Świętych Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała / Świętego Michała Archanioła

Tekst: „Deus, qui miro ordine Angelorum ministeria hominumque dispensas, concede propitius, ut, a quibus tibi ministrantibus in caelo semper assistitur, ab his in terra vita nostra muniatur. Per Dominum”.

Oficjalny polski przekład: „Boże, Ty z podziwu godną mądrością wyznaczasz obowiązki Aniołom i ludziom, spraw, aby na ziemi strzegli naszego życia Aniołowie, którzy w niebie zawsze pełnią służbę przed Tobą. Przez naszego Pana”.

dwie różnice w stosunku do przekładu z 1968 r.: „…spraw łaskawie, aby na ziemi…”, „…pełnią świętą służbę…”.

Historia modlitwy. Modlitwa występuje w obu Sakramentarzach Gregoriańskich (papieski, ok. 625/638 r. i typu II, ok. 650/683 r.) jako kolekta święta poświęcenia bazyliki Michała Archanioła. Stąd przejmie ją późniejsza tradycja, aż dotąd.

Gdy chodzi o samo święto, powstało ono jako rocznica poświęcenia rzymskiej bazyliki Michała Archanioła przy via Salaria. Pięć formularzy na to święto zgrupował Sakramentarz Leoniański (= Sakramentarz z Werony, ok. 560/590 r.), z tym, że pod datą 30 września (pridie kalendas octobres), w żadnym z nich nie ma jednak kolekty „Deus, qui miro ordine”. Własny formularz na to święto ma także Sakramentarz Gelazjański (ok. 628/715 r.). Gelasianum i oba Gregoriana mają święto już poda datą 29 września (III kalendas octobres).
Z czasem święto, mimo zachowania w tytule odniesienia do poświęcenia bazyliki, nabrało charakteru uczczenia samego Archanioła. Papież Benedykt XV w 1921 r. wprowadził jeszcze święta Archaniołów Gabriela (24 marca) i Rafała (24 października). W ramach posoborowej reformy liturgii święta zostały złączone w jedno pod dzisiejszą datą.