Liturgia w soczewce: Uroczystość Narodzenia Pańskiego (komentarz)

„Liturgia w soczewce” to propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze głębiej przeżywać niedzielną Eucharystię. O tym czym są, oraz jak je wykorzystać, możecie przeczytać w naszym serwisie (tutaj).

KOLEKTA

Boże, Ty w przedziwny sposób stworzyłeś człowieka i w jeszcze cudowniejszy sposób odnowiłeś jego godność, daj nam uczestniczyć w Bóstwie Twojego Syna, który przyjął naszą ludzką naturę.

– człowiek jest cudem stworzenia;

– jego godność przewyższa wszelkie stworzenie, przez Boga stworzone;

– Bóg przez swojego Syna Jezusa odnowił naszą godność, która została splamiona grzechem.

TEKSTY LITURGII MSZY

I Czytanie – Iz 52, 7-10 (Cała ziemia zobaczy zbawienie Boże)

O jak są pełne wdzięku na górach nogi zwiastuna radosnej nowiny, który ogłasza pokój, zwiastuje szczęście, który obwieszcza zbawienie, który mówi do Syjonu: «Twój Bóg zaczął królować».
Głos! Twoi strażnicy podnoszą głos, razem wznoszą okrzyki radosne, bo oglądają na własne oczy powrót Pana na Syjon. Zabrzmijcie radosnym śpiewem, wszystkie ruiny Jeruzalem! Bo Pan pocieszył swój lud, odkupił Jeruzalem. Pan obnażył już swe ramię święte na oczach wszystkich narodów; i wszystkie krańce ziemi zobaczą zbawienie naszego Boga.

Psalm responsoryjny – Ps 98(97), 1bcde. 2-3b. 3c-4. 5-6

Ziemia ujrzała swego Zbawiciela.
Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem uczynił cuda.
zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
i święte ramię Jego.

Pan okazał swoje zbawienie,
na oczach pogan objawił swą sprawiedliwość.

Wspomniał na dobroć i na wierność swoją
dla domu Izraela.

Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,
cieszcie się, weselcie i grajcie.

Śpiewajcie Panu przy wtórze cytry,
przy wtórze cytry i przy dźwięku harfy.
Przy trąbach i przy głosie rogu,
na oczach Pana, Króla, się radujcie.

II Czytanie – Hbr 1, 1-6 (Bóg przemówił do nas przez Syna)

Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców naszych przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat.
Ten Syn, który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje wszystko słowem swej potęgi, a dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach. On o tyle stał się większy od aniołów, o ile odziedziczył dostojniejsze od nich imię. Do którego bowiem z aniołów powiedział Bóg kiedykolwiek: «Ty jesteś moim Synem, Ja Cię dziś zrodziłem»? I znowu: «Ja będę Mu ojcem, a on będzie Mi Synem»?
A skoro ponownie wprowadzi Pierworodnego na świat, powie: «Niech Mu oddają pokłon wszyscy aniołowie Boży».

Ewangelia – J 1, 1-18 (Słowo stało się ciałem)

Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, z tego, co się stało.
W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła.
Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego – którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili.
A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od ojca, pełen łaski i prawdy.

KOMENTARZ

Przyjście Jezusa na świat nie jest tylko po to, by przywrócić ludzkości życie wieczne z raju, ale także po to by człowiek mógł z Bogiem przebywać w pełni. Czas przygotowania, który miał miejsce w adwencie właśnie się dokonuje. Ten, Który się Narodził Był już (w Liturgii), a teraz jest przez Wcielenie. To zaproszenie Boga skierowane do człowieka, by przez to, że Jezus stał się człowiekiem, każdy z nas mógł osiągnąć pełnie szczęścia z Nim. Przez Wcielenie Jezus staje się nam jeszcze bliższy. Liturgia Słowa pokazuje Kim Jest syn Boży Zrodzony z Maryi. On nie tylko przynosi zbawienie, ale Jego Narodzenie w pewien sposób wywołuje nas do dziękczynienia, do oddawania Jemu chwały.

Bóg przez swojego Syna mówi do nas, o czym pisze autor Listu do Hebrajczyków. To, co Bóg chciał przekazać człowiekowi, zawarł w człowieczeństwie Jezusa. Jezus Jest Pełnią Objawienia Boga. I naszym zadaniem jest Go przyjąć. Wielu jest takich, którzy przyjąć Go nie chcą lub nie potrafią, ponieważ brak im wiary. Przyjmijmy Syna Bożego i oddajmy Jemu chwałę. W tych wydarzeniach Bóg zaprasza nas do Zbawienia.

MODLITWA PO MEDYTACJI

Dziękujemy Ci Dobry Ojcze za Dar Wcielenia Twojego Umiłowanego Syna. Przymnóż nam wiary, byśmy w Nim odnaleźli pełnię Tego, czego pragną nasze serca. Naucz nas odkrywać w Jezusie Twoją nieskończoną Miłość, którą Objawiłeś nam w betlejemskim żłobie. Niech Twoja Święta Obecność rozświetli ciemne groty naszych serc.
Chwała Ojcu przez Syna, w Duchu Świętym.

Opr. s. Zofia Zagraba CHR


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Zobacz także