Wigilia Epifanii, 5 stycznia 2012 roku

Matutinum Objawienia Pańskiego nie posiada Invitatorium i Hymnu. Tuż po prośbie celebransa, aby Pan otworzył jego wargi a one będą ogłaszać chwałę Boga, a potem wezwaniu Pana ku pomocy i oddaniu Mu chwały, następuje pierwszy nocturn.  

Pierwsze trzy psalmy i ich antyfony są wezwaniem do oddawania Bogu chwały i przypominają o Jego potędze. Dopiero dialog celebransa z wiernymi, który następuje po ostatniej antyfonie, nawiązuje wprost do treści uroczystości: "Królowie Tarszisz i wysp ofiarują podarki - Królowie Arabii i Saby przyniosą dary". 

Dalej następuje czytanie z Księgi Izajasza, z rozdziału 55, rozbite na trzy części, które są przedzielone responsoriami. Dwa pierwsze z nich nawiązują do chrztu Jezusa w Jordanie i przypominają o zstąpieniu na Niego Ducha Świętego i głosie Ojca jednoznacznie wskazującym na Jezusa jako umiłowanego Syna. Trzecie jest cytatem z Ps 72, którym posłużył się już celebrans w dialogu kończącym psalmodię.

Drugi nocturn rozpoczyna psalmodia skupiona głownie na temacie hołdu, jaki przychodzącemu Panu złożą poganie. Celebrans podsumowuje całość: "Wszyscy z Saby przyjdą", na co lud odpowiada:"Złoto i kadzidło przynosząc". Czytanie to fragment z mowy św. Leona, papieża. Jest ono wezwaniem do radości z powodu objawienia się Wcielonego Boga i to objawienia się Go także poganom. Responsoria dotyczą rozbłyskającej właśnie na narody chwały Jerozolimy i przychodzących do jej światła pogan także poszukujących Mesjasza, którego nadejście objawiła im gwiazda.

Antyfony psalmodii trzeciego nocturnu to trzykrotne wezwanie do adoracji Tego, który właśnie się objawia. Dialog na jej zakończenie jest jakby ostateczną pieczęcią pod zaśpiewanymi treściami: "Cała ziemia adoruje Cię, Boże, i śpiewa Tobie - Psalm nucąc imieniu Twemu".

Czytania rozpoczyna fragment z Ewangelii wg św. Mateusza, mówiący o przyjściu Mędrców, po czym następuje część homilii św. Grzegorza, papieża. Dotyczy on sposobów, na jakie Bóg, w zależności od odbiorcy, mówił o swoim przyjściu. Responsoria są medytacjami na temat momentu, w którym Mędrcy dotarli do celu swojej wędrówki: oto widzą, jak gwiazda zatrzymuje się nad miejscem, gdzie jest Dziecię, wchodzą tam i składają Mu trzy dary. Trzecie responsorium podaje także duchowe znaczenie tych darów: kadzidło dla Boga, złoto dla Króla i mirra dla człowieka, na namaszczenie Jego ciała w czasie pogrzebu. 

Po trzecim nocturnie przypada uroczyście odśpiewana genealogia Jezusa z Ewangelii wg św. Łukasza a następnie kazanie. Całość zamyka hymn "Te Deum".

Wspaniała jest konstrukcja muzyczna matutinum: im dłużej ono trwa, tym melodie są bardziej złożone i bogate. Napięcie narasta nie tylko w przekazywanych treściach, ale także w muzyce. Jego eksplozja, jaką jest "Te Deum", to wspaniałe zakończenie tej medytacji. A treści zostają, melodie powracają i czytania w mszy następnego dnia, choć dzięki matutinum wielokrotnie słyszane, otwierają w sercu nowe przestrzenie. I tak powinno być, bo w tym celu czuwanie zostało pomyślane.

Wigilii w tym roku przewodniczył o. Tomasz Grabowski a Ewangelię zaśpiewał o. Grzegorz Przechowski. Resztę bardziej lub mniej udanie śpiewali Vigilantes. Gościny nam udzieliły Mniszki Dominikanki z Gródka - bardzo dziękujemy! Sądząc pod docierających do nas głosach, wigilia byla udana, czyt. obecna na niej ponad setka ludzi miała szansę spotkać Boga w modlitwie. I za to Mu chwała!

A następna wigilia przed Zwiastowaniem - już zapraszamy.