VIII niedziela zwykła, rok A

Gdzie wielka miłość, tam wielka waga przywiązywana do drobiazgów. Niewyraźna fotografia, cudem zachowany skrawek listu, podkreślone w książce zdanie, rozpamiętywane bez końca radosne wspomnienie – to ważna część szczęścia w miłości.

Czyż nie podobnie jest z miłością do Boga? Zdarza się, że okruch Bożego słowa olśni człowieka blaskiem prawdy. Popatrzmy na dzisiejsze czytania: mamy do rozważenia i zastosowania w życiu przesłanie (o służbie Bogu, a nie Mamonie, oraz o tym, by nie zamartwiać się o jutro), a niejako między słowami jest coś więcej, co może posłużyć jako kanwa medytacji. Chodzi o przypomnienie rozmaitych odcieni więzi Boga z człowiekiem. Bóg jest Panem, któremu należy służyć, bo w przeciwnym razie będzie się służyć czemuś, co Bogiem nie jest. Troska o królestwo Boże przypomina, kto jest Królem, a kto poddanym. Bóg to Ojciec niebieski i troskliwy opiekun lilii polnych i ptaków. Bóg jest wreszcie jak matka cała oddana swemu niemowlakowi.

Służyć Bogu, a nie Mamonie… Młodzi ludzie decydujący się na wspólne zamieszkanie albo rodzice odkładający własny ślub na później nieraz powołują się na argument ekonomiczny. W efekcie chcąc nie chcąc zaczynają patrzeć na prawo Boże jako na coś względnego. Człowiekowi w takiej sytuacji wydaje się, że to właśnie ten stan obecny i tylko on jest wyjątkiem usprawiedliwiającym obchodzenie prawa. Z biegiem czasu okazuje się, że postawa omijania prawa Bożego została mocno ugruntowana, a człowiek przestał służyć Bogu.

Wróćmy do początku rozważania: kochający umieją się cieszyć drobiazgami przypominającymi o ukochanej osobie, a miłujący Boga od czasu do czasu potrafi się ucieszyć najdrobniejszym Bożym słowem. A Jezus – Bóg, ale i człowiek? Patrzy na polne kwiaty i widzi w nich piękno przewyższające splendor Salomona w szatach królewskich. Tak na świat patrzy ktoś zakochany albo artysta. Wszak artysta to ktoś, kto widzi więcej. Twórczość jest owocem głębszego widzenia czy słyszenia.

Wśród pytań, które w Mahabharacie słyszy Judhiszthira, jest i takie: Czego należy się wyrzec, by stać się bogatym? Paradoks, bo przecież bogactwo nie kojarzy się z wyrzeczeniem. Czekam na odpowiedzi. Nagrodą dla wszystkich będzie cytat z hinduskiego eposu: odpowiedź na to i trzy inne pytania. Odpowiedź będzie właściwym zakończeniem tego rozważania.