W Watykanie zakończył się Synod Biskupów nt. Eucharystii

Od 2 do 23 października 252 ojców synodalnych z 118 krajów świata debatowało na temat: "Eucharystia źródłem i szczytem życia oraz misji Kościoła". Temat ten wybrany został jeszcze przez Jana Pawła II.

W orędziu pt. "Eucharystia: chleb żywy dla pokoju na świecie", przygotowanym w pięciu językach, wspomniano Jana Pawła II, który ogłosił Rok Eucharystii i zwołał obecny Synod, a także nieobecnych na nim czterech biskupów z Chin, których zaprosił osobiście Benedykt XVI. W orędziu biskupi wyrazili radość z możliwości uczestnictwa w Synodzie i wezwali wiernych do modlitwy w intencji przywrócenia pełnej i widzialnej jedności wszystkich chrześcijan. Wyrazili wdzięczność za pontyfikat Jana Pawła II za jego ostatnią encyklikę "Ecclesia de Eucharistia" i list apostolski "Mane nobiscum Domine".

W pierwszej część orędzia "Wsłuchani w cierpienie świata" wyliczając wiele współczesnych bolączek, ojcowie synodalni zapytują: "Co czynić, by w tej epoce globalizacji solidarność mogła zatriumfować nad cierpieniem i nędzą?". Zaapelowali do rządzących o ochronę godności każdej osoby ludzkiej, małżeństwa i rodziny. Przypomnieli, że męczennicy dzięki Eucharystii umieli zawsze zwyciężać nienawiść miłością i przebaczeniem.W części zatytułowanej "To czyńcie na moją pamiątkę" podkreślono znaczenie odnowy liturgicznej wprowadzonej przez II Sobór Watykański. "Trzeba pielęgnować jego pozytywne owoce i skorygować nadużycia, które zakradły się do praktyki" – napisali ojcowie synodalni.

Wezwali do wierności normom liturgicznym i przestrzegają przed dowolnością w traktowaniu świętych tekstów. Wskazując z kolei na "Światła życia eucharystycznego w Kościele", wyliczyli szereg faktów pozytywnych, o których dano świadectwo na Synodzie: wzrost liczby powołań, doświadczenie światowych dni młodzieży, inicjatywy adoracji Najświętszego Sakramentu, ruchy kościelne formujące misjonarzy nowej ewangelizacji. Podziękowali Bogu za odzyskanie wolności sprawowania Eucharystii w wielu krajach i przesyłali pozdrowienia prześladowanym chrześcijanom.

W orędziu omówiono dalej "Wyzwania dla odnowy eucharystycznej". Zwrócono uwagę na zanik poczucia grzechu i kryzys Sakramentu Pojednania oraz na brak kapłanów. Ze względu na niemożność dotarcia kapłanów do wielu miejsc, jak i przeszkody niektórych kategorii wiernych w przystępowaniu do Stołu Pańskiego, trzeba lepszego wyjaśnienia i propagowania "komunii duchowej". Szczególne słowa skierowano do osób żyjących w małżeństwach niesakramentalnych, podkreślając, że nie są wyłączone z Kościoła. Zachęcono je do regularnego uczestnictwa w niedzielnej mszy. W obliczu dechrystianizacji zaapelowano do rodziców, duszpasterzy i katechetów o staranne formowanie przyszłych pokoleń, aby odnowić praktykę sakramentalną.

W części "Będziecie moimi świadkami" zaapelowano do różnych grup społecznych. Księży Synod wezwał, aby byli pokornymi robotnikami w winnicy Pańskiej i dawali świadectwo życia. Diakonów stałych, katechetów i świeckich pomocników duszpasterskich zachęcają do pełnej jedności intencji i czynów z pasterzami wspólnot. Ochrzczonych wszystkich stanów – do naśladowania Chrystusa w pokorze i miłości. Osobom konsekrowanym dziękuje za ich eucharystyczne świadectwo. Młodzież zachęca do czerpania ze źródła, jakim jest Najświętszy Sakrament – a seminarzystów, by ich formację przenikała autentyczna duchowość eucharystyczna. Rodzinom katolickim ojcowie synodalni zalecają wspólny udział w niedzielnej mszy, a do chorych i niepełnosprawnych zaapelowali: "Przez cierpienie szczególnie uczestniczycie w eucharystycznej ofierze i jesteście świadkami płynącej z niej miłości. Jesteśmy z Wami, zwłaszcza z umierającymi, którzy otrzymują Ciało Chrystusa jako wiatyk".

W ostatniej część orędzia: "Aby wszyscy byli jedno" podkreślono pragnienie jeszcze bardziej intensywnej modlitwy o pełną jedność chrześcijan, wyjaśniając, że nie jest jeszcze możliwa wspólna Eucharystia. Wyrażono też bliskość wyznawcom judaizmu oraz islamu. "Na zakończenie Synodu doświadczamy – piszą jego uczestnicy – pokoju pełnego nadziei, jak uczniowie z Emaus. Życzymy, byście pełni radości szli na spotkanie z Eucharystią".

Na zakończenie opublikowano roboczą wersję propozycji końcowych synodu. Zwyczajowo propozycje objęte były tajemnicą i przekazywane papieżowi do uwzględnienia w redakcji dokumentu posynodalnego. Benedykt XVI, który otrzymał łaciński oryginał propozycji, zdecydował, by jego włoska wersja robocza została upubliczniona. Tekst składa się z 50 propozycji zebranych w 3 części. Na zakończenie obrad rozdano ojcom synodalnym obrazki przedstawiające sługę Bożego Jana Pawła II oraz jego relikwie w postaci skrawka szaty.

Konferencję Episkopatu Polski na Synodzie reprezentowali: abp Henryk Muszyński, metropolita gnieźnieński; bp Zbigniew Kiernikowski, biskup siedlecki; bp Zygmunt Zimowski, biskup radomski; bp Edward Ozorowski, biskup pomocniczy archidiecezji białostockiej. Ponadto z Polski w obradach wzięli udział: jako audytor synodalny, redaktor naczelny miesięcznika "Więź", Zbigniew Nosowski oraz jako ekspert ks. prałat Waldemar Turek.

Spośród 252 biskupów uczestniczących w synodzie 177 wybrały konferencje episkopatu, 39 wzięło udział z urzędu, czterdziestu mianował Benedykt XVI. Wśród ojców synodalnych było 55 kardynałów, 8 patriarchów, 82 arcybiskupów, 119 biskupów, 36 przewodniczących konferencji episkopatu i 12 zakonników. 50 pochodzi z Afryki, 59 z Ameryki, 41 z Azji, 95 z Europy i 8 z Oceanii. Do udziału w obradach, lecz bez prawa w głosu, zaproszono też 32 ekspertów i 27 audytorów.

Dyskusje prowadzone były w sześciu językach: włoskim, francuskim, hiszpańskim, angielskim i niemieckim oraz po łacinie. Na synod zaproszono przedstawicieli dwunastu Kościołów i wspólnot chrześcijańskich, którzy przysłuchiwali się obradom, ale nie mieli prawa udziału w głosowaniu.

W czasie Synodu odbyły się 22 kongregacje generalne i siedem sesji grup językowych. Ponieważ synod trwał trzy a nie cztery tygodnie skrócono czas wystąpień indywidualnych z ośmiu do sześciu minut. Nowością Synodu były wolne wnioski i uwagi wygłaszane podczas ostatniej godziny każdej kongregacji. Po raz pierwszy, "ad experimentum" ojcowie synodalni mieli do dyspozycji elektroniczny system głosowania.

inf. KAI