Sabbatum sanctum, pars altera

Szóstego dnia Bóg wszechmogący stworzył człowieka, kiedy już uczynił całe stworzenie. Siódmego zaś dnia odpoczął, ukończywszy swe dzieła, tak, jak sam zechciał. I znowu, szóstego dnia Stwórca, wisząc na krzyżu, wybawił dzieło swych rąk, potomstwo Adama, przez własną swą śmierć. A potem, dnia siódmego, który wy nazywacie dniem Saturna, leżał w grobie, oczekując [na zmartwychwstanie]. (…)

W owym miejscu znajdował się pewien grób kamienny, w którym nigdy nie leżał żaden ziemski człowiek. Zanieśli tam Jezusa (hælend) szlachetni mężowie (dosł. thanowie) i zamknęli pod kamieniem Wybawcę nas wszystkich. Słusznie przygotowano nowy grób, i nikogo innego on nigdy nie przyjął – tak samo jak Maryja była Matką Chrystusa, Matką i Dziewicą, i nikogo innego nie nosiła oprócz Niego. (Ælfric z Eynsham, Homilia na Niedzielę Palmową, seria II)

W nocy przysłał mi sms przyjaciel z Anglii, z życzeniami: Have a holy Holy Week. Chris jest księdzem, i dzisiaj szczególnie się za niego modlę, bo nie jest mu łatwo; tak jak modlę się i za moje dzieci 🙂 dominikańskie, które dziś po raz pierwszy jako kapłani staną przy ołtarzu.

Życzenie jest właściwie jedno: aby Wielkanoc była przez Chrystusa, z Chrystusem i – w Chrystusie.