Propozycja doboru śpiewów na XIV Niedzielę zwykłą

Wejście: Duch Pański nade mną (m.: D. Kusz OP, śpiewnik Pieśń o nadziei s. 20, Dominikański Ośrodek Liturgiczny, Kraków 2006)

Bardzo bogata tematycznie jest dzisiejsza antyfona na wejście, zaczerpnięta z psalmu 48, dzięki czemu i zakres „pasujących” pieśni jest dość szeroki. Ja skupię się tym razem na Bożej chwale i sprawiedliwości: „Oto Pan Bóg przychodzi z mocą i Jego ramię dzierży władzę, oto z nim idzie Jego nagroda, a przed nim Jego zapłata”. Śpiewając tę pieśń nawiążemy również do aklamacji przed ewangelią: „Duch pański nade mną…”

Przygotowanie darów: Błogosławcie Pana (t.: s. M. P. Siewak OCPA, m.: P. Bębenek, Niepojęta Trójco II, s. 204)

W drugim czytaniu z Listu do Koryntian święty Paweł, wspominając dany mu oscine, pisze, że ma upodobanie w swoich słabościach. Nie dlatego, że jest mu z nimi dobrze, ale by zamieszkała w nim moc Chrystusa. Właśnie o słabościach, którymi paradoksalnie możemy błogosławić Pana, opowiada tekst siostry Marii Pauli Siewak, do którego piękną muzykę napisał Paweł Bębenek.

Komunia święta: Skosztujcie i zobaczcie (m.: S. Ziemiański SJ, opr. D. Kusz OP, Niepojęta Trójco II, s. 354)

lub Skosztujcie i zobaczcie (m.: P. Bębenek, Niepojęta Trójco I, s. 174)

Dzisiejsza antyfona na komunię „nie pozostawia nam wyboru”: Skosztujcie i zobaczcie jak Pan jest dobry, * szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę. Lubię takie sytuacje – przynajmniej od razu wszystko wiadomo.

Ale gdyby ktoś potrzebował zmiany (wszak te pieśni śpiewa się dość często), to jest i niespodzianka: czy zwróciliście uwagę, że zwrotkami pieśni Mądrość stół zastawiła obficie są właśnie wersety Psalmu 34, razem z kluczowym wersetem „Skosztujcie…”? Ja dopiero niedawno.

Mądrość stół zastawiła obficie (m.: A. Gouzes OP, Niepojęta Trójco I, s. 170)

Uwielbienie: Chwałę Pana głoście (m.: J. Sykulski, Niepojęta Trójco I, s. 267)

Zakończenie: Converte nos (opr. D. Kusz OP, Niepojęta Trójco II, s. 400)

Wstrząsająca jest dla mnie opisywana w dzisiejszej ewangelii zależność Jezusa od otaczających go ludzi: „powątpiewali o Nim (…) i nie mógł tam zdziałać żadnego cudu”. Niezwykła jest ta bliska koegzystencja Jezusa z nami i kontrast Jego chęci z naszym oporem. Zawstydza mnie ten fragment. Jedyne, co w takiej chwili przychodzi mi do głowy, to prośba o nawrócenie i zmiłowanie. Modląc się tą pieśnią na zakończenie Eucharystii nawiążemy też do intencji wypowiedzianej w modlitwie nad darami: „niech nas oczyści Ofiara, którą Tobie składamy i niech z dnia na dzień doskonali nas w prowadzeniu godnego życia.”