Kolekta

Wszechmogący Boże, wniebowstąpienie Twojego Syna jest wywyższeniem ludzkiej natury, spraw, abyśmy pełni świętej radości składali Tobie dziękczynienie i utwierdź naszą nadzieję, że my, członkowie Mistycznego Ciała Chrystusa, połączymy się z Nim w chwale.

Uroczystość Wniebowstąpienia ukazuje kierunek naszego życia – niebo. Jest nadzieją na życie wieczne z Chrystusem w chwale nieba. Jest rzeczywistością, która dotyczy nas wszystkich dzięki przyjęciu przez Chrystusa ludzkiej natury.

TEKSTY LITURGII MSZY ŚWIĘTEJ

I Czytanie: Dz 1, 1-11 (Uniósł się w ich obecności w górę)

Zapytywali Go zebrani: «Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?» Odpowiedział im: «Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jeruzalem i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi».

Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy jeszcze wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: «Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba».

Psalm responsoryjny: 47 (46), 2-3. 6-7. 8-9

Ref. Pan wśród radości wstępuje do nieba.

Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi,
hymn zaśpiewajcie!
Bóg króluje nad narodami.

II czytanie: Ef 4, 1-13 (Dojdziemy do miary wielkości według Pełni Chrystusa)

Zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, do jakiego zostaliście wezwani, z całą pokorą i cichością, z cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości. Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój.

Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który jest i działa ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich.

Ewangelia: Mk 16, 15-20 (Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga)

Jezus, ukazawszy się Jedenastu, powiedział do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Te zaś znaki towarzyszyć będą tym, którzy uwierzą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, a ci odzyskają zdrowie».

Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły.

Modlitwa nad darami

Panie, nasz Boże, pokornie składamy Ci tę Ofiarę w uroczystość Wniebowstąpienia Twojego Syna; przez świętą wymianę darów udziel nam łaski, abyśmy całe życie kierowali ku niebu.

Modlitwa po komunii

Wszechmogący, wieczny Boże, Ty pozwalasz Kościołowi pielgrzymującemu na ziemi kosztować Bożych darów, wzbudź w nas pragnienie nieba, gdzie Chrystus, jako pierwszy z ludzi, przebywa z Tobą.

KOMENTARZ

„Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu”. Dzisiejsze wezwanie z Ewangelii dotyczy każdego z nas. Tylko to jest ważne w chrześcijaństwie – głosić Ewangelię, głosić Dobrą Nowinę. Św. Paweł VI, papież, pisał, że „głoszenie ewangelicznego orędzia nie jest czymś takim, co Kościół mógłby dowolnie albo wykonywać, albo nie wykonywać, ale jest zadaniem i obowiązkiem, nałożonym mu przez Pana Jezusa, ażeby ludzie mogli wierzyć i dostąpić zbawienia. Głoszenie Ewangelii jest zgoła konieczne, jest jedyne w swoim rodzaju i nic go nie może zastąpić“ /Evangelii nuntiandi, pkt 5/. Nakaz Jezusa jest konkretny – iść z Dobrą Nowiną na cały świat. Prawdopodobnie niewiele z nas porzuci swoje obecne miejsce zamieszkania, pracę, sprzeda dom, aby pójść w najdalsze zakamarki świata i tam głosić Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Prawdopodobnie niewiele z nas odkryje w sobie powołanie misyjne, by wyjechać w obce miejsce i obcą kulturę i tam zakorzeniać wiarę chrześcijańską. Ale każdy z nas jest powołany, aby głosić Ewangelię w świecie, w tym świecie, w którym żyje obecnie. Zatem warto się zastanowić co jest moim światem, jakie są rejony mojego świata, warto zarysować jego granice. I nie chodzi o to, że w ten sposób chcemy ograniczyć łaskę Boga. Nazywając konkretnie „swój“ świat będę widział dokładnie, gdzie i komu w tym „moim“ świecie mam zanieść Ewangelię. Będę w stanie nazwać ludzi z mojego miejsca pracy, szkoły, uczelni, rodziny, przyjaciół, do których jestem powołany, aby dawać świadectwo o Jezusie Zmartwychwstałym, który żyje na wieki i dzięki Niemu ani grzech, ani słabość, ani beznadzieja nie ma ostatniego zdania. Wtedy już nie będę mógł się wymówić, że powołanie misyjne nie jest dla mnie, bo każdy chrześcijanin jest wezwany, aby swoją postawą, swoim życiem przemienionym przez Jezusa głosić Ewangelię i dawać świadectwo.

PYTANIA DO REFLEKSJI

Jak wyobrażam sobie niebo? Czy tęsknię za spotkaniem z Chrystusem? Co wzbudza we mnie myśl, że mam się spotkać z Bogiem w wieczności? Nadzieję, radość, lęk, obawę, tęsknotę?

Czy widzę w swoim otoczeniu ludzi, którzy są dla mnie świadkami Bożej obecności, których odbieram jako tych, którzy przyszli do mnie i świadczą w moim życiu o Jezusie Zmartwywstałym? Czy mam w sobie wdzięczność Bogu za tych ludzi?

Co jest „moim“ światem, do którego jestem posłany, aby tam żyć Ewangelią? Czy widzę konkretne osoby, miejsca, środowiska, do których mam zanieść Dobrą Nowinę dając świadectwo swoim życiem?

MODLITWA

„Królu chwały, Ty wyniosłeś na wyżyny niebios naszą śmiertelną naturę, aby w Tobie została uwielbiona, wybaw nas z dawnej przewrotności grzechu i przywróć nam pierwotną godność nieskalanego życia.
Ty zstąpiłeś do nas drogą miłości, daj nam tą samą drogą przyjść do Ciebie.
Ty obiecałeś, że wszystkich pociągniesz do siebie, nie dopuść, aby ktokolwiek z nas odłączył się od Twojego Kościoła.
Ty przed nami wstąpiłeś do chwały Ojca, spraw, abyśmy myślą i sercem dążyli do Ciebie.“

/z Liturgii Godzin/

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu…

opr. s. Magdalena Cieślak CHR