Posłuszeństwo i upojenie

1 Sm: Lepsze jest posłuszeństwo od ofiary. Prorocy – nieco inaczej: Miłosierdzia pragnę, a nie ofiary.

Posłuszeństwo nie ma dobrej prasy. Mówi się o ślepym posłuszeństwie, a w karności Niemców upatruje się przyczyn triumfu Hitlera.

Zestawienie dwóch cytatów: we współczesnym uchu – na korzyść drugiego. Łatwo sobie wyobrazić niejedno opracowanie pod hasłem Od posłuszeństwa do miłosierdzia. Stopnie rozwoju religii.

Jezus w Ewangelii: nowe wino, nowe bukłaki. Nie taka nowość, która się starzeje. Przykłady: wczorajsza gazeta – ciekawa dla historyka; najnowszy (kiedyś) model komputera, telewizora, samochodu – wczorajsze nowości dziś budzą śmiech i zdziwienie.

Wczorajsze kazanie…

Inny rodzaj nowości, boski. Bóg się nie starzeje. Wola Boża wobec nas: codziennie nowe wyzwania, nowe zaproszenie. Nawet jeśli przybiera to postać wierności planowi dnia, ustalonemu przed wiekami.

Skostnienie, sztywność, wtłaczanie siebie samego w ciasny schemat, starzenie się: w tym, co pozornie żywe. Np. obowiązkowy uniform młodego wyznawcy przelotnej mody.

Buntownik = stary człowiek?

Przywiązanie do własnego zdania. Ja mam rację. Ja? Jaki ja? Czy naprawdę to moje wczorajsze ja to wszystko, na co mnie stać? Nie mam już nadziei na rozwój? Na uczenie się od innych?

Posłuszeństwo woli Boga jako szansa: na wyrwanie się ze schematu, na rozwój, na rozpoznanie świeżej treści w tym, co powtarzalne. Nade wszystko: żywy, osobisty związek z Bogiem, ze świeżym i odmładzającym źródłem (motyw z wielu baśni).

Posłuszeństwo daje dostęp do upajającego wina?