KOLEKTA

Boże, Ty nam zesłałeś Zbawiciela i uczyniłeś nas swoimi przybranymi dziećmi, wejrzyj łaskawie na wierzących w Chrystusa * i obdarz ich prawdziwą wolnością i wiecznym dziedzictwem.

– Bóg w Chrystusie-Zbawicielu czyni nas swoimi przybranymi dziećmi – jesteśmy napełnieni Jego Duchem i żyjemy Jego życiem.

– Dlatego – jako „synowie w Synu” – możemy się cieszyć wolnością, mieć udział w Jego dziedzictwie (zob. Łk 15,22) i troszczyć się o dobra, które Bóg nam powierzył.

TEKSTY LITURGII MSZY ŚW.

KOMENTARZ

W Ewangelii spotykamy obraz krzewu winnego i latorośli, który możemy odnieść do Chrystusa i Jego Ciała – Kościoła. Jak gałązki czerpią soki z pnia krzewu, tak Kościół, i w nim każdy wierny, czerpie życie od Chrystusa. Ojciec dba o swoją winnicę i zależy mu na tym, żeby rosła i owocowała. Kto trwa w Chrystusie, jest napełniony Duchem, staje się uczestnikiem boskiej natury, jest przemieniany i nasycony życiem Bożym. Tylko wtedy może nieść owoce – to dotyczy całego Ciała Chrystusa, jak i każdego z nas.

Drzewo życia, Fot. Lawrence Lew OP

W liście św. Jana Apostoła czytamy, że w Bogu trwa ten, kto wypełnia Jego przykazania, przykazania wiary i miłości. Mamy wierzyć w imię Chrystusa – wierzyć w Jego obecność, w to, że On JEST Panem całej rzeczywistości i naszego życia, a ze względu na Niego mamy się wzajemnie miłować tak, jak On nas umiłował – do końca, do oddania życia za braci (zob. J 15,12n). Te przykazania są bardzo proste, ale w praktyce, bez udziału w Jego życiu, niemożliwe do spełnienia.

Przykład człowieka, który przyjął życie Boże i przyniósł obfite owoce, widzimy w pierwszym czytaniu. Szaweł po spotkaniu z Chrystusem, z prześladowcy chrześcijan stał się „Apostołem Pogan”, dzięki któremu imię Chrystusa w końcu dotarło aż na krańce ziemi. Wiemy z jego listów i z Dziejów Apostolskich, ile prób i cierpień Paweł musiał przejść podczas głoszenia Ewangelii. Ale wiemy też, że Ojciec oczyszcza każdą latorośl, aby przynosiła obfitszy owoc. Do tego może zostać zaproszony każdy z nas, kiedy podda się Jego działaniu. Możemy jednak mieć pewność, że nasze walki nie są Mu obojętne – przecież każde cięcie dokonuje się na latoroślach wszczepionych w żywy Krzew winny, którym jest Chrystus, Jego Syn i nasz Pan.

 WSKAZÓWKI DO ROZWAŻANIA

– Czy mam świadomość tego, że przez modlitwę i uczestnictwo w sakramentach, Pan napełnia mnie swoim życiem każdego dnia? Czy naprawdę w to wierzę? Czy jestem mu za to wdzięczny?

– Czy potrafię spojrzeć na swoje życie, na swoją pracę, na dobro, które spełniam każdego dnia, jako na owoc łaski darmo danej od Boga? Czy jestem w stanie przypomnieć sobie konkretne sytuacje, w których tego doświadczam? Jakie dary, którymi mogę dzielić się z innymi, daje mi Pan, co On może chcieć czynić przeze mnie?

– Czy pamiętam o tym, że ja też jestem powołany do tego, żeby być „dziedzicem Boga” – żeby dbać o dobro, które mi powierzył Pan, troszczyć się o ludzi, których spotykam, świadczyć o Jego dobroci?

– Czy mam świadomość tego, że przez modlitwę i uczestnictwo w sakramentach Pan napełnia mnie swoim życiem każdego dnia? Czy naprawdę w to wierzę? Czy jestem mu za to wdzięczny?

– Czy potrafię spojrzeć na swoje życie, na swoją pracę, na dobro, które spełniam każdego dnia jako na owoc łaski darmo danej od Boga? Czy jestem w stanie przypomnieć sobie konkretne sytuacje, w których tego doświadczam? Jakie dary mi Pan daje dla innych ludzi, co może On chcieć czynić przez mnie?

– Czy pamiętam o tym, że ja też jestem powołany do tego, żeby być „dziedzicem Boga” – żeby dbać o dobro, które mi Pan powierzył, troszczyć się o ludzi, których spotykam, świadczyć o Jego dobroci?

MODLITWA PO MEDYTACJI

Ojcze, przez swojego Syna napełnij mnie życiem i obdarz wolnością. Spraw, aby moja dusza żyła dla Ciebie, abym poddał się Twojemu działaniu i aby ludzie, których spotykam, doświadczyli Twojej obecności.

Proszę Cię, niech Duch Święty sprawi, abym trwał w Chrystusie – abym uwierzył w Jego obecność w moim życiu i miłował swoich braci Jego miłością.

Opr. s. Tereza Huspeková CHR