Kolekta

Wszechmogący, wieczny Boże, Ty postanowiłeś wszystko poddać umiłowanemu Synowi Twojemu, Królowi Wszechświata, spraw, aby całe stworzenie, wyswobodzone z niewoli grzechu, Tobie służyło i bez końca Ciebie chwaliło.

Z dzisiejszą kolektą bardzo mocno kojarzą mi się słowa św. Ignacego Loyoli: „Człowiek po to jest stworzony, aby Boga, Pana naszego, chwalił, czcił i Jemu służył, a przez to zbawił duszę swoją”. Chwalić Boga to zauważyć i przypomnieć sobie, co dobrego Bóg uczynił w moim życiu, to doświadczać Jego miłości. Służyć Bogu to wypełniać Jego wolę, czyli żyć tym do czego mnie powołał. Pytania, które można dziś sobie postawić to: czy dostrzegam dobroć Boga w moim życiu? Czy doświadczenie miłości Boga przynagla mnie, by służyć Bogu i bliźnim na wzór Chrystusa?

TEKSTY LITURGII MSZY ŚWIĘTEJ

I Czytanie: Dn 7, 13-14 (Królestwo Syna Człowieczego)

Patrzyłem w nocnych widzeniach: a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.

Psalm responsoryjny: Ps 93 (92), 1. 2 i 5

Ref. Pan Bóg króluje, pełen majestatu.

Twój tron niewzruszony na wieki,
istniejesz od wieków, Boże.
Świadectwa Twoje bardzo godne są wiary;
Twojemu domowi świętość przystoi
po wszystkie dni, o Panie.

II czytanie: Ap 1, 5-8 (Chrystus jest władcą królów ziemi)

Jezus Chrystus jest Świadkiem Wiernym, Pierworodnym wśród umarłych i Władcą królów ziemi. Temu, który nas miłuje i który przez swą krew uwolnił nas od naszych grzechów, i uczynił nas królestwem – kapłanami dla Boga i Ojca swojego, Jemu chwała i moc na wieki wieków! Amen. Oto nadchodzi z obłokami i ujrzy Go wszelkie oko i wszyscy, którzy Go przebili. I będą Go opłakiwać wszystkie pokolenia ziemi. Tak: Amen. Ja jestem Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, Który jest, Który był i Który przychodzi, Wszechmogący.

Ewangelia: J 18, 33b-37 (Królestwo Chrystusa nie jest z tego świata)

Piłat powiedział do Jezusa: «Czy Ty jesteś Królem żydowskim?» Jezus odpowiedział: «Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?» Piłat odparł: «Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Co uczyniłeś?» Odpowiedział Jezus: «Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd». Piłat zatem powiedział do Niego: «A więc jesteś królem?» Odpowiedział Jezus: «Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu».

Modlitwa nad darami

Panie, nasz Boże, składamy Tobie Ofiarę pojednania i pokornie Cię błagamy, aby Twój Syn udzielił wszystkim narodom darów jedności i pokoju.

Modlitwa po komunii

Wszechmogący Boże, Ty nas posiliłeś Chlebem dającym życie wieczne; spraw, abyśmy z radością byli posłuszni Chrystusowi, Królowi Wszechświata, i mogli z Nim żyć bez końca w Królestwie niebieskim.

KOMENTARZ

W dzisiejszą Uroczystość Chrystusa Króla Słowo Boże przywołuje dialog, który Jezus odbył z Piłatem tuż przed śmiercią na krzyżu. Z jednej strony stoi Piłat, któremu wydaje się, że ma władzę, z drugiej strony stoi Król – Skazaniec. Sam widok może skłonić do refleksji na temat władzy, panowania, królowania. Jezus nie zaprzecza, że nie jest Królem. Jednak Chrystus Król w koronie cierniowej już samym sobą ukazuje, że Jego patrzenie na władzę i bycie Królem różni się bardzo od patrzenia Piłata, a tym samym myślę, że od patrzenia wielu z nas.

W czasie podróży Jezusa wraz z uczniami do Jerozolimy, uczniowie pokłócili się między sobą o to, który z nich ma zasiąść po prawicy Boga. W odpowiedzi na sprzeczkę Jezus odpowiedział: „Wiecie, że ci, którzy uchodzą za władców narodów, uciskają je, a ich wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie między wami. Lecz kto by między wami chciał się stać wielkim, niech będzie sługą waszym. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem wszystkich. Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie jako okup za wielu” /Mk 10, 42-45/.

Król, który przyszedł służyć i oddać swoje życie na tronie krzyża. Król, którego władza jest władzą miłości. Podczas Ostatniej Wieczerzy Jezus zdjął szaty i obmył uczniom nogi. Wykonał czynność, którą robią słudzy, a tłumacząc dokładniej niewolnicy. Król, który z miłości do człowieka uniżył się przyjmując postać Sługi. Królowanie Jezusa polega na służbie i taki styl życia proponuje nam: „Dałem Wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili” /J 13, 15/. Jest to konkretne zaproszenie dla każdego z nas. Zaproszenie do tego, by doświadczając miłości Boga, tą miłością dzielić się z innymi. Zaproszenie, by doświadczając miłosierdzia Boga, tym miłosierdziem dzielić się z bliźnim – pamiętając jednocześnie, że wszystko co czyniliśmy bliźniemu, uczyniliśmy Jezusowi.

Warto dziś się zastanowić, jaki obraz Jezusa Króla noszę w sobie? Jakie są moje oczekiwania i wyobrażenia względem Boga? Czy kocham Jezusa Króla – Sługę? I czy chcę za takim Królem podążać, krocząc Jego śladami i naśladując Jego styl królowania? 

PYTANIA DO REFLEKSJI

Jak rozumiem słowo „królować“? Czy królowanie kojarzy mi się z prestiżem, władzą? Czy może kojarzy mi się z służbą drugiemu człowiekowi?
Jaki mam obraz Boga – Króla? Czy Boga mocnego, silnego, który wiele może i działa cuda? Czy pokornego Baranka, Króla który klęczy przed mną w postawie Sługi?
Do którego Króla jest mi bliżej? Do tego, który jest wytworem moich oczekiwań? Czy może do Króla z Golgoty, przybitego do krzyża?
Czy doświadczenie miłości Boga przynagla mnie, by służyć Bogu i bliźnim na wzór Chrystusa Sługi?

MODLITWA

„To dążenie niech was ożywia; ono też było w Chrystusie Jezusie.
On, istniejąc w postaci Bożej,
nie skorzystał ze sposobności,
aby na równi być z Bogiem,
lecz ogołocił samego siebie,
przyjąwszy postać sługi,
stawszy się podobnym do ludzi.
A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka,
uniżył samego siebie,
stawszy się posłusznym aż do śmierci –
i to śmierci krzyżowej.
Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył“

/Flp 2, 5-9/

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu…

s. Magdalena Cieślak CHR