Nieregularnik wakacyjny: Na łotewskich chłopów

Łotysz chodzi po polu, szuka zimnioka. Nagle słyszy kozę*, jest bardzo ucieszon. Łotysz zabije kozę i będzie najedzony przez rok! Łapie kamień i szuka, ale nie ma nigdzie kozy. To tylko odgłos pustego żołądka. Chłop jest smutny, jest mu zimno i ma halucynacje. Umiera.

W celu uchwycenia komizmu należy przestawić dźwigienkę w intelektualnym centrum dowodzenia z pozycji „empatia” na pozycję „czarny humor”. Wtedy zaczyna się doceniać tę serię opowiastek kończących się zawsze ważką prawdą, iż wszystko, co dobre okazuje się w końcu, że to „tylko zimno, halucynacje z niedożywienia i śmierć”.

W roli cierpiącego na halucynacje z niedożywienia wystąpił Znany Organista. Przybrały one charakter muzyczny a przejawiły sie nagłym pojawieniem pół- i ćwierćtonów oraz dziwnych dysonansów (chyba kanotorowi się zdało, że przenieśli go do cerkwi i to na jakiejś zapadłej wsi, bo u części pozostałych śpiewających halucynacje wywołały zarazę białego śpiewu, tylko Główna Kantorka twardo do końca walczyła o jedynie słuszną linię melodyczną).

Scholi wydawało się, że śpiewa, a to tylko był klasztor, halucynacje z niedożywienia i śmierć (próby).

Na następnej próbie zapowiada się tym samym Wieczór Żywych Trupów. Zajrzycie?

* Bardzo prosiemy bez skojarzeń personalnych z personelem DOLu…