KOLEKTA

Boże Ojcze, Ty zesłałeś na świat Twojego Syna, Słowo Prawdy i Ducha Uświęciciela, aby objawić ludziom tajemnicę Bożego życia; † spraw, abyśmy wyznając prawdziwą wiarę uznawali wieczną chwałę Trójcy * i uwielbiali jedność Osób Bożych w potędze Ich działania.

– Przez wcielenie i uwielbienie Chrystusa poznajemy Boga jako Ojca, Syna i Ducha Świętego – poznajemy, że Bóg sam w sobie jest wspólnotą Osób.

– Działanie Boga, którego ślady dostrzegamy w świecie i w naszym życiu, odnosi nas do tajemnicy wewnętrznego życia Boga. Jednocześnie wiara w Jego trójjedyność oświeca nasze doświadczenie spotkania z Nim, oraz pozwala nam powoli odkrywać, że mieszka On w samym centrum naszego serca i umysłu.

TEKSTY LITURGII MSZY ŚW.

I Czytanie – Pwt 4, 32-34. 39-40 (Bóg jest jeden)

Poznaj dzisiaj i rozważ w swym sercu, że Pan jest Bogiem, a na niebie wysoko i na ziemi nisko nie ma innego.

Psalm responsoryjny – Ps 33 (32)

⁴ Słowo Pana jest prawe, a każde Jego dzieło godne zaufania.
⁶ Przez słowo Pana powstały niebiosa, wszystkie gwiazdy przez tchnienie ust Jego.
⁹ Bo przemówił, i wszystko się stało, sam rozkazał, i zaczęło istnieć.

II Czytanie – Rz 8, 14-17 (Otrzymaliśmy Ducha przybrania za synów)

…otrzymaliście Ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «Abba, Ojcze!» Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi.

Ewangelia – Mt 28, 16-20 (Chrzest w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego)

Jedenastu uczniów udało się do Galilei, na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata».

Modlitwa nad darami

Panie, nasz Boże, uświęć nasze dary, nad którymi wzywamy Twojego imienia, * i przez tę Ofiarę uczyń nas samych wieczystym darem dla Ciebie.

Prefacja

…wyznając prawdziwe i wiekuiste Bóstwo * wielbimy odrębność Osób, * Jedność w istocie i równość w majestacie.

Modlitwa po komunii

Panie, nasz Boże, niech nam posłuży do zbawienia duszy i ciała przyjęcie tego Sakramentu * i wiara w wiekuistą i Świętą Trójcę oraz nierozdzielną Jedność.

KOMENTARZ 

W każdą niedzielę podczas Mszy Świętej powtarzamy w Credo, że wierzymy w jednego Boga. Wyznajemy, że Bóg jest Panem nieba i ziemi – czyli wszystkiego co istnieje. Cały nasz świat jest podtrzymywany przez Niego – tylko dzięki Niemu wszystko wyłania się z niebytu do istnienia. Bóg jednak nie jest „monolitem”. Jest On wspólnotą osób. Jest Ojcem, który od zawsze ma przy sobie Słowo‑Syna i Mądrość-Ducha[1] – wszystkie niebiosa i gwiazdy powstały przez Jego Słowo i Tchnienie. Piękno stworzenia i harmonia, którą dostrzegamy w naturze, przypomina nam o dyskretnej obecności Logosu i działaniu Ducha we wszystkim, co wydarza się w nas i wokół nas^[2]. Dobro i piękno świata mogą nam przypominać o miłości Trójjedynego Boga, która rozlewa się na zewnątrz. Papież Franciszek opisuje to doświadczenie w taki sposób: „[Zmartychwstały Chrystus] jest chwalebnie i tajemniczo obecny w rzece, w drzewach, w rybach, w wietrze, będąc Panem, który panuje nad stworzeniem, nie tracąc swoich przemienionych ran, a w Eucharystii przyjmuje elementy świata udzielając każdemu sensu daru paschalnego.”[3].

Masaccio, Trójca Święta, 1425, ©Wikipedia | Domena publiczna

W świecie wyczuwamy ślady obecności Trójjedynego. W jeszcze inny sposób może On jednak zamieszkać w człowieku stworzonym na Jego obraz. W Ewangelii czytamy, że Apostołowie mają chrzcić (gr. baptidzo = dosł. zanurzyć, zagłębić) w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Przez chrzest człowiek zostaje „zanurzony w Imieniu” – w wirze relacji, w życiu Ojca, Syna i Ducha Świętego[4]. Duch Święty mieszka w nas i wspiera swym świadectwem naszego ducha. To dzięki Niemu jesteśmy w stanie przekroczyć nasze wątpliwości i uwierzyć, że nasz Brat‑Jezus jest odwiecznym Synem Ojca. Nie jest to rzeczywistość abstrakcyjna. Chociaż Bóg zamieszkuje wnętrze naszego serca w sposób cichy i dyskretny, działa w nas i jest obecny we wszystkich okolicznościach naszego życia – nawet tych najbardziej zwyczajnych lub ciemnych, nawet jeśli nie jesteśmy tego świadomi. Udział w Eucharystii i w sakramentach w ogóle otwiera nas na Niego, wprowadza Jego życie w nasze życie i przemienia nas, abyśmy się stali wieczystym darem dla Niego oraz dzielili się Jego dobrem z naszymi braćmi.

WSKAZÓWKI DO ROZWAŻANIA

– Czy potrafię patrzeć na świat, na piękno natury, na relacje ludzkie jako na ślad miłości Boga? Czy są jakieś przestrzenie w moim życiu, w których szczególnie dostrzegam działanie Ducha Świętego i obecność Chrystusa?

– Czy tajemnica trójjedyności Boga ma jakiekolwiek miejsce w mojej modlitwie, w moim życiu? Jak się zwracam do Boga w modlitwie – pamiętam o tym, że jest On wspólnotą Osób? Czy ta świadomość przekłada się w jakiś sposób na moje relacje z ludźmi, na moje odniesienie do nich?

– Czy są jakieś momenty, które mi szczególnie przypominają, że On we mnie mieszka? Czy pamiętam o tym nie tylko w modlitwie osobistej, ale też podczas Mszy Świętej, liturgii sakramentów, kiedy czynię znak krzyża? Czy jestem wdzięczny za to, że jestem ochrzczony – że zostałem „zanurzony” w imię Ojca, Syna i Ducha Świętego?

MODLITWA PO MEDYTACJI

Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu,

Bogu, który jest i który był, i który przychodzi.

•••••

[1] Por. Św. Ireneusz z Lyonu, Adversus haereses 4.20.3

[2] Por. Benedykt XVI, Adhortacja apostolska Verbum Domini 8.

[3] Franciszek, Postsynodalna adhortacja apostolska Querida Amazonia 74.

[4] Por. J. Driscoll OSB, What Happens At Mass, s. 21.

Opr. s. Tereza Huspeková CHR