Matka pięciorga dzieci. Z wykształcenia pedagog rodziny i katecheta. Pisze artykuły, tworzy opowieści a także chrześcijańskie midrasze. Zafascynowana Pismem Świętym jako żywym Słowem i Przestrzenią w której "żyjemy, poruszamy się i jesteśmy", stara się Je coraz bardziej poznawać i zgłębiać. Publikowała w kwartalniku eSPe i miesięczniku List. Autorka książek: "Modlitwa - nieustanna wymiana miłości" (Kraków, 2001) oraz "Cynamon i Marianna. Baśń inicjacyjna" (Kraków 2015).
"Żadne słowo nie zdoła wyrazić rodu, godności, samej istoty i natury Chrystusa, co już Duch Boży stwierdza w proroctwach: Któż Jego ród przedstawi? Bowiem ani Ojca nikt nie poznał, tylko Syn, ani Syna nikt nigdy należycie nie poznał, jedynie sam Ojciec, który Go zrodził.
Prorocy, prorocy Pana! Przychodzicie nagle i odchodzicie nagle, a słowa wasze są jak ogień, który zapala dachy domów. Jak możemy was przyjąć? Jak możemy się na to zgodzić?
Pobożność wielu świetych, ukazywana widowiskowo jako wzór do naśładowania, wzbudza mój naturalny opór. Jakbym podświadomie broniła się przed nałożeniem na siebie brzemienia, którego nie jestem w stanie udźwignąć i pradopodobnie niewielu jest w stanie... choćby z tego względu, że się jest zupełnie kimś innym, żyje w innych czasach i innej kulturze.
...Dni mijają... Ile ich jeszcze upłynie? Zapomniałem ich nazw, zgubiłem rytm życia, rytm czasu wyryty w pierwszej pieśni. Tutaj nie ma nadziei. Jest tylko ciemność, strach i nieustanna drwina mego strażnika, Ciemiężyciela. O jakże przeklinam moją bezmyślność, o jakiż wstyd mnie ogarnia, jakiż żal, gdy wspomnę mego prawdziwego Pana, którego zdradziłem. Mogłem być Jego synem...
Mój najmłodszy brat ma za dwa tygodnie Bierzmowanie... w czwartek, o 18 wieczorem, prawie w samym środku Wiekiego Postu. Bardzo trudno mi zrozumieć przyczynę wyboru takiego terminu.
Komentarz do czytań i liturgii Środy Popielcowej Wielki Post. Wraca każdego roku, o tej samej mniej więcej porze. Jest jak przedwiośnie, niegdyś najcięższy czas w roku, czas głodu, czas kończących się zapasów, czas rozpaczliwego wygladania wiosny która przyniesie...
Marianna z Jagodą bawią się konikami w kuchni. W pewnej chwili Jagódka latajac swoim konikiem w powietrzu zaczyna coś śpiewać (nie dosłyszałam słów).
"Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama (...) Tak więc w całości od Abrahama do Dawida jest czternaście pokoleń, od Dawida do przesiedlenia babilońskiego czternaście pokoleń, od przesiedlenia babilońskiego do Chrystusa czternaście pokoleń. (...) Tak było z narodzeniem Chrystusa..." (Mt 1,1;17-18)
*** Poprowadź nas, Panie do Siloah wody tajemniczej posłanej w Tobie ukrytej
"(...) Dziś dla przeciętnego katolika w Polsce tzw. rzeczy ostateczne tkwią w nieokreślonej, mglistej przyszłości, niejako za grubą, czarną kreską. Jest nią dla jednostki śmierć, po której następuje sąd szczegółowy, natomiast dla całego świata taką kreskę stanowi sąd ostateczny.
Nasza córka, Jagoda, skrada się po kuchni z łapką na muchy
Głębia do głębin woła Do głosu wodospadów Twoich Ps 42,8a
