„Egzorcyzmy. Historia, doktryna i praktyka” – nowa książka ks. Mariusza Rosika

– Już sama statystyka wynikająca z badań naukowych wyraźnie świadczy o konieczności współpracy egzorcystów z psychiatrami i psychologami. Egzorcysta, który przystępuje do rozpoznania, czy w danym przypadku mamy do czynienia z działaniem demonicznym, czy może raczej z jakąś formą choroby psychosomatycznej, rozpoczyna od przyjęcia postawy neutralnej: obydwie opcje są możliwe. Początkowo winien rozważyć naturalne pochodzenie problemu i dopiero wówczas, gdy medycyna nie zaoferuje odpowiedniego remedium na dolegliwość i nie będzie w stanie udzielić skutecznej pomocy, należy przyjąć możliwość interwencji sił ponadnaturalnych – napisał ks. prof. Mariusz Rosik w książce Egzorcyzmy. Historia, doktryna i praktyka.

Książka składa się ze wstępu, dwunastu rozdziałów, konkluzji oraz listy polecanych lektur. W pierwszej części autor przedstawia tło historyczne dotyczące egzorcyzmów. W części drugiej zatrzymuje się nad istotnymi kwestiami związanymi z odprawianiem obrzędu egzorcyzmu i modlitwy o uwolnienie od duchowych zniewoleń. W konkluzji natomiast wskazuje na aktualność omawianej tematyki.

– Cokolwiek mówiliby niektórzy powierzchownie myślący teologowie, diabeł jest dla wiary chrześcijańskiej tajemniczą, ale rzeczywistą, osobową, a nie symboliczną realnością. Co więcej, jest on realnością władczą, złowrogą wolnością przeciwstawiającą się Bogu i panującą nad ludźmi, o czym poucza nas historia ludzkości – ten ogrom nieszczęść, których nie sposób wytłumaczyć działalnością wyłącznie człowieka. Sam człowiek nie ma dość siły, by stawić opór szatanowi. Ale zjednoczeni w Jezusie mamy pewność, że go zwyciężymy – napisał Joseph Ratzinger w książce Egzorcyzmy.

Ks. Mariusz Rosik będzie w najbliższym czasie także rekolekcjonistą podczas Mysterium fascinans w Tyńcu, będzie tam można także zakupić jego nową książkę i prosić o autograf.

O serii:

„Pszenica i Kąkol” to seria książek dotyczących powiązań pomiędzy teologią, duchowością a praktyką życia chrześcijańskiego. Zamiarem autorów jest refleksja na temat tego: „(…) co jest ewangeliczną pszenicą, a co zasiewem Złego, kąkolem”.

W poszczególnych tomach autorzy szukają odpowiedzi na pytania, m.in. o to: Jak nowe formy religijne zaspokajają duchowy głód człowieka? Czy da się z nich coś zaczerpnąć? Czy można korzystać z orientalnych technik medytacyjnych, wschodnich sztuk walki czy też chińskich praktyk leczniczych? Czy magia jest czymś niebezpiecznym dla człowieka? Jak roztropnie korzystać z rozmaitych ofert rozwoju, aby nie zatracić perspektywy wzrostu w miłości chrześcijańskiej? Które z doktryn, obrzędów czy metod medycyny alternatywnej mogą być niebezpieczne dla wiary chrześcijańskiej i prowadzą człowieka na duchowe bezdroża, a nawet przyczyniają się do utraty zdrowia psychofizycznego czy wręcz możliwości zbawienia? A także: Czy mamy wierzyć wszystkim nowym prorokom albo objawieniom prywatnym, zwłaszcza wieszczącym rychły koniec świata? Czy każda pobożność prowadzi ku Bogu? Jakie praktyki wypaczają naszą duchowość? W jaki sposób Kościół rozumie cud czy uzdrowienie? Co to znaczy czytać Biblię „po katolicku”? Kiedy dana wspólnota jest zdrowa i można w niej wzrastać, a kiedy staje się ona sektą, która zamyka człowieka na Chrystusa? Kim powinien być świecki lider i jaka jest jego rola we wspólnocie kościelnej?

O autorze:

Mariusz Rosik– biblista, profesor nauk teologicznych, wykładowca na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu. Autor ponad 40 książek i kilkuset artykułów. Od 2016 roku członek Zespołu Ekspertów ds. Egzorcyzmów przy Konferencji Episkopatu Polski.