KOLEKTA

Wszechmogący, wieczny Boże, po chrzcie w Jordanie uroczyście ogłosiłeś, że Chrystus, na którego zstąpił Duch Święty, jest Twoim umiłowanym Synem, spraw, aby Twoje przybrane dzieci, odrodzone z wody i Ducha Świętego, zawsze żyły w Twojej miłości.

Przyjście Syna Bożego w ludzkiej naturze to warunek i podstawa naszych narodzin do życia Bożego, które dokonuje się poprzez sakrament chrztu. Tradycja Kościoła dopatruje się w chrzcie Jezusa w Jordanie zapowiedzi chrztu chrześcijańskiego.

Chrzest święty gładzi wszystkie grzechy, ale przede wszystkim wszczepia nas w Chrystusa i rodzi do nowego życia dziecka Bożego. Otrzymany Duch Święty jest duchem przybrana za synów, którym możemy wołać Abba, Ojcze (Rz 8, 15). Jest to usynowienie w Chrystusie, który jest jedynym Synem Boga ze swej natury i jednocześnie zmiana w człowieku na płaszczyźnie ontologicznej, zgodnie ze słowami św. Jana: Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi, i rzeczywiście nimi jesteśmy (1 J 3, 1).

TEKSTY MSZY ŚW.

I czytanie – Iz 55, 1-11 (Nowe i wieczne przymierze)

Nakłońcie uszu i przyjdźcie do Mnie, posłuchajcie mnie, a dusza wasza żyć będzie. Zawrę z wami wieczyste przymierze; niezawodne są łaski dla Dawida. Oto ustanowiłem go świadkiem dla ludów, dla ludów wodzem i rozkazodawcą. Oto zawezwiesz naród, którego nie znasz, i ci, którzy cię nie znają, przybiegną do ciebie ze względu na Pana, twojego Boga, przez wzgląd na Świętego Izraela, bo On ci dodał chwały.

Psalm responsoryjny – Iz 12, 2-6

Wy zaś z weselem czerpać będziecie wodę *
ze zdrojów zbawienia.
Chwalcie Pana, wzywajcie Jego imienia! †
Ukażcie narodom Jego dzieła, *
przypominajcie, że Jego imię jest chwalebne.

II czytanie – 1 J 5, 1-9 (Jezus przyszedł przez wodę, krew i Ducha)

Jezus Chrystus jest tym, który przyszedł przez wodę i krew, i Ducha, nie tylko w wodzie, lecz w wodzie i we krwi. Duch daje świadectwo, bo Duch jest prawdą. Trzej bowiem dają świadectwo: Duch, woda i krew, a ci trzej w jedno się łączą. Jeśli przyjmujemy świadectwo ludzi – to świadectwo Boże więcej znaczy, ponieważ jest to świadectwo Boga, które dał o swoim Synu.

Śpiew przed Ewangelią – Por. J 1, 29

Jan zobaczył podchodzącego ku niemu Jezusa i rzekł do Niego:
«Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata».

Ewangelia – Mk 1, 7-11 (Chrzest Jezusa)

Jan Chrzciciel tak głosił: «Idzie za mną mocniejszy ode mnie, a ja nie jestem godzien, aby schyliwszy się, rozwiązać rzemyk u Jego sandałów. Ja chrzciłem was wodą, On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym». W owym czasie przyszedł Jezus z Nazaretu w Galilei i przyjął od Jana chrzest w Jordanie. W chwili gdy wychodził z wody, ujrzał rozwierające się niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na Niego. A z nieba odezwał się głos: «Ty jesteś moim Synem umiłowanym, w Tobie mam upodobanie».

MODLITWA NAD DARAMI

Boże, nasz Ojcze, przyjmij dary przyniesione ku uczczeniu objawienia się Twojego umiłowanego Syna, niech one przemienią się w ofiarę Chrystusa, który zgładził grzechy świata.

MODLITWA PO KOMUNII

Posileni świętymi Darami, pokornie prosimy Cię, najłaskawszy Boże, spraw, abyśmy wiernie słuchając Twojego Syna zasłużyli na nazwę dzieci Bożych i rzeczywiście nimi byli.

KOMENTARZ

Działalność publiczna Jezusa rozpoczyna się od momentu przyjęcia chrztu w Jordanie z rąk Jana Chrzciciela. Sam chrzest janowy nie był kontynuacją wcześniejszych judaistycznych kąpieli rytualnych, czy chrztów praktykowanych w niektórych wspólnotach, np. u esseńczyków, choć zewnętrznie mógł się na nich wzorować. Chrzest św. Jana jest związany z nawróceniem i radykalną przemianą życia w perspektywie bliskości Królestwa Bożego. Pozostaje on jednak zewnętrznym rytem i choć przygotowuje na przyjście Chrystusa, to jeszcze nie ma mocy udzielania łaski.

Chrystus wkraczając w wody Jordanu objawia swoją Boskość – zstępuje Duch Święty w postaci gołębicy i z nieba odzywa się głos: Ty jesteś moim Synem umiłowanym, w Tobie mam upodobanie. Fakt, że Jezus prosi Jana o chrzest nadaje temu obrzędowi całkowicie nowe znaczenie. Jezus miesza się z grzesznikami, upokarza się. On – niewinny i święty – odpowiada na inicjatywę Bożą doskonałym posłuszeństwem, które jest przyczyną naszego zbawienia. Chrystus otrzymuje od Ojca misję mesjańską – jest On prorokiem, który ogłasza zbawienie w imię Boże, ale także Bogiem-człowiekiem, który to zbawienie realizuje. Duch Święty zstępuje, gdyż znajduje w Nim pełną gotowość do wypełnienia planu zbawienia. Jego misja to powołanie do krzyża i odkupienie człowieka. Cała misja jest ukierunkowana jest na chrzest krzyża: Chrzest mam przyjąć i jakiej doznaję udręki, aż się to stanie (Łk 12, 50). Jego dzieło jest dziełem Baranka Bożego, który gładzi grzech świata (J 1, 29).

WSKAZÓWKI DO ROZWAŻANIA

– Czy moja relacja z Bogiem jest relacją ojcowsko-synowską? Czy jestem w niej szczery?
– Jak wypełniam swoją misję otrzymaną na chrzcie świętym?
– Jak wypełniam swoją misję związaną z moim powołaniem?

MODLITWA KOŃCOWA

Ojcze nasz…

opr. s. Karolina Ostopinko CHR