ANTYFONA NA WEJŚCIE

Ludu Boży, oto Pan przyjdzie, by zbawić narody; Pan da posłyszeć swój głos pełen chwały i uraduje się wasze serce.

KOLEKTA

Wszechmogący i miłosierny Boże, spraw, aby troski doczesne nie przeszkadzały nam w dążeniu na spotkanie z Twoim Synem, lecz niech nadprzyrodzona mądrość kształtuje nasze czyny i doprowadzi nas do zjednoczenia z Chrystusem.

Kolejna niedziela Adwentu i kolejny raz nasz wzrok przeniesiony jest w modlitwie kolekty ze spraw doczesnych na sprawy życia wiecznego. Celem, do którego dążymy jest spotkanie z Jezusem – Zbawienie. To spotkanie ma wymiar potrójny jak potrójny jest wymiar adwentu. Pierwsze spotkanie już się dokonało – w tajemnicy wcielenia. Drugie przyjście i spotkanie dokona się w Paruzji. Trzeci wymiar tej rzeczywistości to spotkanie, które nieustannie się dokonuje – w tajemnicy eucharystii (sakramentów świętych). Żeby „nie przegapić” przychodzącego Pana trzeba być mądrym, mądrością nadprzyrodzoną. Nią zostaliśmy obdarowani w chrzcie świętym. Nasze zmysły, nasze ciało to co doczesne i materialne zostało naznaczone znakiem krzyża znakiem przynależności do Chrystusa i tym samym zostaliśmy uzdolnieni do tego żeby Boga widzieć, słyszeć, poznawać, naśladować. Aby widzieć głębiej i sięgać tam gdzie wzrok nie sięga – poza postacie materiale chleb i wino, aby w życiu doczesnym odnajdywać i żyć wartościami wiecznymi – to jest nadprzyrodzona mądrość.

I CZYTANIE: Iz 40, 1-5. 9-11

 «Oto wasz Bóg! Oto Pan Bóg przychodzi z mocą i ramię Jego dzierży władzę. Oto Jego nagroda z Nim idzie i przed Nim Jego zapłata. Podobnie jak pasterz pasie On swą trzodę, gromadzi ją swoim ramieniem, jagnięta nosi na swej piersi, owce karmiące prowadzi łagodnie».

PSALM: Ps 85

Okaż swą łaskę i daj nam zbawienie.

II CZYTANIE: 2 P 3, 8-14

Oczekujemy jednak, według obietnicy, nowego nieba i nowej ziemi, w których zamieszka sprawiedliwość.

AKLAMACJA ALLELUJA

Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego; wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże.

EWANGELIA: Mk 1, 1-8

Początek Ewangelii Jezusa Chrystusa, Syna Bożego. Jak jest napisane u proroka Izajasza: «Oto Ja posyłam wysłańca mego przed Tobą; on przygotuje drogę Twoją. Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie dla Niego ścieżki», wystąpił Jan Chrzciciel na pustyni i głosił chrzest nawrócenia na odpuszczenie grzechów.

MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, daj się przebłagać naszymi pokornymi modlitwami i ofiarami, a ponieważ brak nam zasług, które mogłyby za nami orędować, wspomóż nas swoją łaską. Przez Chrystusa, Pana naszego.

ANTYFONA NA KOMUNIĘ

Powstań, Jeruzalem, i stań na miejscu wysokim, i zobacz radość, którą otrzymasz od twego Boga.

MODLITWA PO KOMUNII

Posileni Pokarmem duchowym, pokornie błagamy Cię, Boże, spraw, abyśmy przez udział w Eucharystii nauczyli się mądrze oceniać dobra doczesne i miłować wieczne. Przez Chrystusa, Pana naszego

ROZWAŻANIE

W tym adwentowym oczekiwaniu i przygotowaniu na przyjście Pana jest nam dany Jan Chrzciciel. Człowiek o wielkiej charyzmie i posłuchu. Przychodziły do niego tłumy, aby dać się ochrzcić, aby zostać obmytym z grzechów. W tych ludziach jak i w Janie Chrzcicielu wybrzmiewa żywe i niecierpliwe oczekiwanie na Mesjasza. Tłumy te wiedzą, przeczuwają, że czas jest bliski. Nie siedzą z „założonymi rękami” czekając, ale działają, oczyszczają się, słuchają zapowiedzi, są tam gdzie „coś” się dzieje, gdzie „coś” może się wydarzyć. Szukają. Te tłumy, które są przy Janie, pójdą za Jezusem. Te tłumy mają swoje oczekiwania co do Mesjasza, mają swoje wyobrażenia jak ma wyglądać Jego przyjście i co ma im przynieść taki Zbawiciel. Wiemy też że część tego tłumu odejdzie od Jezusa jeszcze w czasie gdy będzie nauczał. Będą słuchali, ale nie usłyszą słów Życia Wiecznego.

Tym, który był napełniony mądrością Bożą i rozpoznał Mesjasza w tym wydarzeniu chrztu w Jordanie był Jan Chrzciciel. On w tym tłumie ludzi zauważył Jezusa i rozpoznał. Jemu Bóg objawił kim jest ten człowiek. Jan był gotowy zobaczyć, spotkać i przyjąć to co Jezus rzeczywiście przyniósł. Przyjąć Jezusową wersję wolności, Jezusową wersję Odkupienia. Jan umiał widzieć głębiej, sięgał wzrokiem poza wymiar doczesności i ujrzał, spotkał, i rozpoznał Tego, który jest Wieczny.

Pytania

– Co dla mnie oznacza oczekiwanie na spotkanie z Jezusem? Jak je sobie wyobrażam? Czego oczekuję? Co jest dla mnie najważniejsze? Jakie wartości stawiam na pierwszym miejscu i czy rzeczywiście im podporządkowuję swoją codzienność?
– Co zajmuje najczęściej moje myśli i o co się najczęściej martwię i troszczę? Czy umiem widzieć Boga w mojej codzienności? Czy umiem rozpoznawać ślady Jego obecności we mnie samym, w moim życiu, w najbliższych mi ludziach, w otoczeniu, w pracy?
– Czy żyję duchem adwentu? Z czym się wiąże przeżywanie tego czasu liturgicznego? Czy w duchu adwentu przeżywam również moje przygotowanie i oczekiwanie na spotkanie z Chrystusem obecnym w Eucharystii?

Modlitwa

Przyjdź Panie Jezu napełnij mnie mądrością, abym patrząc widziała, słuchając usłyszała, przygotowując się była gotowa, a poznając rozpoznała czas Twojego przyjścia.

opr. s. Anna Kotyra CHR