Spójność słów

Dziś próbę spędziliśmy właśnie na rozpychaniu płuc i licząc, że może z czasem otworzą się nam jakieś tajne worki powietrzne albo inna przestrzeń zapasowa na tlen. Na razie nie miało to miejsca, ale podobno praktyka czyni mistrza. 

A praktykowaliśmy na responsoriach z pierwszego nokturnu. Nawet hymnu na osłodę nie było, od razu zostaliśmy wzięci do galopu. Mimo to próba miała wolny rozruch, bo skład osobowy zwiększał się powoli, za to po zakończeniu części zasadniczej część scholi została, aby ćwiczyć dalej. Ponieważ skład osobowy zmieniał się nie tylko w trakcie próby, ale też w ciągu roku, część czytań i responsoriów zostanie zaśpiewana innymi głosami, niż rok temu. Tylko co do ostatniego, niesłychanie skomplikowanego i bogatego responsorium, sikorki ćwierkają, że będzie je śpiewał duet-wsparcie z Ośrodka. Mile witamy i bardzo się cieszymy.

Tak więc ćwiczyliśmy spójność słów, co by nie było słychać poszczególnych neum, a melodyjną recytację tekstu. Bóg da, że uda nam się ten efekt osiągnąć do 25 marca. Przyjdźcie posłuchać, czy odnieśliśmy sukces, i pomodlić się razem z nami!