Rzym: Niższe święcenia kleryków Instytutu Dobrego Pasterza

To były bardzo burzliwe i angażujące dni, w których trzeba było połączyć działanie Marty i kontemplację Maryi (Łk 10, 38-42). Jeszcze w przeddzień, późno w nocy, musieliśmy rozplanować w kuchni ostateczne przygotowania kulinarne i doszlifować kwestie liturgiczne podczas ostatniej próby, którą zrobiliśmy w salonie.

Zmęczeni, ale przejęci… Nareszcie nadeszła wielka chwila! Jak wielka radość ogarnia, gdy ci wszyscy kapłani i wierni przyszli otoczyć naszych czterech kandydatów. Byli obecni: proboszcz św. Salwatora in Lauro, nasz drogi ks. Prałat Battista Pansa z parafii Przemieniania Pańskiego, Superior Generalny ks. Philippe Laguérie, ks. Guillaume de Tanoüarn z Centrum Św. Pawła w Paryżu, ks. Roch Perrel z Seminarium w Courtalain i wielu innych. Nie mogło oczywiście zabraknąć superiora IBP w Rzymie ks. René-Sébastien Fournié, który czuwał nad wszystkim.

Punktualnie o 10.00 Jego Ekscelencja Marcello Sanchez Sorondo, sekretarz Papieskiej Akademii Nauk, dostojnie przeszedł przez środkową nawę, a chór pod kierownictwem Dario, wypełnił cały kościół głosami pięknej polifonii. Ich interpretacja Monteverdiego była niezwykła i wspaniała.

Liturgia była piękna, choć nie była to pełna celbra pontyfikalna. Nasi czterej alumni (kl. Michel Calmel, kl. Giorgio Lenzi, kl. Edouard Le Conte i kl. Renaud de Cazenove) otrzymali święcenia ostiariusza, lektoratu, egzorcystatu i akolitatu.

Po posileniu duchowym nadszedł czas na posilenie doczesne. Wszyscy, zaproszeni na via Giorgio Bolognetti do domu IBP Roma, mieli przyjemność skorzystać z prawdziwej kąpieli słonecznej, która towarzyszyła radosnemu spotkaniu. Jego Ekscelencja Marcello Sanchez Sorondo zechciał przyjąć nasze zaproszenie i aby móc być z nami, zrezygnował z innego spotkania zaplanowanego znacznie wcześniej. Przyjaciel starej daty księdza biskupa, ks. Prałat Battista Pansa był również obecny w towarzystwie dwóch swoich wikarych z parafii Przemienienia Pańskiego. Atmosfera przyjaźni – powiedziałbym nawet rodzinna – była wielojęzyczną radością. Przysłuchując się z boku można było rozróźnić jednocześnie aż cztery języki: włoski, francuski, angielski i niemiecki. Kościół jest powszechny…

Teraz, gdy już emocje ochłonęły, nasze serca są pełne wspomnień i wdzięczności wobec Jego Ekscelencji Marcello Sanchez Sorondo; wobec proboszczów z parafii św. Salwatora in Lauro i Przemieniania Pańskiego, naszych księży z Francji, rodzin, przyjaciół i wiernych IDP… i oczywiście nade wszytko wobec Pana Naszego i Jego Kościołowi, który traktuje nas z ojcowską troską.

kl. Sergiusz Rafał Orzeszko

Za serwisem Nowy Ruch Liturgiczny; tekst przetłumaczony z oryginału francuskiego na stronie www.institutdubonpasteur.org

td