Co zaśpiewać na Mszy? XII niedziela zwykła, rok C

Kolejna niedziela czerwca. Kiedy piszę ten teks za oknem świeci słońce, w powietrzu czuć wakacje. Sięgam do Liturgii Słowa na najbliższą niedzielę i zostaję porażony: Będą patrzeć na tego, którego przebili, i boleć będą nad nim, jak się boleje nad jedynakiem, i płakać będą nad nim, jak się płacze nad pierworodnym (Za 12, 10), Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć: będzie odrzucony przez starszyznę, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; będzie zabity, a trzeciego dnia zmartwychwstanie (…) Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje! Czemu takie trudne słowa kiedy za oknem taka wspaniała, wakacyjna atmosfera?

Pan Jezus „obarcza” uczniów zapowiedzią swojej Męki i Śmierci dopiero wtedy kiedy usłyszy od Piotra: Ty jesteś Mesjasz Boży. Kiedy uznamy w Jezusie Mesjasza, kiedy spojrzymy na Jego nauczanie jak na drogę do szczęścia, a nie do potępienia, to będziemy w stanie przyjąć wezwanie: Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje! Zrozumiemy, że w życiu nie zawsze świeci słońce, że czas krzyża nie jest opuszczeniem przez Boga, ale zbliżeniem się do Niego, doświadczeniem Jego Miłości.

Wejście: Pan jest mocą swojego ludu (Taize)

Antyfona na wejście: Pan jest mocą dla swojego ludu, twierdzą zbawienia dla swojego Pomazańca. Ocal swój lud, Panie, i błogosław swojemu dziedzictwu, weź ich w opiekę na wieki. Ps 28 (27), 8–9

Przygotowanie darów: Twoje Słowo (Niepojęta Trójco I)

Słowo Pana, choć czasami trudne, jest dla nas lampą. Żyjąc według Jego słów będziemy szczęśliwi.

Ludu kapłański – zwrotki 2,3 (Niepojęta Trójco II)

Jezus – Jedyny Syn Maryi Pan, Mesjasz przyjęty przez ubogich, nasz Brat. Idźmy za Nim, nie bójmy się rzeczywistości Krzyża. On będzie przy nas, aż doprowadzi nas do poranka dnia trzeciego.

Komunia: Dajesz Jezu Ciało Swe (Niepojęta Trójco I)

Skosztujcie i zobaczcie (Siedl., Niepojęta Trójco I i II)

Antyfona na komunię: Oczy wszystkich zwracają się ku Tobie, Panie, a Ty dajesz im pokarm we właściwym czasie. Ps 145 (144), 15. Kiedy zwracam swe oczy ku Panu, to On obdarza mnie pokarmem życia – swoim Ciałem. On wie czego mi trzeba. Ja ma się tylko zwrócić do Niego. Kosztujmy z Jego dobroci.

Zakończenie: Kto się w opiekę (Siedl., Niepojęta Trójco II)

Pod Twą obronę (Siedl., Niepojęta Trójco II)

Kończąc dzisiejszą Liturgię oddajmy się pod Bożą opiekę, niech On sam prowadzi nasze życie. Osobiście bardzo lubię proponowane szlagiery i od czasu do czasu wykorzystuje je w Liturgii. Optymizmem napawa mnie wtedy śpiew całej wspólnoty, która złożona z wielu osób, jednym głosem woła: Ty nam błogosław, ratuj w potrzebie! Skoro to porusza moje ludzkie serce, to czyż nie poruszy Serca Bożego?