Kolekta

Wszechmogący, wieczny Boże, Ty rządzisz niebem i ziemią, † wysłuchaj łaskawie prośby swojego ludu * i obdarz nasze czasy swoim pokojem.

W dzisiejszej kolekcie modlimy się do Boga, który jest Panem nieba i ziemi. W Jego ręku jest wszystko, całe nasze życie. On jest Tym, który ma moc zaprowadzić pokój w sercu każdego człowieka.

I czytanie – 1 Sm 3, 3b-10. 19 (Powołanie Samuela)

Samuel spał w przybytku Pana, gdzie znajdowała się Arka Przymierza. Wtedy Pan zawołał Samuela, a ten odpowiedział: „Oto jestem”. Pobiegł do Helego, mówiąc mu: „Oto jestem: przecież mnie wołałeś”. Heli odrzekł: „Nie wołałem cię, wróć i połóż się spać”. Położył się zatem spać.
Lecz Pan powtórzył wołanie: „Samuelu!” Wstał Samuel i pobiegł do Helego, mówiąc: „Oto jestem: przecież mnie wołałeś”. Odrzekł mu: „Nie wołałem cię, synu. Wróć i połóż się spać”. Samuel bowiem jeszcze nie znał Pana, a słowo Pana nie było mu jeszcze objawione.
I znów Pan powtórzył po raz trzeci swe wołanie: „Samuelu!”. Wstał więc i poszedł do Helego, mówiąc: „Oto jestem: przecież mnie wołałeś”. Heli spostrzegł się, że to Pan woła chłopca. Rzekł więc Heli do Samuela: „Idź spać. Gdyby jednak kto cię wołał, odpowiedz: «Mów, Panie, bo sługa Twój słucha»”. Odszedł Samuel i położył się spać na swoim miejscu.
Przybył Pan i stanąwszy zawołał jak poprzednim razem: „Samuelu, Samuelu!” Samuel odpowiedział: „Mów, bo sługa Twój słucha”. Samuel dorastał, a Pan był z nim. Nie pozwolił upaść żadnemu jego słowu na ziemię.

Psalm responsoryjny – Ps 40(39), 2. 4. 7-10

Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę

Z nadzieją czekałem na Pana, †
a On się pochylił nade mną *
i wysłuchał mego wołania.
Włożył mi w usta pieśń nową, *
śpiew dla naszego Boga.

Nie chciałeś ofiary krwawej ani z płodów ziemi, *
ale otworzyłeś mi uszy.
Nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy. *
Wtedy powiedziałem: „Oto przychodzę.

W zwoju księgi jest o mnie napisane: †
Radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże, *
a Twoje prawo mieszka w moim sercu”.
Głosiłem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu *
i nie powściągałem warg moich, o czym Ty wiesz, Panie.

II czytanie – 1 Kor 6, 13c-15a. 17-20 (Wasze ciała są członkami Chrystusa)

Bracia: Ciało nie jest dla rozpusty, ale dla Pana, a Pan dla ciała. Bóg zaś i Pana wskrzesił, i nas również swą mocą wskrzesił z martwych. Czyż nie wiecie, że wasze ciała są członkami Chrystusa? Ten zaś, kto się łączy z Panem, jest z Nim jednym duchem. Strzeżcie się rozpusty; wszelki grzech popełniony przez człowieka jest na zewnątrz ciała; kto zaś grzeszy rozpustą, przeciwko własnemu ciału grzeszy. Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest przybytkiem Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie? Za wielką bowiem cenę zostaliście nabyci. Chwalcie więc Boga w waszym ciele!

Aklamacja przed Ewangelią – J 1, 41. 17b

Znaleźliśmy Mesjasza, to znaczy Chrystusa,
łaska i prawda przyszły przez Niego.

Ewangelia – J 1, 35-42 (Powołanie pierwszych uczniów)

Jan stał z dwoma swoimi uczniami i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: Oto Baranek Boży. Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem. Jezus zaś odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: Czego szukacie? Oni powiedzieli do Niego: Rabbi! – to znaczy: Nauczycielu – gdzie mieszkasz? Odpowiedział im: Chodźcie, a zobaczycie. Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. Było to około godziny dziesiątej. Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra. Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: Znaleźliśmy Mesjasza – to znaczy: Chrystusa. I przyprowadził go do Jezusa. A Jezus wejrzawszy na niego rzekł: Ty jesteś Szymon, syn Jana, ty będziesz nazywał się Kefas – to znaczy: Piotr.

Modlitwa nad darami

Panie, nasz Boże, daj nam godnie uczestniczyć w świętych obrzędach, † ilekroć bowiem sprawujemy pamiątkę Ofiary Chrystusa, * spełnia się dzieło naszego odkupienia.

Modlitwa po Komunii

Panie, nasz Boże, tchnij w nas Ducha Twojej miłości † i w swojej dobroci zjednocz wszystkich, * których posiliłeś tym samym Chlebem eucharystycznym.

Komentarz

Opis powołania uczniów w Ewangelii wg św. Jana jest inny niż w pozostałych Ewangeliach. Jezus nie powołuje uczniów sam ale pojawiają się osoby, które wskazują innym na Niego. Najpierw Jan Chrzciciel mówi o Jezusie swoim uczniom, później Andrzej mówi swojemu bratu – Szymonowi. Jezus, jakby czeka, aż uczniowie do Niego przyjdą. I dopiero osobiste spotkanie z Jezusem sprawia, że zostają.

Możemy w swoim życiu dużo czytać o Bogu, słuchać rekolekcji, konferencji, żyć tematami związanymi z wiarą. Możemy świetnie znać teorię, wiedzieć w co i jak powinniśmy wierzyć, ale nie spotykać Boga. A dopiero wejście w osobisty dialog z Bogiem może nas przemieniać i prowadzić do pokoju serca. Spotkanie z Bogiem w sakramentach i modlitwie jest naszą odpowiedzią na zaproszenie Jezusa: „Chodźcie, a zobaczycie”.

Wskazówki do rozważenia

– czy pośród różnych zajęć znajduję czas na osobistą modlitwę?
– czy zdobywanie wiedzy o Bogu prowadzi mnie do spotkania z Nim?

Modlitwa po medytacji

Znaleźliśmy Mesjasza, to znaczy Chrystusa,
łaska i prawda przyszły przez Niego.
Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu…

opr. s. Monika Guzek CHR