– Bóg poddał swojemu Synowi wszystko, co stworzył. Ustanowił Go Królem nad całym stworzeniem. Ostatnia niedziela roku liturgicznego jest uroczystością, w której oddawana jest chwała Jezusowi, jako Panu wszystkiego.

– Przez sakrament chrztu świętego człowiek jest wyswobodzony z niewoli śmierci, powodowanej przez grzech pierworodny. W ten sposób jest wszczepiony w Syna, który pokonał śmierć, staje się nowym stworzeniem.

– Stworzenie oczyszczone sakramentem chrztu świętego staje się dzieckiem Bożym i może w sposób czysty oddać chwałę Bogu jak Syn, Jezus Chrystus

I Czytanie – Dn 7, 13 – 14 (Królestwo Syna Człowieczego)

Patrzyłem w nocnych widzeniach: a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.

Psalm responsoryjny – Ps 93 (92), 1. 2 i 5 (R.: por. 1a)

Pan króluje, oblókł się w majestat, *
Pan wdział potęgę i nią się przepasał.
Tak świat utwierdził, *
że się nie zachwieje.

Twój tron niewzruszony na wieki, *
istniejesz od wieków, Boże.
Świadectwa Twoje bardzo godne są wiary; †
Twojemu domowi świętość przystoi *
po wszystkie dni, o Panie.

II Czytanie – Ap 1, 5-8 (Chrystus jest władcą królów ziemi)

Temu, który nas miłuje i który przez swą krew uwolnił nas od naszych grzechów, i uczynił nas królestwem – kapłanami dla Boga i Ojca swojego, Jemu chwała i moc na wieki wieków! Amen.
Ja jestem Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, Który jest, Który był i Który przychodzi, Wszechmogący.

Werset przed Ewangelią – Por. Mk 11, 9c. 10a

Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie.
Błogosławione Jego królestwo, które nadchodzi.

Ewangelia – J 18, 33b – 37 (Królestwo Chrystusa nie jest z tego świata)

Odpowiedział Jezus: «Królestwo moje nie jest z tego świata. (…) Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu».

Modlitwa nad darami

Panie, nasz Boże, składamy Tobie Ofiarę pojednania i pokornie Cię błagamy, aby Twój Syn udzielił wszystkim narodom darów jedności i pokoju.

Modlitwa po komunii

Wszechmogący Boże, Ty nas posiliłeś Chlebem dającym życie wieczne; spraw, abyśmy z radością byli posłuszni Chrystusowi, Królowi Wszechświata i mogli z Nim żyć bez końca w królestwie niebieskim.

KOMENTARZ

Liturgia Słowa odsłania królewskość Syna Bożego. Jezus otrzymuje od Ojca Niebieskiego władzę doskonałą, polegającą na panowaniu nad wszystkim stworzeniem, które Ojciec stworzył. Jest obdarowany władzą, którą Ojciec posiada. Jego władza jest nieskończona, a jego Królestwo nigdy nie ulegnie zagładzie, ponieważ jest Boskie.

Syn w posłuszeństwie woli swojego Ojca przychodzi na świat by tą królewską władzą odkupić człowieka. Król, uniża się by człowieka podnieść z grzechu, oczyścić i wynieść do godności królewskiej. Włączenie w królewską godność dokonuje się przez chrzest święty. Wtedy właśnie zostaje włączony w śmierć, zmartwychwstanie Jezusa, które daje nowe życie, życie duchowe ale również królewską godność. Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, skoro wspólnie z Nim cierpimy po to, by też wspólnie mieć udział w chwale. (Rz 8,17).

WSKAZÓWKI DO ROZWAŻANIA

 – Czy stając przed Bogiem widzę w Nim Króla? Czy uznaję Jego Boską Królewskość? Czy oddaję Jemu chwałę?

MODLITWA PO MEDYTACJI

Jezu, Królu Wszechświata, naucz mnie oddawać chwałę Ojcu we wszystkich okolicznościach życia.

 Amen.