Warto też sięgnąć do repertuaru adwentowego, żeby zobrazować samą historię, a także stworzyć przestrzeń modlitwy do Matki Bożej.

Wejście: Radosna Światłości (m.:A. Gouzes OP, śpiewnik Niepojęta Trójco t. I, str.192)

Ta piękna, radosna pieśń, czerpiąca muzycznie z tradycji prawosławnej, stanowi idealne wprowadzenie w dzisiejszą uroczystość. Świadczą o tym chociażby słowa pierwszej zwrotki: „Tobie śpiewamy, Synu Maryi, Oblubienicy wolnej od skazy, żeś raczył przyjąć człowiecze ciało, Ty, który źródłem jesteś Jasności". Poza tym, radosny, łatwy do powtórzenia refren, znakomicie połączy zgromadzonych wiernych we wspólnej modlitwie na początku Eucharystii. Dalsze, niezwykle piękne zwrotki, stanowią kontemplację Wcielenia i jego skutków w naszym życiu.

Uwaga: przygotowując się do liturgii, nie można zapomnieć, że dzisiaj śpiewamy hymn Chwała na wysokości Bogu.

Przygotowanie darów: Tak bowiem Bóg (m.:P. Pałka, śpiewnik Niepojęta Trójco t. II, str.414)

Ta pieśń porusza inny aspekt Wcielenia: dokonało się ono z woli i miłości Ojca, który obdarzył nas Zbawieniem, dając nam Swojego Syna. Wybrałam akurat to opracowanie spośród wielu dostępnych, gdyż swoim charakterem najlepiej oddaje poruszenie i zachwyt towarzyszący kontemplacji przyjścia Syna Bożego na świat.

Komunia: Mamy Przyjaciela (sł.:S. Jagodyński, m.:S. Wesołowski, śpiewnik Niepojęta Trójco t. II, str.181)

Ta pieśń, o nieco myląco brzmiącym tytule (na pierwszy rzut oka może się wydawać ckliwy i tandetny), jest najgłębiej i najpoważniej traktującą tematykę Wcielenia i Zbawienia, jaką znam. Opowiada o tych wielkich Tajemnicach, przedstawiając obraz pobitego przez szatana, ledwie żywego człowieka (to my – ludzkość) , którego ratuje miłosierny Przyjaciel – Jezus, opuszczając niebieskie progi i dając mu Siebie jako uzdrowienie, również w sensie eucharystycznym.

Uwielbienie: Ten, który Słowem (m.: Wspólnota Błogosławieństw, śpiewnik Niepojęta Trójco t. I, str.139)

Ta pieśń bardzo dobrze łączy kontemplację Wcielenia (refren: „Ten, który Słowem stwarza niebiosa, Swojego Syna zesłał nam") z modlitwą Matki Bożej, gdyż w zwrotkach pojawia się tekst Magnificat. Pasuje w tym momencie Mszy Św. ze względu na wielbiący charakter zwrotek, a także z praktycznego względu: czas tej części liturgii jest mniej ograniczony niż w przypadku innych części, więc można zaśpiewać dłuższą pieśń. Ponieważ suma zwrotek stanowi całość modlitwy Magnificat, najlepiej zaśpiewać wszystkie.

Wyjście: Archanioł Boży Gabryel (sł. i m.: trad., Siedl.)

Jeżeli czas na to pozwoli, warto zaśpiewać wszystkie zwrotki tej pieśni, opisującej historię Zwiastowania. (A na pewno trzeba uważać, żeby nie skończyć na 2 zwrotce: „(…) nic nie rzekła Aniołowi"). Pieśni tradycyjne mają to do siebie, że zazwyczaj brzmią równie dobrze w czterogłosie jak i unisono, dlatego może warto spróbować śpiewu jednogłosowego, który ma w sobie siłę jedności całej scholi i dodatkowo sprzyja włączaniu się we wspólny śpiew zgromadzonych wiernych.

lub Najświętsza Dziewico (m.: A.Gouzes OP, śpiewnik Niepojęta Trójco t.I, str. 218)

Jest to jedna z najpiękniejszych pieśni do Matki Bożej, opisująca poetycko teologię Wcielenia.

lub Zdrowaś bądź Maryja (sł. i m.: trad., Siedl.)

Ta pieśń jest modlitwą do Matki Bożej, nawiązującą do Pozdrowienia Anielskiego.

Wejście: Archanioł Boży Gabryel (Siedl.) lub Urząd Zbawienia ludzkiego (Niepojęta Trójco, t. II)
Rozpocznijmy liturgię Uroczystości Zwiastowania Pańskiego od pieśni, która wprowadza nas w tajemnicę tego dnia.

none

Wejście: Archanioł Boży Gabryjel (m.: trad.) lub Tobie wznawiamy (m.: P. Bębenek, ze zbiorów DOL) lub Ave maris Stella (m.: J. Gałuszka OP, śpiewnik Niepojęta Trójco)
Wszystkie te trzy pieśni stanowią dobre wprowadzenie w uroczystość Zwiastowania.

none