– Modlimy się dziś, wpatrując się w tajemnicę Chrztu Jezusa w Jordanie, w tajemnicę Objawienia Boga w Trójcy Świętej. Poznajemy Chrystusa Zbawiciela, Mesjasza, Odkupiciela. Poznajemy, że jest to wielka tajemnica miłości Boga do człowieka. I prosimy, byśmy nigdy nie odłączyli się od Chrystusa, abyśmy nigdy nie wątpili o Jego miłość do nas. Prosimy o to bo wiemy sami nie damy rady, bo wiemy, że potrzebujemy do tego Jego mocy.

KOMENTARZ

Przez chrzest staliśmy się nowym stworzeniem w Chrystusie, odrodzeni z wody i Ducha żyjemy w Duchu Świętym. Przez życie prowadzi nas ten sam Duch, który zstąpił na Jezusa w Jordanie. Od chrztu świętego rozbrzmiewa nad nami, nad tobą głos Ojca mówiący o tym, że jesteś Jego umiłowanym dzieckiem, że upodobał Sobie w Tobie. I chociaż słowa wypowiedziane nad Jezusem mają nieco inne znaczenie – są wskazaniem, że Jezus jest synem Bożym, że jest Mesjaszem, Odkupicielem oczekiwanym przez wieki, zapowiadanym przez proroków, to i nad nami Bóg te słowa nieustannie wypowiada. Chrystus jest tym, w którym wypełniają się starotestamenalne obietnice, dlatego my przez chrzest stajemy się synami w Synu (córkami też dla tych, które mają wrażliwość na formę). Stajemy się „Dziećmi Boga, a współdziedzicami Chrystusa.”

Jan, ostatni z proroków, udziela chrztu oczyszczenia i jednocześnie zapowiada, że Chrystus chrzcić nas będzie Duchem Świętym i ogniem. Jak to rozumieć? Z pomocą w rozumieniu przychodzi nam Efrem Syryjczyczk, który opiewa tę prawdę, odnosząc nas do eucharystii. Ukazuje, że to właśnie przy stole eucharystycznym wypełnia się ta zapowiedź. Pisze tak: „W Twym chlebie żyje ukryty Duch, który nie może być spożyty; w Twym winie płynie Ogień, który nie może być wypity. Duch w Twym chlebie, ogień w Twym winie, są wielkimi cudami, jakie przyjmują nasze wargi (…). Twój chleb zabija łakomego żarłoka (tj. śmierć), który nas uczynił swym chlebem; Twój kielich unicestwia śmierć, co nas pożera. Pożywamy Cię, Panie i pijemy, nie by Cię spożyć, lecz by żyć przez Ciebie.”

W tę niedzielę Chrztu Pańskiego zatrzymaj się na słowach, które Bóg wypowiada nad Jezusem, usłysz jak wypowiada je nad Tobą i daj się poprowadzić w głąb tej tajemnicy.  Tajemnicy bycia umiłowanym przez Boga, tajemnicy chrztu i eucharystii, tajemnicy bycia ochrzczonym Duchem Świętym i Ogniem. Dokąd Cię to prowadzi?

WSKAZÓWKI DO ROZWAŻANIA

– Czy pamiętasz swój chrzest? Czy znasz datę tych narodzin dla nieba?

– Czym dla Ciebie jest Eucharystia, jak do niej podchodzisz, jak się przygotowujesz jak czerpiesz z tego spotkania z Chrystusem?

– Jak wygląda Twój duchowy rozwój? Czy umiesz nazwać na jakim „etapie” drogi duchowej jesteś? Jaka jest Twoja wada główna? Jak nad nią pracujesz? Jakie są Twoje mocne strony, jak z nich korzystasz w swoim rozwoju duchowym?

– Zatrzymaj się nad prawdą, że Bóg cię umiłował, że ma w Tobie upodobanie. Jak się z tym czujesz?

MODLITWA PO MEDYTACJI

Pomódl się słowami pieśni:

Panie nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, ale powiedz tylko słowo i uzdrów duszę moją.
1. W tym chlebie żyje ukryty Duch, który nie może być spożyty. W tym winie płonie ogień, który nie może być wypity.
2. Duch w Twoim chlebie, Ogień w Twym winie, Są wielkimi cudami jakie przyjmują nasze usta.
3. Pan zstąpił na ziemię, czyniąc nas nowym stworzeniem, Niech na wzór Aniołów Ogień i Duch nas wypełnią.
4. Duch były w łonie które Cię zrodziło, Duch Ogień w chrzcie przychodzi, Jak w chlebie i kielichu, tak Ogień i Duch.
5. W Twym chlebie ginie łakomstwo; Twój kielich unicestwia śmierć co nas pożera. Pożywamy Cię Panie i pijemy nie tylko, by się nasycić, lecz by żyć przez Ciebie.
6. Me serce Panie jest pełne z nadmiaru Twych dobrodziejstw. Zatrzymaj przeto łask swych strumień. Zachowaj je w swoim skarbcu, by mi ich kiedyś znowu udzielić.

Opr. Anna Kotyra CHR