostwa wymaga wiary, gdyż być może spełnienia obietnicy i nagród doświadczymy dopiero w królestwie niebieskim.

– Czy mam zaufanie do Boga? Czy zawierzam Mu całe swoje życie? Co zostawiam dla siebie nie chcąc, by Bóg tam zaingerował?

 – Pod wpływem czego dokonuję życiowych wyborów? Jakie są moje prawdziwe intencje? Jakie owoce przynoszą?

 – Jaka jest moja wiara w to, że „dla Boga nie ma nic niemożliwego”?