Liturgia w soczewce: II Niedziela po Narodzeniu Pańskim, rok C (komentarz)

„Liturgia w soczewce” to nowa propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze głębiej przeżywać niedzielną Eucharystię. O tym czym są, oraz jak je wykorzystać, możecie przeczytać w naszym serwisie (tutaj).

KOLEKTA

Wszechmogący, wieczny Boże, Ty oświecasz wszystkich ludzi, którzy w Ciebie wierzą, † napełnij cały świat Twoją chwałą * i ukaż się wszystkim narodom w blasku Twojej prawdy.

– Dzisiejsza kolekta mówi o objawieniu Boga, który oświeca wszystkich wierzących w Niego.

– Poprzez ludzi, którzy przyjmują Jego światłość i niosą Jego imię braciom, Bóg napełnia świat chwałą swojej obecności oraz ukazuje się w blasku prawdy tym, którzy Go jeszcze nie znają.

TEKSTY LITURGII MSZY ŚW.

Antyfona na wejście

Gdy wszystko było pogrążone w głębokim milczeniu, a noc w swym biegu dosięgła połowy drogi, wszechmocne Słowo Twoje, Panie, zstąpiło z nieba, z królewskiego tronu.

I Czytanie – Syr 24,1-2.8-12 (Mądrość Boża mieszka w Jego ludzie)

Mądrość wychwala sama siebie, chlubi się pośród swego ludu… Wtedy przykazał mi Stwórca wszystkiego… «W Jakubie rozbij namiot i w Izraelu obejmij dziedzictwo!» Przed wiekami, na samym początku mnie stworzył i już nigdy istnieć nie przestanę.

 

Psalm responsoryjny (Ps 147B)

Chwal, Jeruzalem, Pana, wysławiaj twego Boga, Syjonie! Umacnia bowiem zawory bram twoich… wyborną pszenicą ciebie darzy. Zsyła na ziemię swoje polecenia, a szybko mknie Jego słowo.

 

II Czytanie – Ef 1,3-6.15-18 (Bóg przeznaczył nas na przybrane dzieci)

Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów poprzez Jezusa Chrystusa… Przeto i ja, usłyszawszy o waszej wierze w Pana Jezusa i o miłości względem wszystkich świętych, nie zaprzestaję dziękczynienia, wspominając was w moich modlitwach. Proszę w nich, aby Bóg… dał wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznawaniu Jego samego. Niech da wam światłe oczy serca, byście wiedzieli, czym jest nadzieja, do której On wzywa.

 

Ewangelia – J 1,1-18 (Słowo stało się ciałem)

Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo… W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła…
Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego…
A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy.
Boga nikt nigdy nie widział; ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył.

 

Prefacja

[Chrystus] będąc niewidzialnym Bogiem ukazał się naszym oczom w ludzkim ciele, zrodzony przed wiekami zaczął istnieć w czasie.

 

Antyfona na Komunię

Wszystkim, którzy Go przyjęli, Chrystus dał moc, aby się stali dziećmi Bożymi.

KOMENTARZ

Chrystus-Mądrość zawsze był z Ojcem jako Jego Słowo, aż w końcu zamieszkał – rozbił namiot – pośród nas. On, zrodzony przed wiekami, Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, zaczął istnieć w czasie i nigdy istnieć nie przestanie. W Chrystusie niewidzialny Bóg ukazał się nam w ludzkim ciele, stał się widzialny dla nas, abyśmy mogli Go poznać i umiłować. On jest źródłem życia, przez Niego Bóg powołuje nas z nicości do istnienia. Kiedy otwieramy się przez wiarę i sakramenty na Jego światłość, On sam napełnia nas życiem, teraz i na całą wieczność. W ten sposób stajemy się dziećmi Bożymi. Jeśli rzeczywiście Go szukamy i staramy się Go coraz bardziej poznać i umiłować, to On nas napełnia duchem mądrości i objawienia w głębszym poznaniu Jego samego. Wtedy nasza wiara w Chrystusa i miłość względem braci staje się coraz bardziej widoczna i nasze życie może stać się objawieniem Jego obecności. Wtedy świat napełnia się chwałą Jego obecności i Jego imię mogą zobaczyć nawet ci, którzy go nie szukają lub nawet nie wiedzą, że jest Ktoś, kogo mogliby szukać.

WSKAZÓWKI DO ROZWAŻANIA

– Jak przeżywam okres Narodzenia Pańskiego? Czy próbuję pamiętać o tym, że święta Bożego Narodzenia przypominają nam przede wszystkim o radości ze zbawienia, które dotyczy każdego z nas – także mnie? Czy staram się pamiętać o tym, że Pan przychodzi każdego dnia do mojej codzienności, tu i teraz, i chce mnie napełnić swoim życiem i światłością?

– Czy pozwalam Bogu na to, aby się mną posługiwał w życiu codziennym – aby moje życie stało się „wcieleniem” Jego słowa, abym ja sam był objawieniem Jego miłości względem ludzi, abym niósł Jego światło i nadzieję braciom?

– Czy szukam Boga, czy staram się Go poznać – także poprzez refleksję o prawdach wiary lub studium teologii? Czy rozważam Jego słowo, staram się o Nim pamiętać, podejmuję wysiłek, by poznawać z Ewangelii Jezusa będącego widzialną „ikoną” Ojca? Jeśli tak, to czy myśląc o Bogu, pamiętam także o tych, którzy Go nie szukają i których On nie obchodzi? Czy próbuję ofiarować za nich swoje wysiłki?

MODLITWA PO MEDYTACJI

Wszechmogący Boże, wzmocnij nas i uświęć przez Narodzenie Twojego Syna, Jezusa Chrystusa, który wskazał nam drogę prawdy i obiecał życie wieczne.

Panie, nasz Boże, pokornie Cię prosimy, przez Twoje sakramenty oczyść nas ze złych skłonności i spełnij nasze pragnienia.

Daj nam światłe oczy serca, abyśmy poznali nadzieję, do której Ty nas wzywasz.

Opr. s. Tereza Huspeková CHR


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

Niepojęta Trójco - ebook
REKLAMA

Zobacz także