Święty Franciszek z Asyżu o ubóstwie w liturgii.
Jakiś czas temu zaprezentowałem szanownym P. T. Czytelnikom nagranie wykładu O paramentach i szatach liturgicznych.
Ostatnimi czasy bardzo wiele dyskusji skupia się na kwestii tego, czy w liturgii należy używać drogocennych przedmiotów. Do przemyślenia przekazuję więc Wam jeden z listów Biedaczyny z Asyżu:
Pierwszy List św. Franciszka do Kustoszów
1. Wszystkim kustoszom braci mniejszych, do których dojdzie ten list, brat Franciszek, sługa wasz najmniejszy w Panu Bogu, śle pozdrowienie z nowymi znakami nieba i ziemi, które są wielkie i najważniejsze u Boga, a przez wielu zakonników i innych ludzi uważane za najmniejsze.
2. Proszę was bardziej, niż gdyby chodziło o mnie samego, o ile to jest stosowne i uważalibyście za pożyteczne, błagajcie pokornie duchownych, aby ponad wszystko czcili Najświętsze Ciało i Krew Pana naszego Jezusa Chrystusa oraz święte imiona i słowa Jego napisane, które konsekrują Ciało.
3. Kielichy, korporały, ozdoby ołtarza i wszystko, co służy do Ofiary, niech będą kosztowne.
4. I jeżeli w jakim miejscu Najświętsze Ciało Pana będzie umieszczone za ubogo, niech będzie według przepisów Kościoła umieszczone przez nich w miejscu godnym i zabezpieczone i niech je noszą z wielką czcią i roztropnie udzielają innym.
5. Także imiona i słowa Pańskie napisane, gdziekolwiek znajdą w miejscach nieodpowiednich, niech podejmują i składają w godnym miejscu.
6. I w każdym kazaniu, które głosicie, nakłaniajcie lud do pokuty i [przypominajcie], że nikt nie może zbawić się, jeśli nie przyjmuje Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej (por. J 6, 54);
7. a gdy kapłan je konsekruje na ołtarzu i na inne miejsce przenosi, niech wszyscy ludzie na klęczkach oddają chwałę, uwielbienie i cześć Panu Bogu żywemu i prawdziwemu.
8. I Jego chwałę tak głoście i opowiadajcie wszystkim narodom, aby o każdej godzinie i na głos dzwonu wszystek lud na całej ziemi zawsze oddawał chwałę i składał dzięki Bogu Wszechmogącemu.
9. I do którychkolwiek braci moich kustoszów dojdzie to pismo i przepiszą, i będą mieć u siebie, i przepiszą dla braci, którzy mają obowiązek głoszenia kazań i opiekę nad braćmi, i wszystko, co zawiera się w tym piśmie, będą głosić aż do końca, niech wiedzą, że mają błogosławieństwo Pana Boga i moje.
10. I niech tak będzie na mocy prawdziwego i świętego posłuszeństwa. Amen.
(„Pisma św. Franciszka z Asyżu”, wydanie trzecie, Ojcowie Kapucyni 1990, s. 188).
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
Komunia na rękę w tradycji Kościoła
Sporo ostatnio zamieszania wokół Eucharystii. W czasie pandemii dyskusje wyłącznie się nasiliły. To szansa, aby ją... więcej
-
O „śmietniczku” raz jeszcze
To jest postscriptum do mojego wpisu z 29 października 2016. Chciałem to napisać zaraz w... więcej
-
Nowa książka o liturgii Kościoła pierwszych wieków
Chciałbym w tym wpisie zrobić reklamę książce W poszukiwaniu początków kultu chrześcijańskiego. Źródła i metody... więcej
-
29 lis
Wrocław: Warsztaty Muzyczno-Liturgiczne + Rekolekcje na początku Adwentu
Dominikanie we Wrocławiu i Schola OP po raz kolejny organizują… więcej
Łukasz Wolański
Chemik-biotechnolog. Pasjonat teologii, liturgista-praktyk. Czas dzieli między Legnicę i Wrocław. Szczęśliwie żonaty.