W sobotę Benedykt XVI obejmie swą katedrę biskupa Rzymu

Nie jest wykluczone, że miejsce to Benedykt XVI w tym miesiącu odwiedzi dwukrotnie. Po ingresie 7 bm. być może powróci tam w niespełna tydzień później – 13 maja, by spotkać się z rzymskim duchowieństwem. Jak wiadomo, Jan Paweł II nie zdążył przyjąć w Watykanie rzymskich proboszczów na wielkopostnej audiencji, jak to się działo co roku. W dwa dni później Benedykt XVI wyświęci w Bazylice św. Piotra nowych księży dla swojej diecezji.

Obie świątynie – św. Jana na Lateranie i Matki Bożej Większej – mają status tzw. bazylik pontyfikalnych (papieskich), mają też tytuł większych, gdyż podlegają formalnie Papieżowi, który osobiście mianuje dla nich proboszczów, którymi zwykle są kardynałowie. Bazylika św. Jana na Lateranie, dedykowana oficjalnie Najświętszemu Zbawicielowi, jest katedrą Ojca Świętego jako biskupa Rzymu, a ponieważ jest on jednocześnie zwierzchnikiem Kościoła powszechnego, określa się ją jako katedrę Rzymu i całego świata oraz jako "Matkę i głowę wszystkich kościołów".

Przybywającego do świątyni Ojca Świętego jako swojego biskupa powitają przedstawiciele duchowieństwa Rzymu, łącznie z obecnymi w mieście kardynałami, biskupami i księżmi diecezjalnymi, a także członkowie rady proboszczów, którzy będą wraz z Papieżem sprawować Mszę św.

Świątynia na Lateranie jest najstarszą z czterech rzymskich bazylik większych, zwanych także patriarchalnymi. Za jej fundatora uważa się papieża Milcjadesa (311-14), który w ten sposób wykonywał rozkaz cesarza Konstantyna; powstała prawdopodobnie w latach 312-18 na miejscu zwanym Castra Equitum Singularium, czyli gwardii, utworzonej przez tegoż władcę. W ciągu wieków była wielokrotnie niszczona, odbudowywana i przebudowywana, zmieniała też tytuł: początkowo patronował jej Najświętszy Zbawiciel, później Grzegorz Wielki (590-604) poświęcił ją dwóm świętym Janom: Chrzcicielowi i Ewangeliście. Przez długie wieki była głównym kościołem biskupa Rzymu, ale po pierwszym Wielkim Jubileuszu 1300 r., który odbywał się właśnie tam, straciła na znaczeniu, gdyż papieże przenieśli się do Awinionu (1309-76).

Po powrocie papieży do Rzymu odzyskała dawną rolę, choć główną ich świątynią była zawsze Bazylika św. Piotra. Klemens XII (1730-40) nakazał wyryć po obu stronach wejścia napis, informujący, że jest to "Przenajświętszy Kościół Laterański, Matka i Głowa Wszystkich Kościołów Miasta [Rzymu] i Świata".

inf. KAI