KOLEKTA

Wszechmogący Boże, wniebowstąpienie Twojego Syna jest wywyższeniem ludzkiej natury, spraw, abyśmy pełni świętej radości składali Tobie dziękczynienie i utwierdź naszą nadzieję, że my, członkowie Mistycznego Ciała Chrystusa, połączymy się z Nim w chwale.

– Najbardziej radosnym dniem dla nieba jest powrót Jezusa do Ojca, Jego w-niebo-wstąpienie. Przybywa Syn Boży! Do swojego królestwa powraca Król! Powrót to tym bardziej radosny, że Chrystus bierze ze sobą swą ludzką naturę. Przyodział się nią na ziemi, dla zbawienia świata, w tajemnicy Wcielenia. Teraz powraca do nieba, by pokazać się w swoim uwielbionym ciele  i odebrać cześć od wszystkich zastępów niebieskich.

– Pascha, wraz z Wniebowstąpieniem, jest antycypacją nowego życia i oczekiwaniem jego definitywnego wypełnienia w Chrystusie. W uwielbionej naturze Jezusa odbiera chwałę całe stworzenie, a przede wszystkim – człowiek.

– Przez swoje Wniebowstąpienie Jezus wywyższa naszą ludzką naturę, otwiera niegdyś zamknięte niebo, wytycza drogę do pełni życia w świecie Bożym i chwale nieba. Bądźmy  pełni wdzięczności i radości, w nadziei, że Głowa będąc w niebie przyciągnie do siebie wszystkie członki Ciała, czyli nas.

TEKSTY LITURGII MSZY ŚW.

KOMENTARZ

W tajemnicy Wcielenia wspominamy prawdę, że Bóg stał się człowiekiem, jednym z nas. Jezus w swoim człowieczeństwie pozwolił doświadczać siebie człowiekowi w sposób namacalny, aż do ukrzyżowania, aż do śmierci. Po swoim Zmartwychwstaniu pozostał jeszcze przez czterdzieści dni, aż do Wniebowstąpienia, objawiając uczniom rzeczywistość swej Paschy. Zapowiedział wydarzenie powrotu do Ojca, mówiąc: W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem (J 14, 2-3). Wracając do Ojca, Jezus wraca do swojego odwiecznego mieszkania, aby za Nim, jakby porwani potężnym strumieniem w górę, poszli wszyscy ci, którzy są Jego uczniami, wszyscy ci, którzy zanurzyli się w wodach chrztu.

Wniebowstąpienie Pana, Fot. Lawrence Lew OP

W tajemnicy Wniebowstąpienia Pana widzimy drogę dla nas. Nad każdym z nas w momencie chrztu otworzyły się niebiosa, spoczął Duch Święty, a Ojciec rzekł „Umiłowany synu/ córko!” i rozpoczęło się życie na wieki. Tajemnica Wniebowstąpienia nie jest tylko tajemnicą Jezusa, ale jest również naszą tajemnicą.

W dniu Wniebowstąpienia kończy się czas objawiania się Boga w ludzkiej postaci i miejsce widzialnej osoby Jezusa zajmuje liturgia i wspólnota Kościoła. Chrystus wynosi ludzką naturę ponad niebiosa za każdym razem, gdy wstępuje do ludzkiego serca. Tam, gdzie wstępuje Bóg, tam jest niebo. Tam, gdzie Chrystus przychodzi w Komunii świętej, tam zaczyna się Jego mieszkanie, to mieszkanie, które nam przygotował, i które wciąż w nas tworzy.

 WSKAZÓWKI DO ROZWAŻANIA

– Czy tajemnica Wniebowstąpienia Pana ma dla mnie znaczenie i realizuje się w moim życiu? Co dla mnie oznacza to wydarzenie?

– Czy żyję mając świadomość godności dziecka Bożego, którą otrzymałem na chrzcie świętym? Czy rzeczywistość chrztu przenika wszystkie przestrzenie mojego życia i jest motywem mojego postępowania?

MODLITWA PO MEDYTACJI

Panie, pozwól mi wznieść oczy ku górze i patrzeć nieustannie na Ciebie,

niech moje życie będzie odbiciem Twojego życia.

Amen.

Opr. s. Karolina Ostopinko CHR