KOLEKTA

Boże, Ty chcesz przebywać w sercach prawych i szczerych, daj, abyśmy z pomocą Twojej łaski stali się godnym mieszkaniem dla Ciebie.

– Nasze życie wewnętrzne, przez chrzest, nieustannie wytryskuje z głębi Trójcy; w Bogu właśnie zanurzamy się, kiedy powracamy do własnego wnętrza. „Ktoś, kto jest we mnie bardziej mną niż ja sam” – powiada św. Augustyn. Trójca jest obecna w sanktuarium naszego serca. To tu jest Jej świątynia; nie świątynia świata, ale świątynia duszy stworzonej na obraz Boży. Jest to dar, by nas ogarnąć, podźwignąć ponad nas samych i wprowadzić w życie Boże. Dla nas wszystko się sprowadza do tego, byśmy dali się porwać przez to życie, i by mogło ono nas całkowicie przeobrazić, rozpraszając mroki i wszystko w nas uświęcając. 

– Bóg nie wymaga od nas doskonałości i nieskazitelności. Dla Niego ludzka grzeszność, słabość i nędza nie są przeszkodą. Chce byśmy żyli w prawdzie, szukali Jego miłosierdzia, kierowali się Jego Słowem, a wtedy On nas będzie mógł przemieniać. 

CZYTANIA MSZALNE

I czytanie – Syr 15,15-20 (Wymagająca wolność człowieka)

Jeżeli zechcesz, zachowasz przykazania, a dochować wierności jest Jego upodobaniem. Położył przed tobą ogień i wodę, co zechcesz, po to wyciągniesz rękę. Przed ludźmi życie i śmierć, co ci się podoba, to będzie ci dane. Ponieważ wielka jest mądrość Pana, potężny jest władzą i widzi wszystko. Oczy Jego patrzą na bojących się Go, On sam poznaje każdy czyn człowieka. Nikomu nie przykazał być bezbożnym i nikomu nie zezwolił grzeszyć.

Psalm responsoryjny – Ps 119,1-2.4-5.17-18.33-34

Błogosławieni, których droga nieskalana,
którzy postępują zgodnie z Prawem Pańskim.
Błogosławieni, którzy zachowują Jego pouczenia
i szukają Go całym sercem.

Ty po to dałeś swoje przykazania,
by przestrzegano ich pilnie.
Oby niezawodnie zmierzały moje drogi
ku przestrzeganiu Twoich ustaw.

II czytanie – 1 Kor 2,6-10 (Prawdziwa mądrość)

Bracia,

Głosimy mądrość między doskonałymi, ale nie mądrość tego świata ani władców tego świata, zresztą przemijających. Lecz głosimy tajemnicę mądrości, mądrość ukrytą, tę, którą Bóg przed wiekami przeznaczył ku chwale naszej, tę, której nie pojął żaden z władców tego świata; gdyby ją bowiem pojęli, nie ukrzyżowaliby Pana chwały; lecz właśnie głosimy, jak zostało napisane, to, czego „ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują”. 

Aklamacja przed Ewangelią – por. Mt 11,25

Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,  że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom. 

Ewangelia – Mt 5,17-37 (Wymagania Nowego Przymierza)

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni. Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim. Bo powiadam wam: Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.

MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, niech ta Ofiara oczyści nas i odnowi, i wyjedna wieczną nagrodę pełniącym Twoją wolę.

MODLITWA PO KOMUNII

Posileni na Uczcie eucharystycznej, prosimy Cię, Boże, spraw, abyśmy zawsze pragnęli tego Chleba, który daje prawdziwe życie.

KOMENTARZ

Jezus przychodzi, by wypełnić Prawo – urzeczywistnia wszystko, co zapowiadał Stary Testament. Robi to poprzez swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie, ale także doprowadza Prawo do pełni przez swoje nauczanie, pokazując, na jaki rodzaj życia ono ostatecznie wskazuje. Jezus nie znosi Prawa, ale zmienia jego rolę wydobywając jego głębsze znaczenie. W tym sensie każda jota i kreska zostają zachowane. Nadal jest również objawionym słowem Boga i należy je przestrzegać. Jezus interpretuje Prawo dla swoich uczniów, co sprawia, że stawia im niejako wyższą poprzeczkę, by dążyli do sprawiedliwości, która ma być „większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów”. Wymaga od nich czegoś większego, niż zewnętrzne posłuszeństwo przepisom. 

To, co stanowi dużą przeszkodę w relacji z Bogiem jest nieszczerość, która jak najbardziej może przydarzyć się ludziom religijnym. Taki człowiek łatwo może wpaść w pokusę, by szukać usprawiedliwienia przez Bogiem jedynie przez zewnętrzne zachowywanie prawa religijnego i przez akty kultu, jednocześnie broniąc się przed stanięciem w prawdzie przed sobą samym. Największy opór Jezusowi stawiali członkowie elity religijnej, którzy czuli się lepsi i nie chcieli stanąć przed Bogiem w postawie grzesznika, który szuka miłosierdzia. Z kolei miał On największy posłuch u tych, którzy grzech mieli wypisany na twarzy i dokładnie wiedzieli, że nie mają czym się Bogu pochwalić. Tacy przyjmowali Jego miłosierdzie i łaskę, a dzięki przyjęciu tego daru ich życie przemieniało się. 

Jedynie zewnętrzne zachowywanie narzuconego Prawa, nie rodzi miłości. Prawo należy zachowywać ze względu na miłość Boga i bliźniego. Wtedy także człowiek staje się prawdziwie wolny. Posłuszeństwo Prawu moralnemu to niezbędne minimum, jednak by żyć jak prawdziwie wolne dzieci Boże mamy czynić więcej. Uczniowie Jezusa mają pielęgnować wewnętrzne postawy, które przemieniają ich serca i pozwalają wzrastać w miłości, cierpliwości, pokorze, prostocie i miłosierdziu. Przeskoczenie poprzeczki, którą stawia Jezus jest poza zdolnościami naszej ludzkiej natury, ale otrzymujemy także dar Ducha, który wzmacnia, uzdalnia i prowadzi.

Wskazówki do rozważenia:

• Jak często słucham Bożego Słowa? Czy ono ma dla mnie znaczenie? 
• Czy staję przed sobą w prawdzie i szukam tej prawdy? 
• Czy Boże przykazania sprawiają, że czuję się bardziej wolny, czy są raczej dla mnie ciężarem? 

Modlitwa do medytacji 

Otwórz moje oczy, abym podziwiał Twoje Prawo.
Naucz mnie, Panie, drogi Twoich ustaw, bym ich zawsze przestrzegał.
Ucz mnie Twego Prawa, bym zachowywał je całym sercem i zawsze wiernie.
By niezawodnie zmierzały moje kroki prosto do Ciebie.

Amen.

Opr. s. Karolina Ostopinko CHR