KOLEKTA

Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy przez doroczne ćwiczenia wielkopostne postępowali w rozumieniu tajemnicy Chrystusa i dzięki Jego łasce prowadzili święte życie.

Na progu Wielkiego Postu Kościół pokazuje nam cel tego 6 tygodniowego wyzwania – jest nim święte życie w łasce Chrystusa. Pokazuje nam też drogę, która do owego celu prowadzi jest nią coraz głębsze rozumienie tajemnicy Chrystusa. W tej prośbie streszcza się definicja co znaczy być chrześcijaninem, co znaczy być uczniem Chrystusa. Czas Wielkiego Postu nazywany jest czasem oczyszczenia i oświecenia. To ma się w nas dokonać w tym czasie, abyśmy w ostatnim tygodniu jak umiłowany uczeń wytrwali przy krzyżu Pana, a widząc pusty grób wierzyli i otrzymawszy Ducha Świętego głosili.

TEKSTY LITURGII MSZY ŚW.

Pierwsze Czytanie: Rdz 2, 7-9; 3, 1-7

A zasadziwszy ogród w Edenie na wschodzie, Pan Bóg umieścił tam człowieka, którego ulepił. Na rozkaz Pana Boga wyrosły z gleby wszelkie drzewa miłe z wyglądu i smaczny owoc rodzące oraz drzewo życia w środku tego ogrodu i drzewo poznania dobra i zła.

Psalm:  Ps 51 (50), 3-4. 5-6b. 12-13. 14 i 17 (R.: por. 3a)

ref: Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni.

Drugie czytanie: Rz 5, 12-19

Jeżeli bowiem przez przestępstwo jednego śmierć zakrólowała z powodu jego jednego, to o ileż bardziej ci, którzy otrzymują obfitość łaski i daru sprawiedliwości, królować będą w życiu z powodu Jednego – Jezusa Chrystusa.

A zatem, jak przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich ludzi wyrok potępiający, tak czyn sprawiedliwy Jednego sprowadza na wszystkich ludzi usprawiedliwienie dające życie.

Aklamacja: Mt 4, 4b

Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.

Ewangelia: Mt 4, 1-11

Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, aby był kuszony przez diabła. A gdy pościł już czterdzieści dni i czterdzieści nocy, poczuł w końcu głód.

KOMENTARZ

Na początek Wielkiego Postu spotykamy Jezusa, który rozpoczyna publiczną działalność. Jest to moment zaraz po chrzcie w Jordanie. Dopiero co usłyszeliśmy głos Ojca mówiący o tym, że Jezus jest synem umiłowanym. Jest tym, w którym Ojciec ma upodobanie. Dopiero co Jan słysząc głos z nieba dał nam świadectwo, że to jest Baranek Boży. Dopiero co uczniowie wyruszyli w ślad za Jezusem by zobaczyć gdzie mieszka. Dopiero co Jezus zaprosił ich do siebie. Jesteśmy i my zaproszeni, abyśmy poszli za Jezusem. Abyśmy wsłuchani i wpatrzeni w Jezusa poznawali co w Nim podoba się Ojcu. Abyśmy Go w tym naśladowali. Co w tych okolicznościach robi Jezus? On wychodzi na pustynię, aby być kuszonym przez diabła.

Jezus wychodzi na pustynię i pokazuje nam, że Słowo Boga jest mocniejsze od obietnic, które daje diabeł. Człowiek z księgi rodzaju był w Raju, żył w obfitości, był syty. Był hojnie obdarowany przez Boga, ale dał się skusić i bardziej zaufał słowu diabła. Jezus jest na pustyni i odczuwa głód jednak w tych okolicznościach ufa i jest wierny Słowu Ojca. W słowach że “nie samym chlebem żyje człowiek” pokazuje, że to Ojciec jest tym, który karmi i daje życie. I tak jak porządek Królestwa Bożego został zburzony przez nieposłuszeństwo pierwszego człowieka, przez chciwość i pragnienie wiedzy (władzy)  tak Jezus przez posłuszeństwo i ubóstwo przywraca ten porządek. Jest to droga, którą chce prowadzić swoich uczniów, na którą jesteśmy zaproszeni i my. Nie odbędzie się to bez walki i wysiłku. Bo diabeł będzie kusił, będzie uderzał w najsłabsze miejsca w naszym życiu. Będzie przychodził z obietnicą (pokusą) w momentach naszej słabości, głodu, braku – jak czytamy w dzisiejszej Ewangelii. Natomiast my mamy mocniejsze słowo i mocniejszą obietnicę, której możemy wierzyć.

Ten czas Wielkiego Postu niech będzie dla nas zaproszeniem do pójścia za Jezusem bardziej, głębszej, radykalniej. Niech będzie zaproszeniem do tego by stawać się świętym. Mając nie tylko przykład, ale też moc Chrystusa. Świętym czyli coraz bardziej jak Jezus wysłuchanym w Ojca i ufając coraz bardziej Jego Słowu. Niech to będzie czas pogłębiania relacji z Jezusem. Czas zobaczenia na ile jestem Jezusowy. Temu mają służyć post, modlitwa, jałmużna, do których jesteśmy zachęcani i wzywani w tym czasie Wielkiego Postu.

PYTANIA DO MEDYTACJI

Jakie są moje słabe punkty? Gdzie i dlaczego najczęściej ulegam pokusie, grzeszę? Czego najbardziej mi brakuje? Gdzie jestem najbardziej głodny i spragniony?
Co mnie najbardziej fascynuje w osobie Jezusa? W czym chcę go bardziej naśladować?
Modlitwa: Panie spraw, abym postępowała w rozumieniu tajemnicy Chrystusa i dzięki Jego głębszemu poznaniu prowadziła święte życie.

opr. s. Anna Kotyra CHR