KOLEKTA

„Boże zawsze miłosierny, Ty przez doroczną uroczystość wielkanocną umacniasz wiarę Twojego ludu, pomnóż łaskę, której udzieliłeś, abyśmy wszyscy głębiej pojęli, jak wielki jest chrzest, przez który zostaliśmy oczyszczeni, jak potężny jest Duch, przez którego zostaliśmy odrodzeni, i jak cenna jest Krew, przez którą zostaliśmy odkupieni.”

– Bóg jest miłosierny;
– Bóg, pragnie umacniać naszą wiarę przez Paschalne Misterium;
– W Bogu zostaliśmy przez chrzest oczyszczeni, odrodzeni przez Ducha Bożego i odkupienie przez Krew Jego Syna Jezusa;

TEKSTY LITURGII MSZY ŚWIĘTEJ

I czytanie – Dz 4, 32-35 (Jeden duch i jedno serce wspólnoty chrześcijańskiej)

Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich, którzy uwierzyli. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wielka łaska spoczywała na wszystkich.
Nikt z nich nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieniądze uzyskane ze sprzedaży, i składali je u stóp apostołów. Każdemu też rozdzielano według potrzeby.

Psalm responsoryjny – Ps 118 (117), 2-4. 16-18. 22-24

Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny.

Niech dom Izraela głosi: «Jego łaska na wieki».
Niech dom Aarona głosi: «Jego łaska na wieki».
Niech wyznawcy Pana głoszą:
«Jego łaska na wieki». (…)

Kamień odrzucony przez budujących
stał się kamieniem węgielnym.
Stało się to przez Pana i cudem jest w naszych oczach.
Oto dzień, który Pan uczynił, radujmy się nim i weselmy.

II Czytanie – 1 J 5, 1-6 (Naszą siłą jest nasza wiara)

Najmilsi:
Każdy, kto wierzy, że Jezus jest Mesjaszem, z Boga się narodził; i każdy miłujący Tego, który dał życie, miłuje również tego, kto życie od Niego otrzymał. Po tym poznajemy, że miłujemy dzieci Boże, gdy miłujemy Boga i wypełniamy Jego przykazania, albowiem miłość względem Boga polega na spełnianiu Jego przykazań, a przykazania Jego nie są ciężkie. Wszystko bowiem, co z Boga zrodzone, zwycięża świat; tym właśnie zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara. A któż zwycięża świat, jeśli nie ten, kto wierzy, że Jezus jest Synem Bożym? Jezus Chrystus jest Tym, który przyszedł przez wodę i krew, i Ducha, nie tylko w wodzie, lecz w wodzie i we krwi. Duch daje świadectwo, bo Duch jest prawdą.

Ewangelia – J 20, 19 – 31 (Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli)

Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam».Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane». Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!» Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę». A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym». Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: «Pan mój i Bóg mój!» Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli». I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w imię Jego.

KOMENTARZ

Wszyscy ci, którzy ochrzczeni są w Imię Trój Jedynego Boga tworzą wspólnotę uczniów Jezusa, wspólnotę Kościoła. Doświadczenie tej wspólnoty pokazuje nam dzisiaj dzisiejsza Liturgia Słowa. Jest to bycie jedno w celu, założeniach, miłości. W taki sposób relacjonuje to autor Dziejów Apostolskich. Auto psalmu pokazuje skąd ta jedność, gdzie jest jej źródło. Oparcie się na Bogu, uznanie, że od Niego jest wszystko, że wszystko jest łaską, a jednocześnie przyjęcie tego, że Jezus jako odrzucony, jest Fundamentem wszystkiego. To zapowiadali prorocy Starego Testamentu. Teraz staje się to udziałem apostołów, a także naszym – uczestniczącym w Liturgii. Nie trzeba nadzwyczajnych lektur, wielkiego studium by stać się uczestnikiem tych wydarzeń. Potrzeba natomiast otwartego serca, które pochodzi z wiary. O tym właśnie pisze św. Jan w swoim liście: „Wszystko bowiem, co z Boga zrodzone, zwycięża świat; tym właśnie zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara”. To dzięki niej apostołowie rozpoznali Jezusa, który przyszedł do wieczernika. Drzwi były zamknięte z lęku i obawy, a Jezus staje pośród nich by ich umocnić, a także pokazując ręce i bok udowodnić, że to On.
Święty Tomasz, nieobecny podczas przyjścia Jezusa niedowierza. Łatwo nam oceniać Tomasza. Ale postawmy sobie pytanie: Czy nie jest on czasem reprezentantem nas, borykających się, czy nieumiejących rozpoznać Jezusa w dramatach naszej codzienności? Wyznaje wiarę, ale wówczas gdy osobiście spotyka Jezusa. Czy jestem podobny do Tomasza? Czy mam odwagę przyznać się przed sobą i Bogiem, że nie zawsze wierzę?

WSKAZÓWKI DO ROZWAŻANIA

Zadajmy sobie pytanie o naszą wiarę i o to w jaki sposób wypełniam dzieło Boga, przez które wezwał mnie przez chrzest? Czy potrafię dawać świadectwo innym o tym, że jestem ochrzczony, że Jezus jest dla mnie ważny? W jaki sposób staram się budować wspólnotę Kościoła? Czy potrafię powiedzieć Bogu, że nie raz potrzebuję włożyć palec i rękę w miejsce Jego ran?

MODLITWA PO MEDYTACJI

Jezusie, Panie życia i śmierci, kształtuj we mnie przez Twoją Krew i Twojego Ducha Twoją miłosierną Miłość. Naucz mnie kochać, jak Ty kochasz. Prowadź mnie, bym nie zaniedbywał Daru, który mi Powierzyłeś. Chwała Ojcu przez Syna, w Duchu Świętym. Amen.

opr. Zofia Zagraba CHR