Styczniowy numer miesięcznika „Więź” o liturgii

„Liturgia jest z jednej strony niezmienna; mówi się nawet, że jest dziełem Boga, a nie dziełem ludzkim. Z drugiej strony jednak, przemawia ona językiem znaków. A gdy znaki przestają być czytelne dla kolejnych pokoleń, liturgia staje się pustym rytuałem, a nie źródłem życia. Przed ponad 40 laty Sobór Watykański II rozpoczął proces gruntownej odnowy tradycyjnej katolickiej liturgii” – pisze redakcja „Więzi”.

W styczniowym numerze znajdziemy m.in. artykuł ks. Andrzeja Draguły pt. „Między misterium a nudą. Czy liturgia powinna być atrakcyjna?”, Marcina Bornus-Szczycińskiego „Tradycja ciągła, tradycja rekonstruowana” oraz ks. Sławomira Sosnowskiego „Tradycjonaliści i konserwatywni reformiści”. Trwają dyskusje o reformie reformy – czy jest potrzebna, co miałaby oznaczać, w którą stronę prowadzić. Ostatni Synod Biskupów proponuje drogę w głąb, a nie wstecz. Myśl tę podejmuje Zbigniew Nosowski w swoim tekście pt. „W głąb a nie wstecz. Synod Biskupów o Eucharystii”.

Dopełnieniem numeru są stałe działy, poświęcone historii Polski, życiu Kościoła, kulturze i ciekawszym publikacjom, które ukazały się w ostatnim czasie na rynku księgarskim. Do części nakładu została dołączona – po raz pierwszy – płyta CD z nagraniami Zbigniewa Namysłowskiego, którego kwintet zakończył pierwszą sesję „Teologia i jazz”, współorganizowaną przez „Więź”. Znaczna część tekstów styczniowego numeru to zapis referatów z owej sesji.